در واپسین روزهای جام جهانی فوتبال زنان که به میزبانی استرالیا و نیوزیلند برگزار شده است، تیم ملی فوتبال زنان افغانستان فقط اجازه دارند در حاشیه میدان بنشینند و بازی‌ها را تماشا کنند. این زنان که در دو سال گذشته به سختی زیر پرچم باشگاه ویکتوریا در ملبورن تمرین می‌کنند، به دلیل این که فیفا آنان را به رسمیت نشناخته است، نتوانستند در جام جهانی شرکت کنند.

پس از به قدرت رسیدن طالبان، در حالی که دولت این گروه در افغانستان را هیچ کشوری به رسمیت نشناخته است، اما تیم‌های ورزشی مردان افغانستان به‌طور رسمی در رقابت‌های بین‌المللی شرکت می‌کنند. تیم کریکت مردان، تیم فوتبال مردان و دیگر تیم‌های ملی مردانه در چارچوب کمیته بین‌المللی المپیک، فدراسیون بین‌المللی فوتبال، کمیته بین‌المللی کریکت و دیگر نهادهای ورزشی بین‌المللی فعالیت می‌کنند، اما تیم‌های زنان به‌دلیل این‌که طالبان در داخل افغانستان آنان را از فعالیت منع کرده‌اند، در فدراسیون‌های بین‌المللی نیز به رسمیت شناخته نمی‌شوند.

مرسل سادات، عضو تیم ملی فوتبال زنان افغانستان، به ای‌بی‌سی نیوز گفت تنها آرزویش بازگشت به صحنه رقابت‌های بین‌المللی است. او افزود: «واقعا باورش سخت است که ما [تیم] دیگر اجازه بازی و نمایندگی از کشورمان را نداریم.»

او به تجربه‌های تیمش از بازی در مسابقات بین‌المللی اشاره کرد و گفت: «فرقی نمی‌کند که باختیم یا بردیم، تنها چیزی که مهم است این است که پرچم خود را بالا نگه داشتیم. ما می‌توانیم صدای همه زنان دیگر در خانه باشیم.»

پس از تسلط طالبان، گروهی از فعالان مدنی و کاپیتان پیشین تیم ملی فوتبال زنان افغانستان یک کمپین بین‌المللی برگزار کردند و درپی آن، دولت استرالیا ویزای اضطراری برای تخلیه این تیم صادر کرد.

سپس با حمایت باشگاه ویکتوریا، آن‌ها سال گذشته بازی در لیگ ایالتی ویکتوریا را در بخش ۴ آغاز کردند. اما این تیم در دو سال گذشته از حضور در مسابقات بین‌المللی محروم شده است، زیرا آن‌ها به‌طور رسمی در فیفا به رسمیت شناخته نشده‌اند.

فدراسیون بین‌المللی فوتبال می‌گوید که به رسمیت شناختن تیم فوتبال زنان به یک مشکل داخلی ارتباط دارد. این فدراسیون می‌گوید تا زمانی که فدراسیون ملی فوتبال افغانستان تیم ملی زنان را به رسمیت نشناسد، فیفا نمی‌تواند کاری در این زمینه انجام دهد.

این در حالی است که همه نهادهای ورزشی در افغانستان تحت کنترل طالبان است و این گروه در دو سال گذشته زنان را به‌صورت کامل از جامعه حذف کرده‌اند. کاملا واضح است که انتظار این که تیم ورزشی زنان در افغانستان به رسمیت شناخته شود، تا زمانی که طالبان در این کشور حضور دارد امکان پذیر نیست.

به همین دلیل، فعالان ورزش و حقوق بشر این مسئله را به‌نحوی شانه خالی کردن از بار مسئولیت عنوان می‌کنند و معتقدند که فیفا اصل برابری جنسیتی و رفع تبعیض را که از اصول این فدراسیون است، نقض می‌کند.

کریگ فاستر، فوتبالیست و فعال حقوق بشر، گفت که اساسنامه فیفا شامل «مقررات برابری جنسیتی» است که انجمن‌های عضو باید به آن پایبند باشند. او گفت: «فیفا از مدت‌ها پیش باید به افغانستان می‌گفت که اگر به زنان و دختران اجازه ندهید که فوتبال بازی کنند، عضویت شما در فیفا بلافاصله متوقف می‌شود.»

در همین حال، طوماری که از فیفا می‌خواهد این تیم را به رسمیت بشناسد، طی چند هفته نزدیک به ۱۶۰ هزار امضا جمع‌آوری کرده است. ملاله یوسف‌زی، مدافع حقوق بشر و برنده جایزه نوبل صلح که با تیم افغانستان در ملبورن ملاقات کرد، از مقام‌های ورزشی خواست که «برای برابر جنسیتی بهتر عمل کنند.»

در همین حال، پنی وانگ، وزیر امور خارجه استرالیا و همچنین گروهی از سیاست‌مداران ایالات متحده آمریکا، هفته گذشته نامه‌ای به جیانی اینفانتینو، رئیس فیفا، نوشتند و از او خواستند تا «فرآیندی» را ایجاد کند تا به تیم ملی فوتبال زنان افغانستان اجازه بازی داده شود.

فیفا تاکید دارد که این یک امر داخلی است و ابتدا فدراسیون فوتبال افغانستان باید این تیم را به رسمیت بشناسد، اما خالده پوپل، کاپیتان سابق تیم ملی افغانستان، می‌گوید که فدراسیون فوتبال افغانستان به‌دلیل ترس از طالبان نمی‌توانند تیم زنان را تایید کنند. او می‌گوید فیفا این قدرت را دارد که در چنین شرایطی استثنا قائل شود.