با اینکه دانشگاه‌ها رو به تعطیلی‌اند، کمیته‌های انضباطی کماکان احکام تعلیق و اخراج برای دانشجویان صادر می‌کنند. بیشتر احکام صادرشده در روزهای گذشته، مربوط به مخالفت با حجاب اجباری، و نیز حمایت از خیزش سراسری و برگزاری تجمع اعتراضی در دانشگاه بوده است.

در همین چارچوب، شوراهای صنفی دانشجویان اعلام کرد که یک دانشجو به دلیل تن ندادن به حجاب اجباری، به دو ترم محرومیت از تحصیل محکوم شده است. شورای بدوی دانشگاه شریف صبا اسکندری، دانشجوی مشاوره و راهنمایی دانشگاه تهران، را به اتهام «عدم رعایت پوشش اسلامی و یا ضوابط پوششی وزارتین» به دو نیم‌سال محرومیت از تحصیل با احتساب در سنوات محکوم کرده است. بنا به گزارش شوراهای صنفی دانشجویان، در توبیخ این دانشجو، حداکثر حکم ممکن منظور شده است.

ثمین نثاری، دانشجوی کارشناسی رشته تاریخ دانشگاه خوارزمی، نیز با حکم کمیته انضباطی این دانشگاه به نیمسال منع موقت از تحصیل با احتساب سنوات محکوم شده است. این دانشجو ترم قبلی خود را به دلیل ممنوع‌الورودی از دست داده بود. او در نیمسال جاری هم پس از چند هفته ممنوع‌الوردی، توانست به دانشگاه بازگردد.

گزارش‌ها همچنین حاکی از آن است که چندین نفر از دانشجویان دانشگاه بهشتی به بهانه رعایت نکردن حجاب اجباری از شرکت در امتحانات منع شده‌اند. ممانعت از شرکت دانشجویان در امتحانات پایان ترم به یکی از اهرم‌های فشار دانشگاه‌ها تبدیل شده است. در آخرین مورد، در دانشکده علوم‌سیاسی، برگه یکی از دانشجویان در هنگام برگزاری جلسه از او گرفته شده است.

به گزارش دانشجویان متحد، دینا قالیباف، دانشجوی کارشناسی علوم‌سیاسی ورودی ۹۸، سه‌شنبه،۲۷ خرداد، برای گذراندن آخرین امتحان دوره کارشناسی خود، در سالن امتحانات حاضر شد. در بدو ورود دینا قالیباف، مراقب جلسه به او گفت که از شرکت در امتحان منع شده‌است. اما با توجه به اینکه‌ از هیچ دستور یا حکم رسمی به صورت شفاهی یا کتبی از مدیریت دانشگاه به او ابلاغ نشده بود، با تایید استاد، در جلسه امتحان حاضر شد. اما کمی بعد یکی از کارمندان آموزش وارد سالن برگزاری امتحان می‌شود و به استاد می‌گوید که باید مانع از حضور دانشجوی مزبور در جلسه امتحان شود. در ادامه، مدیر گروه استادان هم در جلسه حاضر می‌شود و درنهایت برگه دانشجو را از زیر دستش بیرون می‌کشد.

امین سالاری سلاجقه، دانشجوی فلسفه دانشگاه تهران، در کمیته بدوی دانشگاه به محرومیت از تحصیل به مدت نیم‌سال با احتساب سنوات محکوم شد. در تاریخ ۱۷ خرداد و پس از گذشت سه ماه از ابلاغ حکم به او، حراست خوابگاه طی تماسی تلفنی او را از ممنوع‌الورود شدنش به خوابگاه‌ها مطلع کرد. شوراهای صنفی دانشجویان اعلام کرد که با‌ توجه ذکر نشدن این مورد در حکم کمیته، ممنوع‌الورودی او غیرقانونی است.

این دانشجو در جریان خیزش سراسری نیز به مدت دو ماه غیرقانونی به دانشگاه ممنوع‌الورود شده بود. همچنین، در تاریخ ۲۴ بهمن ۱۴۰۱، رئیس دانشکده ادبیات نیز با درخواست حذف ترم او مخالفت کرده‌ بود. بدین‌ ترتیب، دانشگاه حداکثر فشار ممکن را از طریق انواع ترفندهای آموزشی و‌ اداری بر او وارد کرده‌ است. روشی که در اغلب دانشگاه‌ها دنبال می‌شود.

در هفته گذشته، علیرضا برادران شرکا، دانشجوی ورودی ۱۴۰۱ مقطع ارشد در رشته هوافضای دانشگاه امیرکبیر، نیز با حکم کمیته انضباطی از دانشگاه اخراج شد. خبرنامه امیرکبیر اعلام کرد که نحوه این اخراج زیر پوشش مسائل آموزشی و به گونه‌ای بوده است که کمیته انضباطی ابتدا پرونده‌ای برای دوره کارشناسی این دانشجو تشکیل می‌دهد و حکم ۶ ماه تعلیق صادر می‌کند و تاریخ اجرای این حکم را از ابتدای مرداد ۱۴۰۱ قرار می‌دهد. این در حالی‌ است که تاریخ دفاع کارشناسی این دانشجو در شهریور ۱۴۰۱ و ورودش به مقطع ارشد مهر آن سال بوده است.

با این اقدام کمیته انضباطی دانشگاه امیرکبیر، تاریخ فارغ‌التحصیلی این دانشجو به بهمن ۱۴۰۱ تغییر کرد و ثبت نام او در مقطع ارشد این دانشگاه لغو شد. هفته گذشته، در پی قطعی شدن حکم اخراج این دانشجو، از ورود او به خوابگاه و استفاده از سایر امکانات رفاهی همچون سلف جلوگیری شد.

مسئولان دانشگاه برخلاف وعده‌های خود مبنی بر حل و فصل پرونده یا انتقال آقای برادران شرکا به دانشگاهی دیگر، در پاسخ پیگیری‌های او، فعالیت سیاسی-دانشجویی و شرکت در تجمع‌های دانشجویی سال گذشته را علت اخراج وی عنوان کردند.

از سوی دیگر، جمعی از دانشجویان دانشگاه سوره خطاب به رئیس دانشگاه، رئیس حراست، و معاون فرهنگی دانشگاه درباره ترمی که گذشت نامه‌ای اعتراضی نوشتند. دانشجویان این دانشگاه در اعتراض به سرکوب‌های صورت‌گرفته در این ترم دانشگاهی در این نامه نوشتند: «نگاه امنیتی حراست که دانشگاه را با یک مرکز نظامی اشتباه گرفته‌ است؛ حراستی که مسائلی که در خارج دانشگاه به نفعش نیست را گردن نمی‌گیرد (ماجرای قمه‌کشی)، اما به نوع پوشش و استعمال دخانیات در همان محیط با بی‌احترامی هرچه‌ تمام واکنش نشان‌ می‌دهد و تهدید می‌کند.»

دانشجویان این دانشگاه در اعتراض به محدودیت‌های صورت گرفته در مورد حجاب نوشتند: «باید فاتحه دانشگاهی را خواند که هم و غمش افتادن مقنعه یا یک وجب بالا یا پایین بودن شلوار یا پیرسینگ دانشجو و‌ استاد است و هیچ اهمیتی به کیفیت آموزش و تدریس و کیفیت امکانات و کیفیت ابزار و وسایل کارگاهی و زیبای ظاهری دانشگاه نمی‌دهد.»