یک روز از زندگی رودولف نوریف، رقصنده باله، بخش قابل‌توجهی از لباس‌های او و روایت جدالش با ساختارهای جامعه الهام‌بخش آخرین مجموعه پوشاک مردانه دیور شد.

به گزارش رویترز، این مجموعه همچنین نوعی ادای احترام به کالین جونز، رقصنده سابق باله و عموی کیم جونز، طراح فعلی دیور، بود که بعدها به یک عکاس خبری برجسته تبدیل شد. او یک روز از زندگی رودولف نوریف، رقصنده و کارگردان باله تاتار، را برای مجله تایم لایف عکاسی کرد و صحنه‌هایی از حضور او در پارک‌ها و میخانه‌های انگلستان را به تصویر کشید؛ تصاویری که امروز الهام‌بخش قسمتی از مد مردان سال آینده شده‌اند.

کیم جونز، مدیر هنری بخش مردانه دیور، در مجموعه زمستانی این نشان، ظرافت را افزایش داد و عناصر تزیینی روی لباس‌های خوش‌دوخت را به رخ کشید.

بر خلاف نمایش قبلی که مدل‌ها با بالابرهای تک‌نفره به سطح زمین آمدند، صحنه نمایش مد مردانه زمستان ۲۰۲۵‌ــ۲۰۲۴ دیور دایر‌ه‌های چرخان بودند. مدل‌ها در اطراف یک مسیر دایره‌ای گام برمی‌داشتند و تاپ‌های بدون یقه، شنل‌های براق و یک ست شلوار جین و کت را که در قسمت کمر بسته و با بدلیجات پوشیده شده بود، به نمایش گذاشتند.

مجموعه اخیر دیور تمامی آنچه را از ویژگی‌های زیبایی‌شناسی هنری رودولف به یاد‌ماندنی بود، به تصویر کشید: علاقه او به خیاطی‌های درخشان دهه ۱۹۶۰ لندن، تمایل زیادش به سبک کمپ [Camp (style)/ همراه با خودنمایی، اغراق‌آمیز و نمایشی] و به سبک شاهزاده‌های آسیایی.

نمایش دیور در هفته مد مردان پاریس، مجموعه های پاییز و زمستان ۲۴ -۲۵ - فیسبوک دیور

کیم جونز نمایش را با اشاره به علاقه رودی [رودولف] به شلوارک‌های گشاد و بزرگ و تاپ‌هایی با یقه هفت عمیق زیر پالتوهای رنگارنگ شروع کرد. سربندهای پارچه‌ای گره‌دار موردعلاقه این رقصنده که به نوعی چون امضای او بودند، روی سر بسیاری از مدل‌ها دیده می‌شدند و کفش‌های ابریشمی باله از جنس پارچه فرانسوی ماتلاسه (matelassé)ــ مشابه آنچه او می‌پوشیدــ بسیاری از ترکیب‌ها را تکمیل می‌کردند.

نمایش دیور بخشی از مجموعه‌های پاییز و زمستان ۲۰۲۵‌ــ۲۰۲۴ هفته مد مردان پاریس بود که تا ۲۱ ژانویه ادامه دارد.

جونز نمایشش را در احاطه پالتوها و تاپ‌های بافتنی زیبا به پایان رساند؛ جایی که کنجکاوی‌ها برای شناختن بیشتر این رقصنده روس را برای بسیاری از تماشاگران این نمایش به اوج رساند.

نوریف سال ۱۹۶۱ به غرب پناه آورد و به‌تدریج به یک نماد مد تبدیل شد؛ اگرچه نمایش‌ها و ظاهر او چشم‌نواز بود او زندگی آسانی نداشت. چهارمین فرزند و تنها پسر حمت و فریده نوریف سال ۱۹۳۸ در قطار ترانس سیبری، در نزدیکی دریاچه بایکال، به دنیا آمد.

او دوران کودکی و جوانی‌اش را در اوفا، پایتخت باشقیرستان که جزو اتحاد جماهیر شوروی بود، گذراند. پدر و مادر او مسلمان و تاتارتبار بودند. رودولف سال ۱۹۵۵ در آزمون ورودی آکادمی معتبر واگانوا (مدرسه باله کی‌روف) در لنینگراد پذیرفته شد و زیر نظر الکساندر پوشکین، مربی افسانه‌ای باله، آموزش دید.

موفقیت او در رقص ادامه داشت اما زندگی روی خوش به او نشان نمی‌داد. رودولف نوریف در سال ۱۹۶۱، «آزادی را انتخاب کرد» و به جای سوار شدن به هواپیما برای بازگشت به شوروی، در فرودگاه لوبورژه درخواست پناهندگی سیاسی کرد. یک روز پس از آن او به باله «مارکی دو کوواس» پیوست و به رقصیدن با باله سلطنتی لندن ادامه داد. او از سال ۱۹۸۳ تا ۱۹۸۹ مدیر باله اپرای پاریس بود.

در سال ۱۹۸۹ توانست برای یک سفر کاری کوتاه به شوروی اجازه بگیرد و در این سفر با مادر محتضرش دیدار کرد.

رودولف نوریف ۶ ژانویه ۱۹۹۳ و در سن ۵۴ سالگی بر اثر عوارض ناشی از بیماری ایدز درگذشت و در گورستان روسی سنت ژنویو د بوآ در نزدیکی پاریس به خاک سپرده شد.