سال گذشته میلادی بیش از ۲۵۰ میلیون نفر در ۵۸ کشور با فقدان امنیت غذایی شدید روبرو بودند. این امر، مهم‌ترین یافته گزارشی است که روز چهارشنبه، سوم مه (۱۳ اردیبهشت)، گروهی از سازمان‌های مدافع حقوق بشر منتشر کردند. بنا به این گزارش، جنگ روسیه در اوکراین و سایر تخاصم‌های نظامی، تغییرات اقلیمی و تاثیرات دنیاگیری کرونا، از علل اصلی این بحران بزرگ بوده‌اند.

«فقدان امنیت غذایی شدید»، به معنای ناتوانی افراد در دستیابی به غذای کافی برای زنده ماندن است. 

نهادی به نام «گزارش جهانی بحران‌های غذا» که سازمان ملل متحد و اتحادیه اروپا بنیان نهاده‌اند، این گزارش را منتشر کرد و بر اساس آن، در هفت کشور افغانستان، یمن، سومالی، سودان جنوبی، نیجریه، بورکینافاسو و هائیتی، مردم با خطر فوری مرگ ناشی از گرسنگی مواجه‌اند. 

آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل متحد، با اشاره به اینکه ۲۵۸ میلیون نفر نیاز فوری به غذا دارند، یادآوری کرد این رقم برای چهارمین سال پیاپی در حال افزایش است. به‌گفته دبیرکل سازمان ملل متحد این واقعیت، حاکی از «ناکامی بشریت» در رسیدن به هدف جامعه بین‌المللی برای پایان دادن به گرسنگی در جهان است.

افزایش این رقم در گزارش سال ۲۰۲۲، تا حدودی به این دلیل بود که جمعیت‌های بیشتری تحت بررسی قرار گرفتند. با این حال، گزارش کنونی تاکید دارد معضل گرسنگی شدید، در مقام مقایسه با گذشته تشدید شده است.

راین پائولسن، مدیر موارد اضطراری فائو (سازمان غذا و کشاورزی که بخشی از سازمان ملل به‌حساب می‌آید) به دلایل مختلف گسترش دامنه گرسنگی اشاره کرد؛ مثلا جنگ روسیه در اوکراین که به اختلال گسترده در بازار جهانی کود، گندم، ذرت و روغن آفتابگردان انجامیده است. این شرایط به‌ویژه بر کشورهای فقیر تاثیر گذاشته که به واردات غذا متکی‌اند. 

پائولسن خواهان تغییرات ماهوی در رویکرد جهان به پدیده گرسنگی است. به گفته او، جهان باید به سوی سرمایه‌گذاری بر کشاورزی حرکت کند تا بتواند پیش از درگرفتن بحران غذا، جلوی آن‌ را بگیرد. 

سیندی مک‌کین، مدیر اجرایی برنامه جهانی غذای سازمان ملل، گفت منابع این سازمان برای ارائه کمک غذایی به شدت محدود شده است. او با اشاره به سفر اخیر خود به سومالی گفت: «میلیون‌ها نفر در آستانه گرسنگی و فاجعه‌اند. همه‌ می‌دانیم که ضرورتی نیست چنین باشد.» 

جوتا اورپیلاینن، کمیسیونر همکاری‌های بین‌المللی اتحادیه اروپا، گفت راهبرد این بلوک برای مقابله با گرسنگی، شامل پشتیبانی از پروژه‌هایی با هدف «افزایش تولید داخلی و کاهش وابستگی به واردات ناپایدار» است.