در حالی که شمار زیادی از سیاستمداران و شخصیتهای مطرح در جهان همزمان با سال جدید خورشیدی با مردم ایران ابراز همبستگی کردند و جنبش «زن، زندگی، آزادی» را از مهمترین رویدادهای سالهای اخیر دانستند، علی خامنهای، رهبر جمهوری اسلامی ایران، در سخنرانی نوروزیاش گفت که مهمترین «مسئله مردم» در سال ۱۴۰۱ اقتصادی بود.
رهبر جمهوری اسلامی ایران بدون اشاره به کشتار دستکم ۵۰۰ شهروند از جمله ۷۱ کودک در جریان خیزش سراسری، مدعی شد که سال ۱۴۰۱ مثل «همه سالهای دیگر ملت ایران بعد از انقلاب اسلامی» بود. او در ادامه، اذعان کرد که این سال سرشار از «عوارض گوناگون» در حوزههای اقتصادی، سیاسی و اجتماعی بود اما مدعی شد که برخی از این عوارض «تلخ» و برخی «شیرین» بودهاند.
علی خامنهای تورم را از تلخیهای سال گذشته دانست اما به نقش دولت ابراهیم رئیسی و تیم اقتصادیاش در افزایش نرخ تورم هیچ اشارهای نکرد.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
رهبر جمهوری اسلامی ایران ادعای «حمایت از تولید، افزایش شرکتهای دانشبنیان، کاهش نرخ بیکاری، رشد شاخص اقتصادی و «سازندگی در بخشهای آب، گاز، راه و محیط زیست» در سال ۱۴۰۱ را مطرح کرد و گفت که مهمترین مسئله ایران در سال گذشته و سال جاری اقتصادی است.
علی خامنهای در سخنرانی نوروزیاش، درباره خیزش سراسری ایرانیان در سال ۱۴۰۱ صحبت نکرد؛ با این حال نتوانست نگرانیهایش را از موج بعدی اعتراضها که ممکن است با تمرکز بر مسائل اقتصادی باشد، پنهان کند. به همین دلیل با اذعان بر مشکلات کنونی از مسئولان خواست اقدامهایی انجام دهند که نتیجهاش «رونق زندگی مردم و گشایش سفره آنان» باشد.
خامنهای بدون اشاره و اعتنا به مطالبات آزادیخواهانه مردم ایران و بهخصوص زنان، در پایان سخنرانی نوروزیاش سال ۱۴۰۲ را سال «مهار تورم، رشد تولید» نامگذاری کرد و مدعی شد که در صورت کاهش مشکلات اقتصادی، دیگر مسائل از جمله مسائل فرهنگی و سیاسی نیز حل خواهند شد.
مروری بر پیامهای نوروزی علی خامنهای از سال ۱۳۶۹ تاکنون نشان میدهد که رهبر جمهوری اسلامی ایران طی ۳۳ سال گذشته بارها از کلیدواژههای «اقتصاد»، «تولید» و «اشتغال» استفاده و دستکم ۲۰ سال را با تمرکز بر موضوعهای اقتصادی نامگذاری کرده است. بررسی وضعیت اقتصادی ایران در سه دهه گذشته نشان میدهد که نامگذاریهای سالانه خامنهای تنها جنبه تشریفاتی و حاکمیتی داشتهاند. علاوه بر آن، طی این سالها منابع زیادی از بودجه عمومی کشور صرف تبلیغات هدفمند در زمینه نامگذاریهای سالانه رهبر جمهوری اسلامی شدهاند؛ از تبلیغات وسیع بیلبوردهای شهری گرفته تا ستادهایی که در همین رابطه در ادارات و دستگاههای اجرایی تشکیل میشوند.
خامنهای سال ۱۳۷۴ در سخنرانی نوروزیاش برای نخستین بار از کلیدواژه اقتصاد استفاده کرد و آن سال را «وجدان کاری، انضباط اجتماعی و انضباط اقتصادی» نامید. این روند در سالهای بعد بهتناوب تکرار شد اما نگاهی به وضعیت اقتصادی مردم ایران نشان میدهد که بهرغم وعدهها و دستورهای نمایشی رهبر جمهوری اسلامی، ایرانیان هر سال با مشکلات بیشتری مواجه شدند و سفره آنان کوچکتر شد.
فروردین ۱۳۷۲ نرخ هر دلار آمریکا ۱۸۰ تومان بود اما اکنون به ۴۹ هزار تومان رسیده است. طی این سالها، بسیاری از اقلام غذایی مانند برنج، گوشت، تخممرغ، لبنیات بهتدریج از سفره مردم حذف شدند یا مصرف آنها بهشدت کاهش یافت. همچنین به گواهی فعالان صنفی، برخی اقلام مانند شیرینی و آجیل نیز به کالاهایی لوکس و غیرضروری تبدیل شدند. هزاران کسبوکار هم کارشان به تعطیلی کشید و نرخ مسافرت ایرانیان بهطور قابلتوجهی کاهش یافت. بهای سبد معیشت هم از ۱۸ میلیون تومان فراتر رفت و آسیبهای اجتماعی مانند اعتیاد و سرقت که در بحرانهای معیشتی ریشه دارند، افزایش پیدا کرد. آزادیهای مدنی مردم ایران نیز هر روز با محدودیتهای بیشتری مواجه میشود.