یک بررسی جدید نشان می‌دهد تقویت‌کننده موشک از کنترل خارج‌شده‌ای که سال ۲۰۲۲ روی ماه سقوط کرد و یک دهانه برخوردی غیرعادی به وجود آورد، منشا چینی داشت و احتمالا محموله‌ای ناشناخته و اعلام‌نشده را حمل می‌کرد.
این پژوهش که در مجله «پلنتری ساینس» منتشر شد، نشان می‌دهد که جسم عامل ایجاد دهانه یک تقویت‌کننده موشک «لانگ‌مارچ ۳سی» متعلق به ماموریت چانگئی ۵ــ‌تی۱ چین بوده است.
پژوهشگران دانشگاه آریزونا در ایالات متحده پیش از این شک داشتند آیا جسمی که مارس سال پیش روی ماه فرود آمد، بقایای یک فالکن ۹ اسپیس‌اکس از ماموریت رصدخانه اقلیم فضای ژرف (DSCOVR) بود یا بقایای ماموریت چانگئی ۵ــ‌تی۱.
در حالی که تجزیه و تحلیل‌های بعدی این احتمال را که این جسم تقویت‌کننده فالکون۹ بود رد کرد، دولت چین نیز این ادعاها را که این جسم یکی از فضاپیماهایش بود، تکذیب کرد.
این موضوع مشخص شده که این شیء طی سه ماه گذشته چند پرواز از نزدیک [یا اصطلاحا فلای‌بای] زمین و ماه انجام داده و پیش از سقوط و تشکیل یک «حفره دوگانه» عجیب و غریب، با سرعت ۹ هزار و ۶۰۰ کیلومتر بر ساعت (۶ هزار مایل بر ساعت) در فضا حرکت کرده است.
تانر کمپبل، یکی از نویسندگان این مقاله، در اظهاراتی گفت: «شما انتظار دارید که این شیء کمی تکان بخورد. به‌خصوص زمانی که در نظر بگیرید بدنه موشک یک پوسته خالی بزرگ با یک موتور سنگین در یک سمت است... اما این شیء فقط در حال سقوط بود؛ به شکلی بسیار پایدار.»
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
این نشان می‌دهد که تقویت‌کننده موشک احتمالا در بخش بالایی جرم زیادی داشته است که دو موتور در پایین را که هر کدام تقریبا ۵۵۰ کیلوگرم (یک هزار و ۲۰۰ پوند) جرم داشتند، متعادل می‌کند.
هرچند داده‌هایی که چین منتشر کرد، حاکی از آن است که بر اساس گفته کمپبل، دو ابزار شناخته‌شده روی تقویت‌کننده تنها حدود ۲۷ کیلوگرم جرم داشتند.
دانشمندان در تحقیق جدید، داده‌های مربوط به مسیر و انتشار نور از این جسم عجیب را که تلسکوپ‌های زمینی ثبت کرده بودند، بررسی کردند تا «به طور قطعی نشان دهند» که این جسم در واقع بدنه یک موشک «لانگ‌مارچ ۳سی (آر/بی) از ماموریت چانگئی ۵ــ‌تی۱ بوده است.
آن‌ها در این مقاله نوشتند: «ارزیابی مسیر و تحلیل‌های طیف‌سنجی ما با استفاده از مشاهدات تلسکوپ زمینی به طور قطعی نشان می‌دهد که دبلیو‌ئی۰۹۱۳ای (WE0913A) در واقع چانگئی ۵ــ‌تی۱ آر/بی است.
ماموریت چانگئی ۵ــ‌تی۱ چین برای آزمودن استراتژی برنامه‌ریزی‌شده و در تلاش برای آوردن نمونه‌های ماه در ماموریت چانگئی۵ سال ۲۰۱۷ این کشور طراحی شد.
این ماموریت عبارت بود از یک کپسول [مخصوص] رساندن نمونه‌ها [به زمین] که فرستاده شد تا به دور ماه حرکت مداری بزند و به زمین بازگردد و پس از جمع‌آوری نمونه‌ها، بازگشت از سطح ماه را شبیه‌سازی کند.
زمانی که کپسول [مخصوص] رساندن نمونه [به زمین] جدا و به جو زمین وارد شد، دانشمندان آمریکایی دریافتند که تقویت‌کننده [موشک] به مداری بسیار بیضوی وارد شد و محاسبات مسیر نشان داد که این جسم ممکن است به سمت پنهان ماه برخورد کرده باشد.
پژوهشگران اکنون نه‌تنها به‌طورقطع می‌دانند که کاوشگر چینی روی ماه سقوط کرده، بلکه می‌دانند «جرمی اضافی» در جلو بدنه موشک وجود داشته که نشان می‌دهد فضاپیمای چینی احتمالا محموله نامعلومی را حمل کرده است.
دانشمندان با استفاده از مدارگرد شناسایی ماه ناسا (ال‌آر‌او)، توانستند از دهانه‌ای در ماه تصویربرداری کنند که در فاصله حدود ۷.۵ کیلومتری از جایی که پیش‌بینی شده بود کاوشگر در آن فرود بیاید، ایجاد شده بود.
آن‌ها تصاویر این ناحیه از ماه را که مدارگرد شناسایی ماه پیش و بعد از برخورد گرفته بود، با هم مقایسه کردند.
دانشمندان دریافتند که دو دهانه مجزا ایجاد شده است که «از این فرضیه پشتیبانی می‌کند که جرمی اضافی روی بدنه موشک وجود دارد».
به گفته محققان، دهانه دوگانه این فرضیه را تایید می‌کند که در انتهای جلو بدنه موشک در مقابل موتورها جرم اضافی وجود داشته است.
آن‌ها می‌گویند این جرم بیش از میزان اعلام‌شده جرم محموله است.
دانشمندان گفتند: «برای ایجاد آن دو دهانه تقریبا یکسان به دو جرم تقریبا برابر نیاز دارید که از یکدیگر جدا باشند.»
آن‌ها خاطرنشان کردند: «بدیهی است که ما هیچ ایده‌ای نداریم که این جرم چه چیز ممکن است بوده باشد‌ــ شاید یک ساختار پشتیبان اضافی، یا ابزار دقیق اضافی، یا چیز دیگری. ما احتمالا هرگز آن را نخواهیم فهمید.»
© The Independent
