حدود دو هفته پس از سیل‌های ویرانگر در استان سیستان و بلوچستان، منابع محلی از شیوع بیماری‌های پوستی و عفونت‌های زنانه در این استان خبر دادند. گفته می‌شود که بسیاری از زنان سیل‌زده به بیماری‌های قارچی و عوارضی مانند سوزش ادرار مبتلا شده‌اند و بین کودکان و بسیاری از بزرگسالان هم بیماری‌های گوارشی و بثورات پوستی شایع شده است.

روزنامه شرق روز چهارشنبه ۲۳ اسفند در گزارشی با عنوان «هجوم بیماری‌های زنانه با سیل سیستان و بلوچستان» به نقل از منابع محلی نوشت که آب فاضلاب با آب آشامیدنی ترکیب شده و بسیاری از مردم را بیمار کرده است.

برخی زنان و دختران سیل‌زده که پس از وقوع سیل به بیماری‌های خاص اندام‌های زنانه مبتلا شده‌اند، به این رسانه گفتند که «آب کثیف» منطقه اکنون «کثیف‌تر» هم شده است و همه آنان در معرض ابتلا به بیماری‌های خطرناک قرار دارند. در این میان، دختران نوجوان با خطرهای بیشتری نیز مواجه‌اند. 

این وضعیت در حالی ادامه دارد که مردم از امدادرسانی نیروهای دولتی ناراضی‌اند و به رغم ادعای مسئولان می‌گویند هنوز بسیاری از راه‌های مهم ارتباطی مسدودند.

اعظم‌السادات موسوی، رئیس سابق انجمن متخصصان زنان، ضمن انتقاد از وضعیت زنان و دختران سیل‌زده در سیستان و بلوچستان، گفت که در شرایطی مانند سیل زنان به پد بهداشتی و لباس زیر نیاز دارند و گروه‌های امداری باید این موارد را هم برای آنان تامین کنند.

این متخصص زنان و زایمان با تاکید بر اینکه بلایای طبیعی مانند سیل شیوع عفونت‌های قارچی را به دنبال دارد، افزود: «گروه‌های امدادی کرم‌های ضدقارچ با خود به منطقه سیل‌زده ببرند تا اگر کسی علائم بیماری دارد، از این دارو استفاده کند. چون معمولا در این شرایط قارچ‌ها تکثیر می‌شوند و اگر به‌موقع درمان نشوند، باعث بروز بیماری‌های دیگر خواهد شد. بنابراین باید حتما از شدت گرفتن بیماری‌های زنان در منطقه پیشگیری شود.»

سیل‌های ویرانگر در استان سیستان و بلوچستان از هفتم اسفندماه در پی بارش‌های سنگین آغاز شد و ظرف مدت کوتاهی، علاوه بر تخریب زیرساخت‌های شهری و روستایی، خانه‌ بسیاری از مردم را ویران کرد و راه‌های ارتباطی به بیش از ۹۰۰ روستا هم قطع شد. طبق اعلام ستاد مدیریت بحران استان سیستان و بلوچستان، دست‌کم ۴۰۰ هزار نفر از سیلاب‌های اخیر در سیستان و بلوچستان آسیب دیده‌اند.

در روزهای اخیر، فعالان و رسانه‌های محلی در بلوچستان با انتشار ویدیوها و تصاویری از وضعیت مردم سیل‌زده و راه‌های ارتباطی، از نحوه امدادرسانی به این منطقه انتقاد کردند. معین‌الدین سعیدی، نماینده چابهار در مجلس، نیز به مسئولان دولتی کنایه زد و از آنان خواست که «امدادرسانی را از سوخت‌بران یاد بگیرند». این نماینده مجلس هم پیش‌تر شیوع بیماری‌های عفونی در نتیجه ترکیب آب آشامیدنی با فاضلاب را تایید کرده بود.

شیوع بیماری‌های عفونی و پوستی در میان مردم آسیب‌دیده تازگی ندارد؛ پس از زلزله‌های سرپل ذهاب، خوی، بم و سیل‌های فروردین ۱۳۹۸ نیز گزارش‌هایی از شیوع بیماری‌های مختلف در نتیجه فقدان امکانات اولیه منتشر شد. در تمامی این موارد، مسئولان جمهوری اسلامی با ارائه گزارش‌های آماری از توزیع چادر، پتو و کانکس‌های اسکان موقت مدعی شدند که در امدادرسانی موفق عمل کرده‌اند، در صورتی‌ که گزارش‌های میدانی برخی رسانه‌ها و اطلاعات منابع محلی خلاف این ادعاها را اثبات می‌کرد.