چین کمک‌های مالی به شرکای خود در «کمربند و جاده» را افزایش می‌دهد. پکن طی دو دهه گذشته، به ۲۲ کشور در حال توسعه که با مشکلات جدی در بازپرداخت اقساط وام‌های مرتبط با طرح «کمربند و جاده» مواجه‌اند، ۲۴۰ میلیارد دلار کمک مالی در چارچوب وام اعطا کرده و این روند در سال‌های اخیر شتاب گرفته است.
«کمربند و جاده» نام طرحی است که چین از یک دهه پیش و به رهبری چین شی جین‌پینگ، رئیس‌جمهوری چین، راه انداخته است. از این طرح، به‌عنوان بزرگ‌ترین برنامه زیرساختی در تاریخ یاد می‌شود که بیش از ۷۰ کشور را در چهار قاره جهان همچون زنجیره‌ای دربرمی‌گیرد و جاده ابریشم کهن را در یک سو به اروپا و آفریقا و در سوی دیگر به چین پیوند می‌زند. پکن با این طرح افسانه‌ای قصد دارد روابط اقتصادی خود با کشورهای جهان را گسترش دهد.
بر اساس گزارشی که روز سه‌شنبه منتشر شد، بین سال‌های ۲۰۰۸ تا ۲۰۲۱، چین ۲۴۰ میلیارد دلار کمک مالی در چارچوب وام به ۲۲ کشور پرداخته است. اعطای نزدیک به ۸۰ درصد از این وام‌های «نجاتبخش»، پس از سال ۲۰۱۶ انجام شده است.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
در میان این وام‌گیرندگان، آرژانتین در جایگاه نخست قرار گرفته و بیشترین وام‌های نجاتبخش را دریافت کرده است که رقم کل آن به ۱۱۱.۸ میلیارد دلار می‌رسد. پس از آن، پاکستان با ۴۸.۵ میلیارد دلار و مصر با ۱۵.۶ میلیارد دلار قرار دارند. پس از این کشورها، مغولستان، سریلانکا و سورینام در آمریکای جنوبی‌اند که مبالغ قابل توجهی وام دریافت کرده‌اند.
بنا به این گزارش، چین عمدتا کشورهایی با درآمد متوسط را زیر چتر حمایتی این وام‌ها قرار داده است تا از خطرات احتمالی که برای ترازنامه بانک‌های چین ایجاد می‌کنند، جلوگیری کند. در عین حال، کمک چین به کشورهای کمدرآمد بیشتر به تمدید مهلت و سررسید وام‌ها معطوف می‌شود. بر مبنای مستندات این گزارش، گرچه میزان وام‌های نجاتبخش چین در مقایسه با وام‌های صندوق بین‌المللی پول اندک‌اند، اما به سرعت در حال رشدند.
این گزارش همچنین با تمرکز بر نرخ بهره این وام‌ها، هشدار می‌دهد که وام‌های چین در مقایسه با سایر وام‌دهندگان بین‌المللی شفافیت کمتری دارند و اغلب با نرخ بهره متوسط ۵ درصد پرداخت می‌شوند در حالی‌که نرخ وام‌های صندوق بین‌المللی پول ۲ درصد عنوان شده است.
از مدت‌ها پیش، نگرانی‌هایی درباره این وام‌ها مطرح شده است. گفته می‌شود بسیاری از این وام‌ها به‌صورت «محرمانه و بدون انتشار جزئیات» در اختیار کشورهای کمدرآمد یا در حال توسعه قرار می‌گیرد و چنانچه وام‌ها سر موعد پرداخت نشوند، ممکن است دارایی‌ها و زیرساخت‌های آن کشور در اختیار چین قرار گیرد.
