نمایندگان بریتانیایی حاضر در صحن مجلس اتحادیه اروپا، پرچم بریتانیا را به نشانه خداحافظی تکان می‌دادند و نایجل فراژ، رهبر حزب برگزیت با چهره ایی شادمان می‌گوید: «با این پرچم ملی بریتانیا برای شما دست تکان می‌دهیم و با شما خداحافظی می‌کنیم و در انتظار همکاری های بیشتری با شما در آینده هستیم»؛ در همین لحظات میکروفن او قطع می‌شود و معاون رئیس مجلس اتحادیه اروپا خانم مگنس، به وی هشدار داد که بر طبق قوانین اتحادیه اروپا نشان دادن پرچم ملی هر کشوری در صحن این مجلس بر خلاف قوانین است.

نایجل فراژ مجددا با صدای بسیار پیروزمندانه‌ایی می‌گوید: «همین کاملا تمام شد! تمام شد! کار ما اینجا به پایان رسیده است. در همین لحظات نمایندگان بریتانیایی برای وی چندین بار هورا میکشند و به تکان دادن پرچم بریتانیا ادامه می دهند.» خانم مگنس مجددا از آنها می‌خواهد که وقتی آنجا را ترک می‌کنند، پرچم بریتانیا را نیز فراموش نکنند که با خود بردارند.

توصیف این لحظات تنها بخشی از احساساتی است که میان جدایی طلبان بریتانیا و اعضای اتحادیه اروپا به نمایش در آمده است. بریتانیا حالا بعد از حدود 47 سال حضور در میان  کشورهای دوست و همسایه اروپایی خود، تصمیم به ترک کامل از این اتحادیه را عملی میکند. به طور رسمی ساعت یازده جمعه شب، 31 ژانویه 2020 بریتانیا این اتحادیه را ترک میکند. پرچم های آبی رنگ و ستاره دار اتحادیه اروپا در سراسر خاک بریتانیا پایین کشیده می‌شود و بعد از سال‌ها در مراکز مهم این کشور تنها پرچم چند رنگ بریتانیا به اهتزاز در می آید.

اگر چه جدایی رسمی اتفاق می افتد اما در عمل دولت بریتانیا و اتحادیه اروپا توافق کرده اند که یازده ماه باقیمانده از سال 2020 را برای توافقات آتی بین شرکت‌های تجاری و روابط فی مابین قرار بدهند تا در فرصت مناسب تری امکان این جدایی و توافقات جدیدی بدست بیاید.

همین موضوع نیز موجب شده تا بسیاری به این نحوه خروج انتقاداتی وارد کنند. منتقدین اعتقاد دارند، بریتانیا در عمل دیگر نمی‌تواند در تصمیمات مهم این اتحادیه نقشی داشته باشد، در حالی‌که همچنان باید حق عضویت خود را بپردازد. همچنین بایستی تا پایان سال 2020 از نظر قانونی همچنان تابع قوانین اتحادیه اروپا باشد که در تصویب آن هیچ نقشی ندارد. در طول امسال بریتانیایی ها همچنان باید در تلاش باشند تا شکل و شمایل جدیدی به تمام روابط خود با کشورهای اروپایی بدهند.

حقیقت این است که ارتباط تجاری بریتانیا با بسیاری از کشورهای اروپایی روابطی بسیار نزدیک هست تا حدی که برای بسیاری هنوز هم مشخص نیست چگونه در طول تنها چند ماه می‌توان تمام این توافقات را دوباره از نو ساخت.

خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا، موجب دلخوری مردم اسکاتلند و ایرلند شمالی هم شده است. در پایان جلسه کاری پارلمان اروپا، نمایندگان اسکاتلندی حاضر در آنجا با چشمانی اشکبار یکدیگر را در آغوش میگرفتند و شخصی هم موسیقی محلی غمناک اسکاتلند را می نواخت. مردم اسکاتلند بارها عدم رضایت خود از مواضع دولت مرکزی و حزب محافظه کار در مقابل برگزیت را اعلام کرده اند. نمایندگان آنها بارها در مجلس عوام گفته اند: مردم اسکاتلند، مردمی اروپایی هستند و اروپایی هم خواهد ماند. در آخرین رای گیری عمومی که دسامبر سال گذشته انجام شد، حزب ملی اسکاتلند بیشترین کرسی را از اسکاتلند در مجلس عوام کسب کرد. رهبر این حزب، نیکولا استورجن نیز، این پیروزی را حاوی پیام روشنی از طرف مردم اسکاتلند دانست که پس از جدایی بریتانیا و اتحادیه اروپا می‌خواهند از بریتانیا جدا شده و به این اتحادیه باز گردند.

