از کشته شدن پویا بختیاری مقابل چشمان مادر و خواهرش حالا بیش از چهار سال می‌گذرد. در این مدت، خانواده دادخواه بختیاری بیشترین فشارها، آزارها و تهدیدها را از سوی عاملان حکومت متحمل شدند؛ از یورش ناگهانی به خانه‌هایشان گرفته تا بازداشت اعضای خانواده و محبوس کردن پدر و مادر دادخواه او؛ یکی در زندان قزوین و دیگری در زندان زنجان.

قوه قضاییه جمهوری اسلامی حالا در تازه‌ترین آزارهای سازمان‌یافته‌اش، خانه عمه پویا بختیاری را که وثیقه برادرش بود، به نفع حکومت به مزایده گذاشته است. مهرداد بختیاری، عموی پویا، روز سه‌شنبه هفتم آذر در ویدیویی که مقابل دادگاه انقلاب کرج ضبط شده بود، خبر مزایده خانه خواهرش را اعلام کرد و گفت که این اقدام بدون ارائه حکم از سوی شعبه اول دادگاه انقلاب کرج انجام شده است.

عموی پویا بختیاری در این پیام ویدیویی، مقام‌های حکومتی را خطاب قرار داد و گفت: «دو ماه است از حقوق بشر در غزه صحبت می‌کنید اما خودتان ناقض آن در ایران‌اید و با مزایده وثیقه ما، خواهرم را به همراه کودک خردسال و همسرش بی‌خانمان می‌کنید.»

مهرداد بختیاری دادگاه انقلاب کرج را «بیدادگاه» نامید و گفت که خانواده‌اش در این چهار سال جز «بیداد و ظلم» از دستگاه قضایی جمهوری اسلامی چیزی ندیده‌اند.

صبا بختیاری، عمه پویا بختیاری، نیز پست برادرش را در شبکه اجتماعی اکس (توییتر) بازنشر کرد و خطاب به حکومتی‌ها نوشت: «همه چیزمان را گرفته‌اید، جانمان را هم بگیرید اما باز هم بازنده شمایید. چون ما حتی اگر بمیریم، ایستاده می‌میریم.»

همین ایستادگی و شجاعت خانواده بختیاری است که حکومتی‌ها را به‌شدت مستاصل کرده و حالا پس از حدود چهار سال که می‌بینند تهدیدها و آزارها برای سرکوب و خاموش کردن این خانواده بی‌نتیجه بوده است، به مصادره اموال آن‌ها متوسل شده‌اند.

خانواده بختیاری آبان امسال مانند دیگر خانواده‌های دادخواه تهدید شدند که مراسم سالگرد پویا در ۲۵ آبان را برگزار نکنند اما در حالی‌ که ناهید شیرپیشه و منوچهر بختیاری، مادر و پدر پویا، در سالگرد فرزندشان در زندان بودند، مراسم سالگرد پویا با حضور دیگر اعضای خانواده برگزار شد. پس از آن، مهرداد بختیاری با انتشار تصویری در شبکه اجتماعی اکس خطاب به نهادهای امنیتی حکومتی نوشت: «گفتید دستور از بالا آمده است که مراسم سالگرد نگیرید. رفتیم گرفتیم. حد خودتان را بدانید. ما از کسی دستور نمی‌گیریم».

مهرداد بختیاری تاکنون چندین مرتبه بازداشت شده و در حال حاضر نیز با وثیقه آزاد است.

«من هم پسر کسی هستم»

پس از کشته شدن پویا بختیاری در اعتراض‌های سراسری آبان ۹۸، ویدیویی از تلفن همراهش کشف شد که نشان می‌داد او از اعتراض‌های مردمی فیلمبرداری کرده است. در یکی از این ویدیوها، پویا خطاب به مردم ایران گفته بود: «من هم پسر کسی هستم، آمدم اینجا جانم را به خطر انداختم، مادرها، پدرها شما هم بگویید بچه‌هایتان بیایند بیرون.»

جمله «من هم پسر کسی هستم» بعدها به یکی از نمادهای مبارزه ایرانیان علیه جمهوری اسلامی تبدیل شد. پویا بختیاری اندکی پس از ضبط این ویدیو هدف شلیک گلوله ماموران سرکوب قرار گرفت و مقابل چشمان مادرش جان باخت. در فاصله اندکی پس از آن، نام پویا بختیاری جهانی شد و از شخصیت‌های سیاسی گرفته تا نهادهای حقوق بشری به آن واکنش نشان دادند. خانواده بختیاری از همان ابتدا گفتند که از دادخواهی دست برنمی‌دارند. حکومتی‌ها نیز به شکلی هدفمند آزار و اذیت آنان را آغاز کردند.

منوچهر بختیاری، پدر پویا، در یکی از نخستین مصاحبه‌هایش مقام‌های حکومتی را به‌صراحت خطاب قرار داد و  آن‌ها را «دزد، اختلاسگر و اشرار» خواند. او تاکید کرد که پسرش را کشته‌اند و از اینکه خودش را هم بکشند، هراسی ندارد.

