خالد پیرزاده، فعال سیاسی مشروطه‌خواه و قهرمان اسبق بدن‌سازی در ایران، در دهمین روز اعتصاب غذای اعتراضی در زندان اوین تهران در وضع جسمانی و روحی وخیمی قرار دارد. فرهاد سلیمی، انور خضری، خسرو بشارت، و کامران شیخه نیز که در زندان قزلحصار محبوس‌اند در اعتراض به تایید حکم اعدامشان اعتصاب غذا کرده‌اند.

به گزارش هه‌نگاو، خالد پیرزاده در اعتراض به محرومیت‌های اجتماعی خانواده‌اش و فشار امنیتی علیه آنان، از روز پنجم دی‌ دست به اعتصاب غذا زده است. او علاوه بر تحمل مشکلات ناشی از این اعتصاب، به‌دلیل بیماری‌های قبلی و آسیب‌دیدگی‌هایی که در زندان متحمل شده است، اکنون در وضع دشوار و خطرناکی قرار گرفته است.

پیرزاده اعلام کرده است که تا زمان قطع شدن کامل فشارهای امنیتی علیه اعضای خانواده‌اش به اعتصاب غذا ادامه خواهد داد.

این فعال سیاسی ملی‌گرا و مشروطه‌خواه، که دارنده مدال برنز مسابقات فدراسیون جهانی بدن‌سازی در سال ١٣٩٧ در سنگاپور است، پیش از این در بهمن‌۱۴۰۱ به‌دلیل آسیب‌های نخاعی و اختلال‌های عصبی از زندان آزاد شده بود، اما روز ۲۸ شهریور ۱۴۰۲ و در حالی که عازم سفر به ترکیه بود، نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی در فرودگاه اهواز دوباره او را بازداشت و به زندان اوین در تهران منتقل کردند.

خالد پیرزاده روز ۲۳ آبان‌ نیز به‌علت تشنج، گرفتگی ماهیچه‌های قلب، و احساس درد در قفسه سینه، به‌صورت اورژانسی به بیمارستان لقمان حکیم تهران اعزام و در بخش قلب این مرکز درمانی بستری شده بود.

او که در سال‌های اخیر به‌دلیل هواداری از خاندان پهلوی و مخالفت با جمهوری اسلامی و انتقاد از آن بارها و هر بار مدتی طولانی به زندان افتاده و شکنجه شده است در سال ۱۳۹۸ در شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب اسلامی تهران به ریاست محمد مقیسه به‌اتهام «اجتماع و تبانی به‌قصد بر هم زدن امنیت کشور» و «توهین به رهبر» به هفت سال زندان محکوم شد.

پیرزاده در آذر ۱۴۰۱ در یک فایل صوتی از زندان خطاب به جاوید رحمان، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل متحد در امور ایران، شرح داد که در اثر شکنجه مجبور به استفاده از صندلی چرخدار شده و اختیار ادرار خود را از دست داده است.

همچنین در ۷ آذر امسال، جلسه بازپرسی و تفهیم اتهام‌های جدید علیه خالد پیرزاده در دادسرای ناحیه ۳۳ تهران برگزار شد. در این جلسه، او در حالی که از حق داشتن وکیل محروم بود، در برابر اتهام‌های انتسابی، از جمله «اجتماع و تبانی علیه امنیت کشور»، از خود دفاع کرد.

این منتقد و فعال سیاسی در اردیبهشت‌ امسال همراه با یاشار تبریزی، دیگر فعال مشروطه‌خواه، بر مزار حامد سلحشور، جان‌باخته خیزش سراسری اخیر، حضور یافتند و یاد او را گرامی داشتند. این دو شهروند سپس در رسانه‌های اجتماعی نوشتند: «به یاد همه‌ کسانی که از ما شجاع‌تر، جسورتر، و‌ بی‌محاباتر به دنبال آزادی بودند. از تبریز آذربایجان تا ایذه خوزستان بر مزار حامد سلحشور در شهر ایذه حضور یافتیم.»

همچنین، خالد پیرزاده همراه با ۱۰ فعال سیاسی مشروطه‌خواه دیگر در فروردین‌ امسال، ضمن گفتن تبریک سال نو و دادن پیام نوروزی به مردم ایران، خواهان رسیدن به یک سامانه سیاسی کارآمد دموکراتیک سکولار و تفاهم بر سر قانون اساسی مشروطه شده بودند؛ فعالیت‌هایی که به نظر می‌رسد بهانه اصلی پرونده‌سازی مجدد ماموران امنیتی علیه او بوده است.

از سوی دیگر، در زندان قزلحصار در استان البرز، چهار زندانی عقیدتی کُرد به نام‌های فرهاد سلیمی، انور خضری، خسرو بشارت، و کامران شیخه، که هر لحظه امکان اجرای حکم اعدام آنان وجود دارد، از روز ۹ دی‌ دست به اعتصاب غذا زده‌اند.

تا کنون حکم اعدام سه زندانی هم‌پرونده این افراد به نام‌های داوود عبداللهی و قاسم آبسته و ایوب کریمی در ماه‌های دی‌ و آذر و آبان امسال اجرا شده است. اکنون جان این چهار شهروند ایرانی در معرض خطر جدی است.

فرهاد سلیمی، انور خضری، خسرو بشارت، و کامران شیخه همراه با سه زندانی اعدام‌شده دیگر متهمان پرونده قتل ماموستا «عبدالرحیم تینا» در شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی مقیسه بودند که به اتهام‌هایی نظیر «اقدام علیه امنیت ملی، تبلیغ علیه نظام، عضویت در گروه‌های سلفی و افساد فی‌الارض» به اعدام محکوم شدند. عبدالرحیم تینا، امام جماعت مسجد خلفای راشدین مهاباد، در سال ۱۳۸۷ به‌ قتل رسید.

نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی این زندانیان عقیدتی را روز ۱۶ آذر ۱۳۸۸ بازداشت و به بازداشتگاه اداره اطلاعات ارومیه منتقل کردند، اما جلسات رسیدگی به اتهام‌های این زندانیان ۶ سال بعد برگزار و سرانجام در پنجم خرداد ۱۳۹۵ حکم سنگین اعدام علیه آن‌ها صادر شد.