شاه چارلز سوم در جوانی خود یک بازیکن چوگان و یک اسکی‌باز نترس بود که اغلب به قیمت مصدوم شدن او تمام می‌شد. یک دهه پس از سن عادی بازنشستگی، او باید در مقام پادشاه سخت کار کند تا خودش را خوش‌فرم نگه دارد، به‌خصوص که هنوز از آسیب‌های ورزشی وارده در زمین چوگان رنج می‌برد.
شاه چارلز با تمرین هرروزه، اطمینان حاصل می‌کند که از نظم و اراده لازم برای ساعت‌ها روی پا ماندن برخوردار است.
او قصد دارد وزن تقریبا ۷۴ کیلوگرمی خود را که با قد ۱۷۴ سانتیمتری‌اش، شاخص توده بدن تقریبا کاملی برابر با ۲۲.۸ به او می‌دهد، حفظ کند. این کار مستلزم ترکیبی از رژیم غذایی خوب و ورزش است، که او در طول زندگی بزرگسالی خود با جدیت به آن پایبند بوده است؛ هرچند، به شوخی می‌گوید که پایین نگه داشتن وزنش یک «نبرد پایان‌ناپذیر» است.
مانند پدرش شاهزاده فیلیپ، پادشاه نیز برای چندین دهه روز خود را با برنامه تناسب‌اندام 5BX که برای نیروی هوایی کانادا در دهه ۱۹۵۰ طراحی‌شده بود و به معنای پنج تمرین پایه است، شروع می‌کند.
این برنامه ۱۲ دقیقه‌ای شامل پرس آپ، دراز و نشست، کشش پشت، حرکات کششی و دویدن درجا است. زمانی که شاه جوان‌تر بود این حرکات را دو بار در روز انجام می‌داد.
پادشاه همچنین همواره به پیاده‌روی و کوه‌پیمایی علاقه ویژه‌ای دارد که به روی فرم ماندن او کمک کرده است.
محدودیت‌های زندگی در لندن به این معناست که پادشاه باید به چند دور در باغ در کاخ باکینگهام یا کلارنس هاوس بسنده کند، اما اقامت در های‌گرو و به ویژه بالمورال مساوی است با ساعت‌هایی بی‌پایان از فعالیت در فضای باز. در اسکاتلند این فعالیت‌ها شامل اسکی نیز می‌شوند.
