مسئله در مورد لیموزین آی‌۷ (i7) تمام‌برقی جدید و بسیار چشمگیر بی‌ام‌و این است که به‌نحوی توانسته‌اند کاری کنند که مثل یک «ماشین درست‌و‌حسابی» و در واقع، ب‌ام‌و درست‌و‌حسابی براند. این موضوعی است که توصیفش بسیار دشوار است اما، در حالی که به گذار از موتورهای درون‌سوز به حمل‌و‌نقل از لحاظ زیست‌محیطی پایدارتر ادامه می‌دهیم، این موضوع نیز بسیار مهم است.

در هفته‌های اخیر، اگر پیش‌تر نباشد، شاهد بودیم که جامعه اگر با چیزهای سبزی که با آن‌ها نا‌آشنا است احساس راحتی نکند، چطور می‌تواند ناآرام شود، و در جامعه دموکراتیک ما، از این لحاظ، همیشه حق با مردم است. ما نمی‌خواهیم آن‌ها سوار یک خودرو باتری برقی (BEV) شوند و احساس راحتی نکنند، مگر نه؟

خودروهای برقی همیشه نرم و روان‌اند، به‌طور تعجب‌آوری شتاب دارند، و البته تقریبا بی‌سروصدا هستند، اما درست به همین دلایل نیز «متفاوت‌اند». بنا بر برخی دلایل، تردیدها در مورد مسیر آینده تعرفه‌های برق، قیمت خرید بالاتر رده ممتاز خودروهای باتری برقی، ارزش فرسوده و دوام فناوری‌های جدید می‌تواند به مشتری از لحاظ روانی بی‌میل کلی دلیل بدهد تا مدل بنزینی را رها نکند.

ویژگی‌ها

ب‌ام‌و آی‌۷ تمام‌چرخ محرک ۶۰ ام اسپورت

قیمت ۱۲ هزار و ۷۰۵ پوند (قیمت نمونه، محدوده قیمت از ۱۰۰ هزار و ۲۰۵ پوند آغاز می‌شود)

نیروی محرکه: دو موتور برقی، با قدرت باتری ۱۰۵ کیلووات ساعت

قدرت (اسب بخار): ۵۳۶

سرعت (مایل بر ساعت): ۱۴۹ (۲۴۰ کیلومتر)

صفر تا ۶۰ (ثانیه): ۴.۷

مصرف (مایل به ازای هر کیلووات ساعت): ۳.۳ (۵.۳ کیلومتر)

بعد مسافت (مایل): ۲۳۰-۴۴۵ (۳۷۰-۷۱۶ کیلومتر)

انتشار دی‌اکسید کربن: صفر

بنابراین باید به ب‌ام‌و از صمیم قلب تبریک گفت که خودرویی چنین از اساس متفاوت اما با نحوه رانندگی به‌طرز دلگرم‌کننده‌‌ای آشنا مهندسی کرده است. خودرویی مانند این در سری ۷، باید همان کیفیتی را داشته باشد که راننده انگار روی سینه ماشین نشسته باشد، راندنش احساس هدایت یک اقیانوس‌پیمای عظیم را داشته باشد؛ قدرت چنان نامحسوس منتقل شود انگار از یکی از آن موتورهای شش‌ سیلندر خطی قدیمی یا درون‌سوز پیستونی وی‌۸ می‌آید.

در این خودرو برقی، موتورهای دوقلوــ که برای کنترل بیشتر و ثبات چهار چرخ محرک دارد‌ــ  به یک جعبه دنده متصل‌اند، بنابراین تغییر دنده به‌هیچ‌وجه احساس نمی‌شود، اما آی‌۷ هنوز این حس را می‌دهد که با یک رانشگر متعارف کار می‌کند. کل تجهیزات، فناوری و جعبه باتری لیتیوم یونی خنک‌شده مایع عظیم به این معنی است که وزن این ب‌ام‌و ۲.۶ تن است‌ــ با هر معیاری بسنجید سنگین است، که باعث می‌شود چابکی و توازن خودرو بیش از پیش حیرت‌برانگیز شود. اینکه بی‌ام‌و که تمام این‌ کارها را انجام داده و این خودرو را از عملکردی متناسب با ابرخودرو بهره‌مند کرده است سبب می‌شود این آی‌۷ شبیه محکی برای هم‌رده‌هایش باشد‌ــ گرچه جدیدترین مرسدس بنز ئی‌کیو‌ای نیز خودش را به‌خوبی اثبات کرده است.   

احساس تسلطی که ترکیب فناوری جدید و اصول سنتی به راننده می‌دهد به‌شدت لذت‌بخش است، و این آی‌۷ در آن طبقه‌بندی نادر خودروهایی قرار می‌گیرد که آن را فقط به‌خاطر خودش می‌رانید، از آن دست که بهانه‌ای پیدا می‌کنید تا به دوستی قدیمی سر بزنید یا ناگهان سراغ کاری بروید که مدت‌ها عقب افتاده است.  

