وقتی کسی با نوزاد یا کودکی بچگانه حرف میزند بلافاصله متوجه میشویم. حال دانشمندان دریافتهاند که دلفین نیز برای صحبت با بچهاش همین شیوه را به کار میبرد.
مطالعهای که بهتازگی منتشر شده است، نشان میدهد دلفینهای بینیبطری (Bottlenose) ماده هنگام ارتباط با بچههای خود صدایشان را تغییر میدهند. ایبیسی نیوز با اشاره به این مطالعه گزارش میدهد پژوهشگران سوت خاص ۱۹ دلفین مادر را هنگام همراهی با فرزندان کوچکشان، تنها یا کنار بزرگسالان دیگر ضبط کردند.
سوت خاص دلفین علامتی منحصربهفرد و مهم - شبیه به صدا زدن نام است.
ایبیسی نیوز به نقل از لیلا شایق، یکی از نویسندگان این مطالعه و زیستشناس دریایی موسسه اقیانوسشناسی وودز هول (Woods Hole) ماساچوست، گفت: «آنها از این سوت برای پیگیری یکدیگر استفاده میکنند و مرتب میگویند: «من اینجام، من اینجام».
براساس این مطالعه که در نشریه مقالات آکادمی ملی علوم ایالات متحده آمریکا منتشر شده است، سوت دلفین مادر هنگام صدا کردن بچههایش زیرتر و دامنه آن گستردهتر از حد معمول است.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
پیتر تیاک، زیستشناس و یکی از نویسندگان این مطالعه از دانشگاه سنت اندروز در اسکاتلند، گفت: «این امر درمورد تمام دلفینهای مادر در این مطالعه، یعنی هر ۱۹ تای آنها صادق بود.»
دستیابی به چنین دادهای کار سادهای نبود. دانشمندان در طول بیش از سه دهه چندین بار میکروفنهای مخصوص را روی دلفینهای وحشی مشخصی در خلیج ساراسوتا فلوریدا قرار دادند تا بتوانند سوتهای منحصربهفرد آنها را ضبط کنند. چه در سالهایی که بچه داشتند و چه زمانی که بچه نداشتند – بچه دلفینهای ساراسوتا به طور متوسط سه سال و گاهی اوقات بیشتر کنار مادرانشان میمانند. دلفین پدر نقشی طولانی در پرورش فرزند ندارد.
مائوریسیو کانتور، زیستشناس دریایی دانشگاه ایالتی اورگان که در این مطالعه شرکت نداشت گفت: «این دادهها بیسابقه و بسیار شگفتانگیز است. این مطالعه نتیجه تلاشهای پژوهشی فراوان است.»
دلیل بچگانه صحبت کردن آدمها، دلفینها یا سایر موجودات مشخص نیست، اما دانشمندان معتقدند که این کار ممکن است در تلفظ صداهای جدید به کودکان کمک کند. پژوهشهای مربوط به دهه ۱۹۸۰ نشان میدهد که نوزاد انسان ممکن است به صدایی با دامنه زیرتر توجه بیشتری نشان دهد. میمونهای رزوس ماده برای جلب توجه فرزندان، صدایشان را تغییر میدهند. فنچ گورخری نیز موقع صدا کردن جوجههایش صدایش را بم میکند شاید این کار یادگیری خواندن را برای آنها آسانتر کند.
پژوهشگران در مطالعه دلفینها فقط روی سوت خاص آنها تمرکز کردند، بنابراین نمیدانند که آیا آنها از صدای بچگانه برای سایر مبادلات نیز استفاده میکنند یا خیر – یا آیا این کار برای به حرف آمدن بچه دلفین نظیر آنچه در بچه انسان رخ میدهد کمک میکند یا خیر.
فرانتس جنسن، استاد بومشناسی رفتاری دانشگاه آرهوس دانمارک و یکی از نویسندگان این مطالعه، گفت: «در دلفینهای بینیبطری – که گونهای قدیمی است و صدای آکوستیک [آوایی] دارد و بچههایشان باید برای برقراری ارتباط صداهای زیادی را یاد بگیرند، وجود سازگاریهای مشابه منطقی به نظر میرسد.»
یکی دیگر از دلایل احتمالی استفاده دلفینها از این صدای خاص جلب توجه بچه دلفینها است.
جنت مان، زیستشناس دریایی دانشگاه جورج تاون که در این مطالعه شرکت نداشت، گفت: «برای بچه دلفین واقعا مهم است که بداند مادرش دارد الان با او حرف میزند – یا صرفا حضورش را به دلفین دیگری اعلام میکند.»