مولانا فضلالرحمان، رهبر جمعیت علمای اسلام پاکستان، یکشنبه، ۱۷ دی (۷ ژانویه)، به کابل رفت و با مقامهای ارشد طالبان دیدار کرد. این سفر پس از تنش میان رژیم طالبان و پاکستان در پیوند با تحریک طالبان پاکستان (تیپیپی) انجام شده است.
طالبان تدابیر شدید امنیتی برای تامین امنیت مولانا فضلالرحمان، رهبر جمعیت علمای پاکستان و هیئت همراهش اتخاذ کرده بودند. کاروان خودروهای زرهی و نیروهای مسلح، این روحانی نزدیک به رژیم طالبان را همراهی میکرد.
شماری از مقامهای ارشد طالبان، از جمله خالد حنفی، وزیر امر به معروف و نهی از منکر این گروه و از چهرههای تندرو و نزدیک به رهبر طالبان، برای استقبال از مولانا فضلالرحمان به فرودگاه کابل رفته بودند.
محترم مولوی عبدالکبیر معاون سیاسی ریاست الوزراء امروز در قصر سپیدار با محترم مولانا فضل الرحمن رهبر حزب جمعیت علماء اسلام پاکستان و هیأت همراه اش دیدار کرد.
— ارگ - ARG (@ARG_1880) January 7, 2024
در این دیدار که شماری از اعضای کابینه امارت اسلامی نیز حضور داشتند، محترم مولوی عبدالکبیر معاون سیاسی ریاست الوزراء ... pic.twitter.com/L6eaOrmjBD
مولوی عبدالکبیر، معاون سیاسی نخستوزیر طالبان، ابراز امیدواری کرد که سفر مولانا فضلالرحمان و هیئت همراهش باعث کاهش «سوءتفاهم» شود.
مولوی عبدالکبیر گفت: «امارت اسلامی اطمینان میدهد که از خاک افغانستان به هیچ کسی خطر و تهدید متوجه نخواهد شد و بهتر آن است که به جای ادعاها و پروپاگاندای رسانهای، روی واقعیتها بحث شود.»
معاون نخستوزیر طالبان خواستار آن شد که مولانا فضلالرحمان پیام روشن «امارت اسلامی» را به اسلامآباد انتقال دهد که «امارت اسلامی» خواستار امنیت و ثبات در منطقه است و به هیچ کس اجازه نمیدهد که از خاک افغانستان علیه دیگران استفاده کند.
در بیانیه ارگ طالبان به نقل از مولانا فضلالرحمان آمده است که هر دو کشور اسلامی افغانستان و پاکستان، نقاط مشترک دارند و باید مشکلات را از طریق گفتوگو حل کنند: «ما باید به نفع یکدیگر بسترهای همکاری را ایجاد، و با یکدیگر همکاری کنیم.»
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
بیش از یک سال است که حملههای انفجاری و انتحاری در پاکستان افزایش یافته است و مسئولیت بخشی از این حملهها را گروه تحریک طالبان پاکستان (تیتیپی) بر عهده گرفته است. حکومت پاکستان از رژیم طالبان خواسته است که تهدیدهای تیتیپی از خاک افغانستان را رفع کند و سران این گروه را به آنها تحویل دهد. اما طالبان مدعیاند که اجازه نمیدهند هیچ تهدیدی از خاک افغانستان علیه کشورهای دیگر عملی شود، و تیتیپی مشکل داخلی پاکستان است و ربطی به افغانستان ندارد.
معاون نخستوزیر طالبان همچنین از پاکستان خواست که روند اخراج اجباری مهاجران افغان را متوقف کند. او گفت: «اخراج اجباری مهاجران افغان از پاکستان رفتاری نادرست است و باید متوقف شود، و برای مهاجرین افغان سهولتهای لازم فراهم شود.»
در بیانیه ارگ طالبان آمده است که رهبر حزب جمعیت علمای اسلام پاکستان نیز اخراج مهاجران افغان از پاکستان را محکوم کرده است: «این دو ملت با هم نقاط مشترک زیاد دارند، هدف ما این است که از تعلقات موجود به نفع مشترکات دو کشور استفاده کنیم.»
امیرخان متقی، وزیر خارجه طالبان، پس از دیدار با هیئت علمای پاکستانی به رهبری مولانا فضلالرحمان، گفت که در پیوند با موضوعهای اقتصادی و امنیتی گفتوگو کردهاند.
او افزود که این هیئت پیام مثبتی از افغانستان به پاکستان منتقل خواهد کرد.
او گفت: «مولانا صاحب، شخصیتی سیاسی و علمی، و یک بزرگ سیاستمدار است و طبعا در سیاست کشور خود نقش دارد، در تنظیم امور نقش دارد و چهره مطرحی در سیاست آن کشور است. بنابراین امیدواریم که اثرات آن خوب باشد. تا جایی که ما میدانیم، آمدن این هئیت شاید از آن طرف هم شاید پیامی داشته باشد و اینجا با بزرگان مطرح خواهند کرد و از این طرف هم چیزی را که بشنوند و ببینند، با آنها مطرح خواهد کرد.»
رژیم طالبان از رئیس حزب جمعیت علمای پاکستان خواسته بود که از کابل دیدار کند. ذبیحالله مجاهد، سخنگوی رژیم طالبان، هدف دعوت از مولانا فضلالرحمان را جلوگیری از تبلیغات سوء علیه رژیم طالبان دانسته و تاکید کرده بود که این روحانی پاکستانی میتواند مردم پاکستان را [درباره طالبان افغانستان] آگاه کند تا از تبلیغات علیه افغانستان و شهروندان آن جلوگیری شود.
اما رحمتالله نبیل، رئیس پیشین امنیت ملی افغانستان، پیشتر گفته بود که مولانا فضلالرحمان میلیونها دلار از حکومت پیشین افغانستان دریافت کرده است تا نظر مثبت طالبان را برای مشارکت در مذاکرات صلح ۲۰۲۰ جلب کند.
نبیل گفته بود: «او (مولانا فضل الرحمان) شاید بار دیگر به اندازه کافی دلار از سازمان استخباراتی پاکستان دریافت کند و گویا میتواند با رشوه [دادن] به بعضی از سران طالبان، آنها را راضی کند که یا سران گروه تیتیپی را به پاکستان تسلیم، یا توافق آنان را برای مذاکره جلب کنند.»
بخشی از مدارس دینی در پاکستان، بهویژه در ایالت خیبرپختونخوا، کانون سربازگیری و شورشگری در افغانستان در دوران نظام جمهوری بودند. روحانیان این مدارس، برای جنگ در افغانستان فتوا و «مجوز شرعی» صادر میکردند و از طلبههای این مدارس میخواستند که برای «جهاد با کفار» به افغانستان بروند. فتواهای علمای دینی پاکستان مبنی بر ضرورت ادامه جنگ، باعث کشته و زخمی شدن شمار زیادی از شهروندان اهل افغانستان شد.