دانشمندان بریتانیایی اَبَرسیاهچاله‌ای به اندازه ۳۳ میلیارد برابر خورشید کشف کرده‌اند. به گزارش پی‌ای مدیا، دانشمندان دانشگاه دورام می‌گویند که این سیاهچاله غول‌پیکر، بزرگترین سیاهچاله‌ای است که تا کنون کشف شده است.
این تیم تحقیقاتی یافته‌های خود را که در مجله علمی «اطلاعیه‌های ماهانه انجمن سلطنتی نجوم» (MNRAS) منتشر شده است، بسیار هیجان‌برانگیز خوانده‌اند.
دکتر جیمز نایتینگل از بخش فیزیک دانشگاه دورام می‌گوید این سیاهچاله به خصوص، که تقریبا ۳۰ میلیارد برابر خورشید جرم دارد، یکی از بزرگترین سیاهچاله‌هایی است که تاکنون کشف شده است و به لحاظ نظری، حد نهایی اندازه‌ای است که به باور ما یک سیاهچاله می‌تواند داشته باشد. از این رو این یک کشف بسیار هیجان‌انگیز است.
اَبَرسیاهچاله‌ها عظیم‌ترین اجرام در عالم به شمار می‌روند که بین ۱۰ تا ۴۰ میلیارد برابر خورشید جرم دارند.
ستاره‌شناسان بر این باورند که سیاهچاله‌های عظیمی از این دست می‌توانند در مرکز همه کهکشان‌ها از جمله کهکشان خودمان یعنی کهکشان راه شیری پیدا شوند.
این نوع سیاهچالهها بسیار نادرند و کشف آن‌ها نیز دشوار است و افزون بر این، منشاء آن‌ها نیز چندان مشخص نیست.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
برخی بر این باورند که این سیاهچالهها میلیاردها سال پیش، زمانی که عالم هنوز جوان بوده در جریان ادغام کهکشان‌های عظیم شکل گرفته‌اند.
پژوهشگران برای کشف و آشکارسازی این سیاهچاله عظیم، از پدیده‌ای به نام همگرایی گرانشی استفاده کردند که در جریان آن، از یک کهکشان نزدیک به عنوان یک ذره‌بین عظیم استفاده می‌شود تا بتوان تصاویر دوردست کیهان را مشاهده کرد.
این کار، باعث شد که سیاهچاله عظیم مورد نظر آشکارسازی شود. ناحیه‌ای از کیهان که نیروی گرانش در آن به قدری زیاد است که هیچ چیزی حتی نور نیز نمی‌تواند از آن بگریزد.
دانشمندان در دانشگاه دورام از شبیه‌سازی ابررایانه‌ها و تصاویر ثبت شده تلسکوپ فضایی هابل استفاده کردند تا ابعاد این سیاهچاله کلان‌جرم را محاسبه کنند.
به گفته آن‌ها این نخستین سیاهچاله‌ای است که با استفاده از روش عدسی گرانشی کشف شده است.
دکتر نایتینگل می‌گوید اغلب این بزرگترین کهکشان‌هایی که می‌شناسیم در حالت‌های فعال به سر می‌برند و در جریان آن، ماده نزدیک به سیاهچاله، داغ می‌شود و انرژی را به شکل نور، پرتو ایکس، و سایر پرتوها آزاد می‌کند.
به گفته او اگرچه که روش همگرایی گرانشی بررسی سیاهچاله‌های غیرفعال را نیز ممکن می‌کند اما گاهی اوقات انجام چنین کاری برای کهکشان‌های دوردست ممکن نیست.
او می‌گوید با این رویکرد و با استفاده از این روش می‌توان تعداد بسیاری از سیاهچاله‌های این چنینی را حتی فراتر از نواحی نزدیک به ما در کیهان شناسایی کرد و این موضوع را بررسی کرد که این اجرام عجیب، چگونه در مقیاس‌های زمانی کیهانی در گذشته شکل گرفته‌اند.
محققان می‌گویند که پژوهش آن‌ها ستاره‌شناسان را وسوسه می‌کند که تعداد سیاهچاله‌هایی که می‌توانند کشف کنند به مراتب بیش از چیزی است که پیش‌تر تصور می‌کردند.
این پژوهش از سوی سازمان فضایی بریتانیا، انجمن سلطنتی، شورای علم و فناوری، بخش نوآوری و تحقیق بریتانیا و شورای تحقیقاتی اروپایی حمایت شده است.
