وال‌استریت ژورنال روز جمعه ۱۷ مارس (۲۶ اسفند) در گزارشی به تظاهرات ادامه‌دار مردم سیستان و بلوچستان علیه سیاست‌های جمهوری اسلامی پرداخت.

در گزارش این نشریه اشاره شده است با این که حکومت ایران تا حد زیادی توانسته اعتراض‌های سراسری ماه‌های گذشته را سرکوب کند، در گوشه‌ای دورافتاده از جنوب شرقی ایران، معترضان شامل اقلیت مسلمان سنی، چالشی پایدار با حاکمان را شکل داده‌اند و برای رسیدن به حقوقشان مبارزه می‌کنند.

این رسانه ضمن اشاره به تصاویر منتشر شده از تظاهرات مردم سیستان و بلوچستان پس از نماز جمعه نوشت: «در جریان خیزش سراسری مردم ایران، معترضان زاهدانی که چند هفته است جمعه‌ها بیرون از مسجد جامع راهپیمایی می‌کنند، سرکوب مرگباری را که در این استان از سوی حکومت اتفاق افتاد فراموش نکرده‌اند و شعار می‌دهند: می‌کشم می‌کشم هر که برادرم کشت. آنها از روز ۳۰ سپتامبر هر هفته گرد هم می‌آیند تا به «جمعه خونین» که طی آن بیش از ۸۰ نفر از همشهری‌هایشان از سوی نیروهای امنیتی کشته شدند اعتراض کنند.»

در بخش دیگری از گزارش وال‌استریت ژورنال درباره جمعه‌های اعتراضی زاهدان و نارضایتی‌های طولانی‌مدت در منطقه سیستان و بلوچستان آمده است: «این اعتراض‌ها به رهبری یک شخصیت مذهبی به نام مولوی عبدالحمید اتفاق می‌افتد که حکومت ایران را به تبعیض علیه اقلیت‌ها متهم می‌کند. او که بیش از ۳۰ سال است نماز جمعه زاهدان را اقامه می‌کند، در جریان اعتراض‌های اخیر، مقامات را به دروغگویی درباره کشتن و زخمی کردن معترضان متهم کرده و نسبت به وضعیت زندانیان سیاسی اعتراض دارد. او که منتقد عملکرد جمهوری اسلامی است، در خطبه‌های نماز جمعه تاکید کرده هر حکومتی در ایران باید ملی باشد و همه اقوام و مذاهب را در نظر بگیرد. او همچنین خواستار برگزاری همه‌پرسی برای انتخاب نظام سیاسی از سوی ایرانی‌ها شده است.»

در ادامه این مطلب به محرومیت سیستان و بلوچستان اشاره و تاکید شده است:‌«این منطقه هم‌مرز با پاکستان و افغانستان، فقیرترین و توسعه‌نیافته‌ترین استان ایران است. در این منطقه اقلیت مسلمان سنی زندگی می‌کنند که کمتر از پنج درصد جمعیت ایران را تشکیل می‌دهند. بلوچ‌ها با هویت فرهنگی متمایز و زبان خاص خود، ده‌ها سال است که از تبعیض و بی‌توجهی حکومت رنج می‌برند؛ قومیت‌های دیگری نیز در ایران هستند که از نادیده گرفته شدن شکایت دارند و حالا برای اولین بار از زمان انقلاب اسلامی، ایرانی‌ها از گروه‌های قومی مختلف در یک جنبش سراسری با هدف سرنگونی حاکمیت متحد شده‌اند.»

نویسنده این گزارش درباره خشونت‌ نیروهای سرکوبگر در زاهدان نوشته است: «در ماه‌های گذشته که ناآرامی‌ها سراسر ایران را فرا گرفته بود، نیروهای امنیتی با گاز اشک‌آور و گلوله‌ به معترضان پاسخ دادند. این خشونت‌ها که در هیچ کجا شدیدتر از زاهدان نبوده، به کشته شدن ده‌ها نفر منجر شده است. ویدئوهایی که از تیراندازی نیروهای امنیتی به معترضان و کشتار غیرنظامیان در خیابان‌ها منتشر شد، ساکنانی را نشان می‌دهد که اجساد را در خیابان مرکزی این شهر نزدیک مسجد گذاشته‌اند. از آن زمان، اعتراضات در سیستان و بلوچستان همچنان ادامه دارد. این تظاهرات البته در برخی از موارد ماهیت متفاوتی با جنبش اعتراضی در سایر نقاط ایران داشته و تقریبا منحصرا از مردان تشکیل شده است؛ موضوعی که با انتقاد فعالان حقوق زنان نیز مواجه شده است.»

وال‌استریت ژورنال در ادامه به اهمیت اعتراض‌های ادامه‌دار مردم زاهدان به رهبری مولوی عبدالحمید و ترس حکومت از این تظاهرات پرداخته است.

نویسنده این گزارش اشاره کرده است: «روحانیون اسلامی، از جمله رهبران اقلیت مذهبی، جایگاه بالایی در ایران به عنوان میانجی روابط دولت با جوامع محلی دارند. در سیستان و بلوچستان نیز دولت به مدت چهار دهه به دنبال جایگزینی ساختارهای سنتی قبیله‌ای با شخصیت‌های روحانی مانند مولوی عبدالحمید بوده تا اعمال نفوذ بیشتری در استان داشته باشد. این موضوع تا حدودی به این شخصیت مذهبی مصونیت می‌دهد؛ اما در عین حال جایگاهی که او در طول سال‌های گذشته، به ویژه در تحریک دور اخیر اعتراضات، به دست آورده، موضوعی است که نباید از آن غافل شد زیرا اگر چنین مقامی دستگیر شود، اعتراض‌ها افزایش می‌یابد و احتمالا درگیری خشونت‌آمیز تشدید خواهد شد.»