ناهید شیرپیشه هم که جان باختن فرزندش را به چشم دیده بود، در مصاحبه‌ای گفت از همان لحظه که خبر فوت پویا را در بیمارستان به او دادند، با صدای بلند در بیمارستان شعار داده است.

هنوز چهلم پویا بختیاری نشده بود که پدر و مادر دادخواهش به وزارت اطلاعات احضار شدند. ماموران امنیتی از آن‌ها خواستند مراسم چهلم را در یک مکان سرپوشیده و با حضور تعدادی محدود مهمان برگزار کنند اما پدر و مادر پویا با این خواسته اطلاعاتی‌ها مخالفت کردند و منوچهر بختیاری در پیامی ویدیویی از همه مردم دعوت کرد در تاریخ پنجم دی‌ماه در مراسم چهلم فرزندش شرکت کنند. او در همین فراخوان گفت که این مراسم یادبود همه کشته‌شدگان اعتراض‌ها است.

فراخوان منوچهر بختیاری با استقبال گسترده مردم و برخی فعالان مدنی روبرو شد. حکومت می‌ترسید که این مراسم به صحنه اعتراضی گسترده علیه حاکمیت تبدیل شود؛ بنابراین شامگاه دوم دی‌، یعنی حدود دو روز قبل از برگزاری مراسم، ماموران امنیتی به خانه پویا بختیاری حمله کردند و پدر، مادر، خواهر و دو عموی او را دستگیر کردند.

پس از بازداشت گروهی اعضای خانواده بختیاری، مادربزرگ پویا در یک پیام ویدیویی به حکومتی‌ها هشدار داد که اگر اعضای خانواده‌اش آزاد نشوند، خود مراسم سالگرد فرزندش را برگزار می‌کند. او در این پیام ویدیویی گفت: «نوه‌ام را کشته‌اند. فردا چهلم او است و من خبر ندارم اعضای خانواده‌ام کجایند. نمی‌دانم دردم را به که بگویم. بچه‌های مرا آزاد کنید. من دیگر طاقت ندارم و دارم می‌میرم.»

قوه قضاییه جمهوری اسلامی خانواده بختیاری را به «وصل» بودن به «ضدانقلاب» و «تشویق و تحریک به اقدام‌های مجرمانه» متهم کرده بود و با همین عناوین اتهامی آزار آنان را توجیه می‌کرد. این آزارها در هفته‌ها، ماه‌ها و سال‌های بعد نیز به شکلی روشمند ادامه یافتند. ناهید شیرپیشه از محل کارش اخراج شد، ماموران امنیتی چندین بار منوچهر بختیاری را با خشونت بازداشت کردند و عمو، دایی، خواهر و عمه پویا نیز مدام تحت فشارهای امنیتی بودند و بارها تهدید و احضار شدند.

آزارهای حکومتی‌ها به همین میزان محدود نبود و سنگ مزار پویا نیز چندین مرتبه هدف حمله افراد ناشناس قرار گرفت و شکسته شد. به‌رغم همه این تهدیدها و آزارها، خانواده بختیاری دادخواهی را ادامه دادند و هر بار که یکی از آنان دستگیر، احضار و بازجویی شد، دیگر اعضای خانواده درباره‌اش اطلاع‌رسانی کردند.

پدر و مادر دادخواه در زندان

اینک ناهید شیرپیشه در زندان زنجان در حال سپری کردن دوران حبس پنج‌ ساله است. در حالی‌ که وضعیت جسمی مساعدی ندارد و گزارش‌ها از وخامت حال او خبر می‌دهند. منوچهر بختیاری نیز که با حکم سه‌ سال و نیم حبس به زندان قزوین منتقل شده بود، در پرونده‌ای جدید به اتهام «توهین به رهبری» به شش ماه حبس دیگر محکوم شده است.

خانواده بختیاری از وخامت حال جسمی منوچهر بختیاری خبر داده‌اند اما به‌رغم این آزارها، پدر و مادر دادخواه پویا حتی در بدترین شرایط نیز به دادخواهی ادامه می‌دهند. منوچهر بختیاری آبان امسال در آستانه سالگرد فرزندش، در پیامی صوتی از زندان از مردم دعوت کرد به یاد پویا و دیگر کشته‌شدگان اعتراض‌ها پویش گل راه بیندازند و در نبود پدر و مادر، مزار پویا را گلباران کنند.

شاید یکی از بهترین توصیف‌ها در شرح آزارهای حاکمیت علیه خانواده‌ بختیاری یادداشت کوتاه مونا، خواهر پویا، باشد که هم‌زمان با سالروز تولد پدرش در اردیبهشت خطاب به او نوشت: «از خانواده ساده چهارنفره‌ ما تو در زندان یک شهر، مامان در زندان یک شهر دیگر، پویا زیر خروارها خاک و من در جهنمی که جمهوری اسلامی برایمان ساخته.»