پژوهشگران هشدار داده‌اند که تا سال ۲۰۵۰، بیماری‌هایی که از حیوان به انسان منتقل می‌شود، می‌تواند ۱۲ برابر بیشتر از سال ۲۰۲۰ باعث مرگ انسان شود. 

 کارشناسان شرکت زیست‌فناوری آمریکایی جینکگو بایوورکز هشدار دادند که همه‌گیری‌های ناشی از بیماری‌های مشترک بین انسان و دام [زئونوز] – که به آن سرایت‌پذیر نیز می‌گویند - ممکن است در آینده به دلیل تغییرات اقلیمی و جنگل‌زدایی، بیشتر شود.

آن‌ها برای مقابله با خطر عمده چنین بیماری‌هایی برای سلامت جهانی، خواستار «اقدام فوری» شدند.

گروهی از پژوهشگران روندهای تاریخی در پاتوژن‌های ویروسی همچون ویروس ابولا، ویروس ماربورگ، ویروس سارس کرونای ۱، ویروس نیپا و ویروس ماچوپو را تجزیه‌و‌تحلیل کردند؛ هرچند، کووید-۱۹ در این مطالعه گنجانده نشد.

در این مطالعه بیش از سه هزار و ۱۵۰ شیوع بین سال‌های ۱۹۶۳ و ۲۰۱۹ بررسی، و ۷۵ رویداد سرایت‌پذیری در ۲۴ کشور شناسایی شد.

این پایگاه داده، همه‌گیری‌هایی را که سازمان بهداشت جهانی (WHO) گزارش کرده بود، شیوع‌هایی که از ۱۹۶۳ رخ داده و موجب مرگ ۵۰ نفر یا بیشتر شده بود، و رویدادهای تاریخی مهم، از جمله همه‌گیری آنفلوآنزای ۱۹۱۸ و ۱۹۵۷،  پوشش داد.

رویدادهایی که تجزیه‌و‌تحلیل شدند، مرگ ۱۷ هزار و ۲۳۲ نفر را موجب شده بودند، و ۱۵ هزار و ۷۷۱ مورد آن در اثر فیلوویروس‌ها بود و بیشتر در آفریقا رخ داده بود.

به گفته پژوهشگران، همه‌گیری بین سال‌های ۱۹۶۳ و ۲۰۱۹ هرسال تقریبا پنج درصد افزایش یافته و مرگ‌ومیرها نیز ۹ درصد بیشتر شده است.  

آن‌ها هشدار دادند: «چنانچه این میزان افزایش سالانه ادامه یابد، احتمال می‌رود که عوامل بیماری‌زای تجزیه‌و‌تحلیل‌شده، موجب چهاربرابر شدن تعداد رویدادهای سرایت‌پذیری شود و در ۲۰۵۰ در قیاس با ۲۰۲۰، تعداد مرگ‌و‌میر ۱۲ برابر ‌شود.»

به گفته پژوهشگران، به دلیل معیارهای سختگیرانه گنجاندن عوامل بیماری‌زا در تجزیه‌وتحلیل، و حذف کووید-۱۹، این ارقام احتمالا کمتر از میزان واقعی نشان داده شده‌اند.

آن‌ها گفتند که ارزیابی شواهد، حاکی از آن است که همه‌گیری‌های اخیر ناشی از فراگیری‌های مشترک بین انسان و دام، «ناهنجاری یا خوشه تصادفی نبوده»، بلکه «ادامه روندی چنددهه‌ای است که در آن، همه‌گیری‌های ناشی از فراگیری، هم بزرگ‌تر و هم فراوان‌تر شده‌اند.»‌

این گروه افزود که «برای مقابله با یک خطر بزرگ و فزاینده برای سلامت جهانی، اقدام فوری ضروری است».

PA