می‌شود گفت اکثر کسانی که به خودشان می‌آیند و می‌بینند پشت فرمان آی‌۷ برقی نشسته‌اند رانندگان حرفه‌ای‌اند، و حتما از آنچه کشف می‌کنند بسیار راضی خواهند بود. طبیعی است که این خودرو به جدیدترین تجهیزات کمکی راننده مجهز باشد، این یعنی عملا خودش رانندگی می‌کند و ایمنی شما و مسافرانتان را حفظ می‌کند. در واقع، هرچند این روزها در خودروهای رده بالا یا متوسط بازار غیرمعمولی نیست، آی۷ حتی می‌تواند خودش پارک کند‌ــ این کار با خودرویی که قیمتش از ۱۰۰ هزار پوند شروع می‌شود دل و جرات می‌خواهد. برای رانندگان سفارتخانه‌ها در سراسر جهان، استاندارد زندگی در آستانه ارتقایی خوشایند است.

با وجود رقبایی مانند مرسدس ئی‌کیو‌اس، جنسیس جی‌۸۰، تسلا مدل اس، پورشه تایکان، و نمونه‌های تمام‌برقی که از رنج روور، جگوار، آئودی و (امیدوارم) مازاراتی در راه است، به‌زودی حق انتخاب بیشتری در این سمت رفیع بازار وجود خواهد داشت. شاید به بقیه ما که داریم به خرید خودرو برقی فکر می‌کنیم، کمی اطمینان بیشتری بدهد.

اگر اوضاع آن جلو خوب و قشنگ باشد، برای فلانی و بهمانی خوش‌شانس در عقب حتی بهتر می‌شود. معلوم است می‌توانید صندلی‌های جیر و آلکانترا داشته باشید، با تهویه مطبوع، پشتی متحرک و ماساژ تا با گزینه «چرم وگان» (یعنی پلاستیک)، کنترل شخصی هوا و پرده کرکره‌های برقی و بهترین سقف بازشو سراسر شیشه مزمزه کنید، اما نمایش با «پرده نمایش» ب‌ام‌و شروع می‌شود که از سقف پایان می‌آید‌ــ گزینه‌ای ۴۰۰۰ پوندی. سینمای سیار شخصی، که بتوانید در سرعت ۱۴۹ مایل بر ساعت [۲۴۰ کیلومتر] (جایی که قانونی باشد) بنشینید و تلویزیون تماشا کنید،  باید در فهرست آرزوهای هر کسی باشد.

در مورد کار پیش‌افتاده راندن این هیولا، بعد مسافتی ۳۰۰ مایل (۴۸۲ کیلومتر) و حدود ۳ مایل (۴.۸ کیلومتر) به‌ازای هر کیلووات ساعت را در اختیارتان قرار می‌دهد، که با توجه به اندازه و وزن خودرو خیلی خوب است، و تقریبا به‌سرعت هم شارژ می‌شود. آنچه ممکن است باب میل همه نباشد ظاهرش است: تقریبا همان سبک فعلی ب‌ام‌و با هواکش مشبک بزرگ جلو رادیاتور که توی ذوق می‌زند. برای سری آی‌۷ مناسب است، که دست‌کم از جهات دیگر تناسب دارد، بیشتر از مدل‌های شاسی‌بلند یا سواری‌های صندوق‌دار کوچک‌تر، اما فکر کردم که می‌گویند خودروهای مطبوعات معمولا اجاره‌ای سراسر سیاه است، که از ته‌رنگ کروم برای برجسته کردن سبک خبری نیست. با استفاده از ابزار آنلاین طراحی خودرو فانتزی ب‌ام‌و، یکی به رنگ قرمز درست کردم با همان طرح معروف هواکش مشبک «قلوه‌ای» که کاملا جلب توجه می‌کرد و فکر کردم ظاهرش خوب است. اما از طرفی، من که سفیر نیستم، حتی شیک هم نیستم.

از منظر صنعت و حتی محیط زیست، آی‌۷ تحولی دلگرم‌کننده است. این خودرو با سیستم پیشران بنزینی و هیبریدی هم در دسترس است اما نمونه تمام‌برقی از همه سبزتر، پیشرفته‌تر، خواستنی‌تر و بهتر است. ب‌ام‌و شاید چند سال قبل با آی‌۳ عالی اما عجیب و خودرو اسپورت آی۸ آینده‌گرا، شروعی دستپاچه و نامتعارف در حوزه برقی‌سازی داشت، اما اکنون به کمک قرارداد همکاری با خودروسازی گریت وال موتورز چین، محکم و قاطع در جریان اصلی ایستاده است. برای ب‌ام‌و و برندهای وابسته‌اش، مینی و رولز رویس، همه چیز نویدبخش است. (و بی‌تردید وقتش که برسد بسیاری از ویژگی‌های بنیادی این مدل آی۷ به مدل‌های آتی رولز رویس راه پیدا می‌کند). نرم‌نرم بیا، ب‌ام‌و، نرم‌نرم بیا.