محمد مقیمی، رئیس دانشگاه تهران، در گفتگو با خبرگزاری حکومتی مهر مدعی شد که هیچ استادی به دلیل نقد یا گرایش سیاسی از این دانشگاه اخراج نشده و او حاضر است در این زمینه مناظره برگزار کند.
مقیمی که پیش از این نیز اظهارات موردپسند رهبر جمهوری اسلامی را بیان کرده و از «شکلگیری تمدن نوین اسلامی» با تحول رشتههای دانشگاهی و راهاندازی دفتر نمایندگی مراجع تقلید در دانشگاه تهران خبر داده بود، در تازهترین گفتگویش اظهار کرد: «عدهای قلیل در حد سه چهار نفر، با کمک برخی رسانههای معلومالحال، در فضای مجازی هیاهو و اعلام میکنند که به علت موضع سیاسی که داشتهاند، دانشگاه تهران با آنها قطع همکاری کرده است؛ اتفاقا برخی از همین افراد مشکل اخلاقی داشتهاند که اگر خودشان رضایت داشته باشند، شواهد و مستندات ارائه خواهد شد.»
او در ادامه ادعاهایش افزود: «ما در دانشگاه تهران هیچ وقت رویکرد برخورد نامناسب با اساتید و دانشگاهیان نداشتهایم و با هیچکدام از دانشجویان و کارمندان و اساتید که منتقد سیاسی و اجتماعی هستند، در ارتباط با فعالیتهایشان برخورد تنبیهی صورت نگرفته است.»
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
این گفتهها در حالی است که بر اساس گزارشهای میدانی، از زمان آغاز خیزش سراسری در شهریور ۱۴۰۱ و پس از آنکه بسیاری از دانشگاهها به کانونهای اعتراض علیه جمهوری اسلامی تبدیل شدند، برخوردهای حقوقی در دانشگاهها از جمله دانشگاه تهران علیه دانشجویان و برخوردهای خشونتآمیز با دانشجویان بسیار افزایش یافته است.
دهم تیر ماه نیز شورای صنفی دانشجویان کل دانشگاه تهران در بیانیهای پایان فعالیتهای خود را اعلام کرد. شورای صنفی دانشجویان دانشگاه تهران در بیانیهاش با اشاره به مانعتراشیها، بازداشت و سرکوب دانشجویان و اعضای شورای صنفی اعلام کرد که در فضای کنونی شورای صنفی، امکان تصمیمگیری در مورد سرنوشت دانشجویان را ندارد و از این پس راههای دیگری را برای پیگیری مطالبات دانشجویان برمیگزیند.
رئیس دانشگاه تهران در گفتگوی تازهاش در روز دوشنبه ۲۱ اسفند، اخراج اساتید را اینطور توجیه کرد که «اخراج معنای خاص خود را دارد. وقتی از ادعای اخراج استاد نام برده میشود به این معنا است که قرارداد یک استاد با استخدام رسمی دانشگاه تهران به دلایل مختلف و به صورت یکطرفه لغو شود که چنین موضوعی طی ۲.۵ سال اخیر در دانشگاه تهران اتفاق نیفتاده است.»
او افزود: «با تعداد قلیلی از افراد پیمانی، صرفا بخاطر موضوعات علمی و تراز استادی دانشگاه تهران قطع همکاری کردهایم. البته ممکن است یک هیات علمی پیمانی که تراز علمی را کسب نکرده است و در عین حال نقد سیاسی هم کرده باشد، در این لیست قرار داشته باشد و بخواهد از همین موضوع سوءاستفاده بکند و عدم تمدید قرارداد را به گردن رویکرد سیاسی بیاندازد و نه عدم احراز شایستگیهای علمی.»
مقیمی در عین حال با استفاده از عبارت «نجابت مدیریت دانشگاه تهران» تاکید کرد: «من به دلیل اینکه شان افرادی که حتی فقط یک ترم با ما همکاری داشتهاند نیز حفظ شود، از بیان دلایل قطع همکاری خودداری میکنم. این نجابت مدیریت دانشگاه تهران نباید باعث گستاخ شدن برخی افراد شود.»
پیش از این نیز مرتضی فرخی، معاون حقوقی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری جمهوری اسلامی، روز دوشنبه ۲۴ بهمن ادعا کرده بود که هیچ استادی در ایران به دلیل «مسائل سیاسی» اخراج نشده است.
فرخی در عین حال ادعا کرده بود که اگر مواردی از اخراج استادان مطرح شده، دلیل آن «ناتوانی علمی و دریافت نکردن پایهها در زمان مقرر» بوده است. اظهارنظری که منطبق با واقعیت به نظر نمیرسد و هدف آن فریب افکار عمومی ایران و جهان است، زیرا از آغاز خیزش سراسری ایرانیان علیه جمهوری اسلامی، صدها تن از استادان دانشگاههای مختلف ایران به دلیل همراهی با این خیزش مردمی و انتقاد از نظام سرکوبگر جمهوری اسلامی با تعلیق، اخراج یا بازنشستگی اجباری مواجه شدهاند.
امیر مازیار، عضو هیئت علمی دانشکده علوم نظری و مطالعات عالی هنر دانشگاه تهران، تنها یکی از اساتیدی است که از تعلیق خود و همچنین کوروش گلناری، دیگر استاد این دانشگاه به دلیل حمایت از جنبش مهسا و اعتراضهای مردمی خبر داده بود. این استاد دانشگاه فاش کرد: «برخی دیگر از همکاران نیز تحت فشارهای گوناگون از جمله برای امضا یا نگارش نامههایی قرار دارند؛ امری که در دیگر دانشگاهها و موسسههای آموزشی و پژوهشی هم اتفاق افتاده است.»
از سوی دیگر در شهریور ماه یکی از اعضای هیئتعلمی دانشکده علوم در دانشگاه تهران در گفتوگو با خبرآنلاین افشا کرد که پس از افزایش سرکوب و کشتار شهروندان معترض و همچنین اخراج سریالی استادان منتقد از دانشگاههای ایران، تنها در دانشگاه تهران بیش از ۵۰ نفر از استادانی که عضو هیئتعلمی بودند از ایران مهاجرت کردند و «چند برابر این تعداد نیز اکنون درحال تدارک برای مهاجرتاند.»