احمدرضا احمدی شاعر، نویسنده و نقاش ایرانی، پس از ماهها بیماری روز سهشنبه ۲۰ تیرماه ۱۴۰۲ درگذشت. خبرگزاری ایسنا با اعلام این خبر اعلام کرد که ماهور احمدی، فرزند احمدرضا احمدی، این خبر را تایید کرده است.
این شاعر و نویسنده ایرانی ۱۵ اردیبهشت در بخش مراقبتهای ویژه بیمارستان بستری شد و ۲۳ اردیبهشت پس از بهبودی نسبی، به خانه بازگشت اما ماهور روز جمعه ۲۹ اردیبهشت و در آستانه تولد این شاعر بار دیگر از بستری شدن او در بیمارستان خبر داد.
ماهور احمدی پس از انتقال دوباره پدرش به بیمارستان، با انتشار تصویری در اینستاگرام نوشت: «پارسال برای تولد پدرم خواندم و نوشتم و قول گرفتم و به او دستور دادم ١٢٠ سال عمر کند، اما امسال نمیدانم چه دعایی کنم. چه قولی بگیرم. دلم نیامد به شما که عاشقانه دوستش دارید بگویم که فقط چند ساعت از مرخص شدن و برگشتنش به خانه گذشته بود که به خاطر شرایط بد تنفس به بیمارستان برگشت و در آیسییو بستری است. ریه آب آورده و قلب با وجود باتری ۱۵ درصد کار میکند، و شرایط اصلا مناسب نیست و حالا در آستانه تولد ٨٣ سالگی بیتاب و بیقرار است. هرچه باشد تولدش همیشه مبارک و خجسته است. هر کجا که باشد، ستارهاش تا ابد در آسمان میدرخشد.»
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
احمدی ۳۰ اردیبهشت ۱۳۱۹ در کرمان متولد شد و سالها در حوزه، ادبیات، شعر، نویسندگی و سینما فعالیت کرد. او در زمینه شعر، موسیقی، ویراستاری و ادبیات کودک و نوجوان فعالیتهای بسیاری داشت. مرکز هنرمندان ایران این شاعر و نویسنده ایرانی را به عنوان موسس و پایهگذار موج شعر نو و پیشگام سورئالیسم در ادبیات کودکان معرفی کرده است.
احمدرضا احمدی چهاردهم تیر ۱۴۰۱ در مصاحبه با خبرگزاری ایرنا، با انتقاد از حمایت نکردن دولت از هنرمندان در زمان حیاتشان، گفته بود: «عجیب است که خیابانی را به نام من کردند و کسی اعتراضی نکرد. البته اینکه خیابانی به اسم من باشد تفاوتی در زندگیام ندارد. همیشه بهشوخی میگفتم اگر خواستید مجسمه مرا بسازید، پولش را بدهید، خودم جایش میایستم. خوشحال بودن به خاطر چنین موضوعی ۴۸ ساعت یا در نهایت یک هفته طول میکشد. این نامگذاریها و توجه کردن به هنرمندان باید در زمان خودش رخ دهد.»
احمدی در زمان حیاتش جوایز بسیاری کسب کرد؛ از جمله جایزه ملی، فرهنگی و هنری بیژن جلالی برای مجموعه اشعارش در سال ۱۳۸۵. اشعار او به زبانهای مختلفی از جمله عربی، ارمنی، انگلیسی، فرانسوی، آلمانی، ایتالیایی، ژاپنی و کرهای ترجمه شدهاند. «از بارانی که دیر بارید»، «میوهها طعم تکراری دارند»، «هزار اقاقیا در چشمان تو هیچ بود»، «روزی برای تو خواهم گفت» و «هزار پله به دریا مانده است» از جمله آثار این شاعرند. «سفر در شب» هم یکی از قویترین آثار احمدی است که به مضامین اجتماعی، صلح، همزیستی، تحمل و همکاری میپردازد.
نخستین نمایشگاه انفرادی نقاشیهای احمدی با عنوان «هزار اقاقیا در چشم تو هیچ بود»، اردیبهشت ۱۳۹۷ در گالری کاما برگزار شد.