دونالد ترامپ در یک سخنرانی درهم و برهم، پر از هتاکی و گاه نامفهوم که برای هواداران خود در کارزار انتخاباتیش در ایالت اوهایو ایراد می‌شد، نسبت به فرمان خود برای کشتن سردار سلیمانی ابراز مباهات کرد.

«به دستور من ... ما او را سریع و غافلگیرانه متوقف کردیم،» این گفته رئیس جمهور ایالات متحده است درباره قتل فرمانده سپاه قدس؛ اقدامی که به زیر روابط حساس دیپلماتیک در خاورمیانه آتش کشیده و باعث هراس از بالاگرفتن خشونت‌ها شد. وی در ادامه نارضایتی خود را از اینکه برنده جایزه صلح نوبل نشده ابراز کرد.   

ترامپ چند روز پیش به دلیل تهدید به حمله به اماکن فرهنگی ایران که به منزله ارتکاب به جنایت جنگی است، مورد انتقاد قرار گرفته بود. اما وی در این سخنرانی از دست دادن جایزه صلح نوبل را از چشم نخست وزیر اتیوپی، آبی احمد، دید که پس از دو دهه درگیری نظامی با اریتره به دلیل رسیدن به توافق صلح با این کشور مورد تقدیر قرار گرفته است.

او در ادامه افزود: «من یک توافق ایجاد کردم، یک کشور را نجات دادم، و تازه شنیدم که رهبر آن کشور قرار است به دلیل نجات کشورش برنده جایزه صلح نوبل شود». روشن نیست که چرا وی احساس کرده اعتبار برقراری صلح در منطقه شرق آفریقا باید به او برسد.

دولت ترامپ ممکن است نقش اندکی در مذاکرات تاریخی 2018 داشته باشد، اما شاید در این سخنرانی اشاره وی به دخالتش در اختلاف میان اتیوپی، مصر و سودان بر سر ساخت یک سد جدید بر روی رودخانه نیل باشد.

ترامپ که به پاس تلاش‌هایش در موضوع کره شمالی نامزد دریافت جایزه صلح نوبل شده بود، از اینکه این جایزه به او تعلق نگرفته خود را زخم خورده احساس می‌کند؛ به ویژه که رئیس جمهور پیشین، باراک اوباما، در سال 2009 این افتخار را ازآن خود کرده بود.

به نظر می‌رسد که کلافگی ترامپ همچنین مربوط به میل شدید وی برای باقی گذاشتن یک میراث از خود باشد. مفسران بر این باورند که ترور سلیمانی را هم می‌توان از دریچه چنین لنزی دید. قتل سلیمانی تازه‌ترین اقدام در فهرست طول و دراز اقدامات ترامپ بود؛ فهرستی که پُر است از کارهایی که غالباً بدون برنامه‌ریزی قبلی بوده و تصادفی‌اند.     

وی خطاب به هوادارانش در «تولدو» گفت که او «از یک جنگ بزرگ جلوگیری کرد، از چندین جنگ بزرگ جلوگیری کرد». ترامپ در واقع تلاش کرد که اعتبار کاهش تنشی که پس از آتش به پا شده با تصمیم او به قتل سلیمانی ایجاد شده را به خود منتسب کند. او در عین حال از قدرت نظامی آمریکا با افتخار سخن رانده و دشمنان آمریکا را تهدید کرد.   

ترامپ گفت: «ما از این قدرت بزرگ استفاده می‌کنیم، نه برای گشتن به دنبال درگیری، اما به منظور محافظت واقعی، و من به حقیقی‌ترین معنای کلمه می‌گویم، برای حفظ صلح. ما چنین نیروی نظامی عظیمی داریم ... یک نیروی جنگنده بزرگ، اما امیدوارم هیچ‌گاه مجبور به استفاده از آن نباشیم.»  

وی خطاب به دشمنان آمریکا گفت: «شما چند روز پیش یک نمونه از آن را دیدید. ما به دنبال دوستی هستیم، نه دشمنی، اما اگر جرأت تهدید شهروندان ما را به خود راه دهید، به قیمت جان‌تان تمام خواهد شد.»

این نمایی از یک سخنرانی پر موضوع بود که به خواندن فهرستی از موضوعات شبیه شده و به منظور تقویت پایگاه کلیدی وی در انتخابات ایراد شد.

وی اوباما را به دلیل بازی گلف و «نقض روزهای کاهش مصرف کربن» به باد انتقاد گرفت. این درحالی است که وی به تازگی حمایت‌های محیط زیستی را کاهش داده است. او همچنین ادعا کرد که «دموکرات»های «خبیث» و «وحشتناک» را از تصمیم خود برای حمله پهپادی به ایران مطلع نکرد، چرا که ممکن بود آنها برنامه وی را به رسانه‌های «واقعا بیمار» و «فاسد» و گمراه کننده، درز دهند.   

ترامپ پس از تمسخر نام خانوادگی پیت بوتجج، در پاسخ به شعارهای هوادارانش که می‌پرسیدند «هانتر کجاست؟»، جو بایدن را مسخره کرده و گفت: «در هر مناظره، نُه بار در هر مناظره». هانتر فرزند دوم بایدن است که نامش در ماجرای اوکراین مطرح شد.

وی تنها چند روز پس از ایراد پرزحمت یک کنفرانس مطبوعاتی مهم درباره ایران که باعث بروز نگرانی‌ها نسبت به سلامتی او شد، این سخنرانی انتخاباتی خود را با بیان شعار خود برای انتخابات پیش‌رو پایان داد. او این شعار را به شکل بریده بریده‌ سرداد: ما آمریکا را دوباره نیرومند خواهیم کرد. ما آمریکا را دوباره مغرور خواهیم کرد. ما آمریکا را دوباره امن خواهیم ساخت و ما آمریکا را دوباره باشکوه خواهیم کرد.»