تنها چند ماه از آغاز سال ۲۰۱۹ گذشته، اما بنظر میرسد سالی عالی برای موسیقی باشد.
از آلبومهای عالی رپ از لیتل سیمز(Little Simz) و ای.جی. تریسی (AJ Tracey) گرفته تا کارهای جدید ترانهسرایان وخوانندگانی مثل مگی راجرز (Maggie Rogers) و شارون ون اتن (Sharon Van Etten) یا گروههای راک از جمله اسلیفورد مودز (Sleaford Mods)و برینگ می دهورایزن (Bring Me the Horizen)، بنظر میرسد امسال نسبت به سال گذشته که کیفیت آلبومها قابل توجه نبود، پیشرفت چشمگیری نشان بدهد.
گذشته از آلبومهایی که ذکر شد، نقد کنندگان هنری ایندیپندنت آلبوم جولیا جکلین(Julia Jacklin) ، کراشینگ (Crushing) را یک کار استادانه در ترانه سرایی توسط هلن براون (Helen Brown) توصیف کردهاند.
سولانژ به گونهای غیرمنتظره آلبوم ون آی گت هوم (When I Get Home) را در نخستین روز ماه مارس منتشر کرد که کوبا-شند باپتیست (Kuba Shand-Baptise) درموردش گفت:«این یک پاد زهر نشاطآور در مقابل واقعیت دردناکی است که سیاه پوستان با آن روبرو هستند.»
در ادامه نقد این آلبوم گفته شده:«ما در میان گسترش دائمی هرج و مرج هستیم، اما سولانژ (Solange) از راه میرسد و نه تنها ما را آرام میکند بلکه لذت این آرامش را به ما میچشاند.»
نخستین کار دیو(Dave) به نام سایکودراما (Psychodrama) که سخت انتظارش میرفت، پنج ستاره گرفت. گزارشگر ما، رویزین اوکانر، می گوید:«بندهای این آلبوم هم به نوعی آزار دهنده و هم عمیقا شخصی، کارت پستال وقایع روزمره و تبدیل آن به درسهایی مهم است.»
«بلک» (Black) تازهترین بند آلبوم، درباره برداشت مردم در نقاط مختلف جهان از این واژه و مفهوم آن برای دیو است. بند موسوم به ویسس (Voices) در گاراژ یک آموزشگاه قدیمی اجرا میشود که در آن دیو با شیاطینش میجنگد.
«دیو در آلبوم سایکودراما به معضلاتی اشاره میکند که عامل آن نسلهای قبل از او بودهاند. در پایان آلبوم، او پرچمدار آیندهای امید بخش است.»
آلبومهای دیگری که مورد پسند ما بوده، لیززو((Lizzo، لویل کارنر(Loyle Carner)، کیج د الفنت (Cage the Elephant)، آلدوس هاردینگ(Aldous Harding) ، فت وایت فمیل (Fat White Famili) و وییزبلاد است.
در انتظار کارهای تازه تیلر سویفت(Tayler Swift) ، د نشنال (The National)، لوئیس کاپالدی (Lewis Capaldi)و دیگران هستیم. همه هفته سایت ما را چک کنید تا ببینید چه افراد یا گروههایی را به فهرستمان اضافه کردهایم.
© The Independent