در حالی که شبهنظامیان حوثی تحت حمایت ایران کشتیهای تجاری را در دریای سرخ هدف حمله موشکی و پهپادی قرار میدهند، ایالات متحده بهتازگی متوجه تهدید این گروه شده است. این در حالی است که دولت بایدن چند سال پیش گروه حوثی را از فهرست سازمانهای تروریستی حذف و این اقدام را با ارائه کمکهای بشردوستانه توجیه کرد. در آن زمان، واشنگتن اعلام کرد در صورت باقی ماندن حوثیها در فهرست سازمانهای تروریستی، رساندن کمکهای بشردوستانه به نیازمندان ممکن نخواهد بود.
با این حال، واشنگتن پس از سالها سکوت سرانجام تصمیم گرفت برای جلوگیری از تهدید حوثیها وارد عمل شود. آمریکا که در قبال بحران فاجعهبار یمن که سازمان ملل متحد آن را بدترین بحران انسانی قرن بیستویکم میخواند، سالها سکوت اختیار کرده بود، امروز تصمیم گرفته است در نحوه واکنش به بحران یمن بازنگری کند. اخیرا در محافل سیاسی واشنگتن این پرسش مطرح میشود که تا چه زمانی باید خسارات ناشی از حمله به کشتیهای تجاری را متحمل شد و هیچ پاسخ مناسبی به این تهدید روزافزون نداد؟
به گفته سناتور راجر ویکر، عضو ارشد کمیته نیروهای مسلح سنا، دولت بایدن باید با توجه به پرسشهایی که در محافل سیاسی مطرح میشود، در راستای بازدارندگی حوثیها گامهایی جدی بردارد؛ در غیر این صورت، خطوط کشتیرانی در دریای سرخ همچنان در معرض تهدید قرار خواهد داشت. او با اشاره به اینکه گروه ضربت چندملیتی که واشنگتن آن را برای محافظت از کشتیها تشکیل داده است، توان مقابله با حملات حوثیها را ندارد، از دولت آمریکا خواست برای رفع این تهدید جدی گامهایی روشن و قاطع بردارد.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
پس از گذشت کمتر از یک ساعت از زمان اعلام تشکیل ائتلاف بینالمللی برای تامین امنیت خطوط کشتیرانی در منطقه، حوثیها دو کشتی دیگر به نامهای «سوانآتلانتیک» متعلق به نروژ و «اماسسی کلارا» را هدف حمله قرار دادند. این اقدام باعث شد شرکت بیمه دریایی بریتانیا درجه خطر کشتیها را از ۱۵ به ۱۸ افزایش دهد. شرکت بریتیش پترولیوم هم اعلام کرد عبور تمام نفتکشها از طریق دریای سرخ را به حالت تعلیق در میآورد. شرکت کشتیرانی کانتینری اورگرین هم خبر داد که تردد در دریای سرخ را تا اطلاع ثانوی متوقف کرده است. این در حالی است که قبل از آن پنج شرکت بزرگ کشتیرانی دیگر نیز مسیر عبور کشتیهایشان از دریای سرخ را تغییر داده بودند.
شبهنظامیان حوثی از ۱۹ نوامبر گذشته تاکنون نزدیک به ۱۰ کشتی تجاری و نفتکش را با ادعای «حمایت از آرمان فلسطین»، هدف حمله قرار دادهاند. از سوی دیگر، دفتر بنیامین نتانیاهو، نخستوزیر اسرائيل، اعلام کرد کشتیهایی که حوثیها به آنها حمله کردهاند، اسرائیلی نبودند و به کشورهای دیگر تعلق داشتند.
تردیدی نیست که تامین امنیت دریانوردی در این منطقه از جهان به دلیل اهمیت فراوانی که دارد، مستلزم تلاش و هماهنگی بینالمللی است؛ بهویژه اینکه حدود ۱۳ درصد از حجم تجارت جهانی که ارزش آن به ۲.۵ تریلیون دلار میرسد، از تنگه بابالمندب عبور میکند.
به گفته کارشناسان اقتصادی، تشدید تنش در دریای سرخ به افزایش قابلتوجه قیمت کالاهای تجاری که از دریای سرخ عبور میکنند، منجر میشود و تا زمانی که تهدید حوثیها و هدف قرار دادن کشتیها ادامه داشته باشد، خطوط کشتیرانی در معرض تهدید قرار خواهد داشت. ادامه تهدید حوثیها برای خطوط کشتیرانی در منطقه بر تجارت جهانی تاثیر منفی بسیاری بهجا خواهد گذاشت.
در همین راستا، لوید آستین، وزیر دفاع ایالات متحده، از آغاز عملیات امنیتی چندملیتی برای تامین امنیت تجارت در دریای سرخ خبر داد. این گروه ویژه در جنوب دریای سرخ و خلیج عدن گشتزنی خواهد کرد تا امنیت آبراههای منطقه را تامین کند.
در حالی که کاخ سفید تایید میکند دستور این حملات از سوی رژیم ایران به حوثیها صادر میشود، به نظر میرسد تهران با تاکید بر اینکه «هیچ ارتباطی با حملات حوثیها ندارد»، از موضعش عقبنشینی نمیکند. خبرگزاری رویترز در گزارشی نوشت که محمد عبدالسلام، یکی از مقامهای حوثی، با اشاره به اینکه ائتلاف دریایی «اقدامی غیرضروری» است، گفت: «تشکیل ائتلاف دریایی برای حفاظت از کشتیرانی در دریای سرخ، موضع حوثیها در قبال درگیری در نوار غزه را تغییر نمیدهد.»
در نتیجه، میتوان گفت اگر سیاست آمریکا قواعد بازی با ایران و شبهنظامیان آن را تغییر ندهد و به اقدامهای بازدارنده بسنده کند، منطقه به سمت تنش بیشتر پیش میرود، حتی اگر دامنه جنگ گسترش نیابد.
سکوت واشنگتن در قبال تهدید حوثیها در طول چند سال گذشته، باعث شد امروز منطقه و جهان بهای سنگینی را بپردازند.
سازمان حزبالله هم که پس از سال ۲۰۰۵، به دلیل «شکست» یا «تبانی» آمریکا، همهچیز را در لبنان در دست گرفت، وضعیت مشابهی دارد و سکوت در برابر تهدید آن، عواقب شدیدی به دنبال خواهد داشت. در واقع، برای مقابله با تهدید گروههای شبهنظامی در منطقه جز برخورد قاطع با رژیم ایران هیچ راهحل دیگری وجود ندارد.