یک منبع آگاه به ایندیپندنت فارسی می‌گوید که طالبان شمار نیروها و استحکامات نظامی در استان نیمروز در جنوب‌ غربی افغانستان و مرز با جمهوری اسلامی را به میزان چشمگیری افزایش داده‌اند و هر روز نیروهایشان را تقویت می‌کنند. 

این منبع، که پیشینه همکاری با حکومت طالبان در نیمروز را دارد، به شرط افشا نشدن هویتش گفت که روند آموزش نیروهای طالبان در این استان ادامه دارد و طالبان پرسنل امنیتی و ارتش‌ را به اندازه نظام جمهوری سابق در نیمروز رسانده‌اند.

این منبع گفت: «نیروهای طالبان در همه بخش‌ها [پلیس، ارتش و اطلاعات] در نیمروز فعال‌اند و ایست‌های بازرسی در شهر زرنج هم برقرار شده است.» 

نیمروز با استان‌های هلمند و فراه- دو استان با بیشترین شمار نیروهای طالبان- همسایه است و در دوره حکومت پیشین افغانستان نیز نیروهای جنگی طالبان برای جنگیدن به نیمروز می‌رفتند.

رهبران و مقام‌های ارشد طالبان با پیشینه فعالیت‌های نظامی به بهانه‌های گوناگون به استان نیمروز سفر می‌کنند. طالبان شهریور امسال‌ ادعا کرده بودند که ملا هیبت‌الله، رهبرشان، به استان نیمروز سفر کرده است، اما طبق معمول هیچ عکس یا ویدئویی از این سفر هیبت‌الله منتشر نشد.

در چند روز اخیر، خلیل‌الرحمان حقانی، وزیر امور مهاجران طالبان، و ملا نورالله نوری، وزیر مرزها و اقوام و قبایل طالبان، با کاروانی از محافظانشان از نقطه صفر مرزی بازدید کرده‌اند. مثل همیشه، خلیل‌الرحمان حقانی، عموی سراج‌الدین حقانی- وزیر داخله (کشور) طالبان- با اسلحه ام‌فور ساخت آمریکا و ملا نورالله نوری نیز با محافظان مجهز به سلاح‌های ساخت آمریکا به نقطه صفر مرزی در نیمروز رفته بودند.

رژیم طالبان در چند مورد دیگر نیز اشتیاق داشته است تسلیحات آمریکایی‌اش را در مرز با ایران در استان‌های مرزی هرات و نیمروز نمایش دهد.

نیروهای طالبان و استحکامات آن‌ها درحالی در نیمروز افزایش می‌یابد که جبهه‌های ضد طالبان در این استان فعالیت چریکی ندارند. به این ترتیب، این افزایش نیرو و استحکامات امنیتی پرسش‌برانگیز می‌شود؛ اما جبهه آزادی و جبهه مقاومت ملی افغانستان فعالیت نظامی و چریکی علیه طالبان دارند و همچنان حمله به تاسیسات و نیروهای طالبان را ادامه می‌دهند. 

شاخه خراسان دولت اسلامی (داعش)، که تهدیدی جدی برای حکومت طالبان قلمداد می‌شود، در نیمروز فعالیت چندانی ندارد. طالبان در سال جاری دست‌کم دوبار ادعا کردند که به مخفیگاه و نیروهای داعش در نیمروز حمله کرده‌اند، ولی در برخی مواقع، طالبان درگیری‌های درونی خودشان و همچنین حمله به خانه‌های مسکونی را مبارزه با داعش عنوان کرده‌اند.

طالبان در کنار افزایش نیروی پلیس و ارتش و استخبارات (اطلاعات) در استان نیمروز، پرسنل ویژه‌ای نیز در مراکز مهم، از جمله سد کمال‌خان در این استان، گمارده‌اند. وزارت داخله (کشور) طالبان ششم نوامبر اعلام کرده بود که ۱۲۰ تن از محافظان سد کمال‌خان پس از فراگیری آموزش‌های نظامی و اعتقادی گواهینامه گرفتند. این وزارتخانه اعلام کرد که این محافظان در هر شرایطی به مسئولیت تامین امنیت سد کمال‌خان عمل خواهند کرد.

منابعی در نیمروز به ایندیپندنت فارسی گفته‌اند که در کنار نیروهای محافظتی سد کمال‌خان، شماری دیگر از نیروهای طالبان نیز در این سد حضور دارند تا تهدید امنیتی احتمالی علیه این سد را مهار و خنثی کنند.

حقابه ایران از رودخانه هیرمند با عبور از سد کمال‌خان به استان سیستان‌وبلوچستان در این کشور می‌رسد. این سد برای افغانستان در کنترل میزان رسیدن آب رودخانه به ایران اهمیت استراتژیک دارد. براساس معاهده ایران و افغانستان برای تقسیم آب رودخانه هیرمند که در سال ۱۳۵۱ بین حکومت‌های وقت دو کشور امضا شد، حقابه ایران سالانه ۸۱۷ میلیون مترمکعب است. 

سد کمال‌خان در شهرستان چهار برجک در ۹۵ کیلومتری جنوب شهر زرنج، مرکز استان نیمروز، قرار دارد و در فروردین ۱۴۰۰ به بهره‌برداری رسید. سد کمال‌خان با هزینه‌ بیش از ۲۰۰ میلیون دلار آمریکا با بودجه این حکومت تکمیل شده است.

زمانی که طالبان سرگرم جنگ و شورش در افغانستان بودند، در اثر حمله‌های گسترده طالبان، ده‌ها نیروی امنیتی افغانستان در حوالی سد کمال‌خان کشته و زخمی شدند، اما اکنون طالبان شعار محافظت از سد کمال‌خان را سر می‌دهند. این در حالی است که یکی از علت‌های تکمیل‌نشدن سدهای آبی افغانستان، همین تهدیدهای امنیتی طالبان بوده است.

برخی از مقام‌های حکومت پیشین مدعی بودند که طالبان با حمایت جمهوری اسلامی ایران به نیروهای سد کمال‌خان حمله می‌کنند، اما این ادعا را جمهوری اسلامی ایران رد کرده است.  

طالبان بیش از دو سال است که در افغانستان حکومت می‌کنند. در این مدت، آن‌ها چند مرتبه با مرزبانان جمهوری اسلامی درگیر شده و حریم زمینی ایران را نقض کرده‌اند. طالبان به یک پاسگاه مرزی جمهوری اسلامی ایران شلیک کردند و در یک مورد نیز یک مرزبان جمهوری اسلامی ایران را چند ساعت به اسارت گرفتند. شماری از نیروهای طالبان که حریم زمینی ایران را نقض کرده بودند، پس از پایان درگیری، در نقطه صفر مرزی «نماز شکرانه» خواندند.

هرچند در ماه‌های اخیر درگیری مرزی در نیمروز رخ نداده، سفر مقام‌های ارشد طالبان به این استان پرسش‌برانگیز بوده است. با وجود این، جمهوری اسلامی ایران میزبان هیئت‌های متعدد طالبان بوده است. در تازه‌ترین مورد، ملا عبدالغنی برادر، معاون نخست‌وزیر طالبان، در راس هیئتی ۳۰ نفری به ایران سفر کرد. باید دید ماه‌عسل جمهوری اسلامی ایران و طالبان تا چه زمانی ادامه خواهد داشت و این دو چگونه می‌توانند اختلاف‌هایشان را برطرف کنند.