اعضای حزب اتحاد گرای دموکراتیک ایرلند شمالی نیز، دل خوشی از توافق حاصل آقای بوریس جانسون با اتحادیه اروپا ندارند. در این توافق، آقای جانسون مرز بین ایرلند شمالی و جمهوری ایرلند را تقریبا بدون تغییر باقی گذاشته است اما در عوض مرزی را مابین ایرلند شمالی با جزیره انگلستان و اسکاتلند قرار داده است. موضوعی که به شدت به مردم ایرلند شمالی حس جدا بودن از کلیت پادشاهی متحده را القاء می‌کند. بسیاری از اساتید علوم سیاسی معتقدند این قضیه ممکن است موجب قوت گرفتن جدایی طلبان در ایرلند شمالی شود و آن کشور در آینده نه چندان دور از بریتانیا جدا شود.

در داخل کشور انگلستان و ولز، مردم هنوز برای وقوع این جدایی جشن و شادمانی بر پا نکرده اند، اگر چه دولت و ساجد جاوید وزیر دارائی وعده داده است که در روز 31 ژانویه سکه های 50 سنتی با علامت مخصوص جدایی بریتانیا از اتحادیه اروپا که چندی پیش ضرب شده است روانه بازار می‌شود تا برای مردم یادگاری شود از اتفاق برگزیت و مستقل شدن بریتانیا.

منافع بریتانیا مستقل نصیب چه کسانی می‌شود؟

مردم بریتانیا بیش از هر زمان دیگری خواستار کنترل مرزهای خود به روی مهاجران هستند. در دو دهه اخیر و با ورود مهاجران بسیاری از دیگر کشورهای اروپایی بازار کار بسیار رقابتی شد. بسیاری از مهاجران حاضر به دریافت دستمزد کمتر در مقابل کار بیشتر بودند و همین موضوع در سطوح مختلف اشتغال موجب اشباع بازار از مهاجران بجای مردم بریتانیایی شد.

بوریس جانسون در مبارزات انتخاباتی خود بارها تاکید کرد که به دنبال تغییر سیستم مهاجرت در این کشور است. او اعلام کرد که می‌خواهد با الهام از سیستم مهاجرتی استرالیا و کانادا تغییرات اساسی در قوانین این کشور ایجاد کند و بدین صورت در هر مرحله و با توجه به نیاز بخش خاصی از جامعه قادر خواهد بود قوانین مرتبط را تغییر بدهد.

در طرف مقابل برخی هم به این وعده ها آنچنان امیدوار نیستند. آنها می‌گویند جدایی بریتانیا از اتحادیه اروپا موجب برهم خوردن نظم فعلی اقتصادی می‌شود و بسیاری از مردم شغل خود را در آینده از دست خواهند داد. آنها معتقدند، تغییر قوانین مهاجرت موضوعی است که به سال‌های آینده مربوط می‌شود، اما کاهش سطح روابط تجاری با کشورهای اتحادیه اروپا موضوعی است که در حال حاضر بریتانیا با آن روبرو خواهد شد. بسیاری از بانک‌ها و شرکت‌های بزرگ در طول ماه های اخیر و پس از جدی شدن برگزیت در حال انتقال به دیگر کشورهای اروپایی هستند.

در همین حال بازار داخلی بریتانیا برای شرایط جدید در حال تغییر شکل است. بسیاری از شرکت‌های داخلی این کشور از اینکه بازار رقابت با اتحادیه اروپا محدود شده است خوشحال هستند. شرکت‌های کوچک‌تر که در مقابله با شرکت‌های اروپایی شانس کمتری برای عرض اندام داشتند حالا می‌توانند بدون دغدغه بازار این کشور را در دست بگیرند. اما در مقابل دولت آقای جانسون و کابینه او، احتمالا قصد خواهند داشت تا بازار داخلی بریتانیا را در اختیار دوست و متحد دیرین خود، ایالت متحده آمریکا بگذارند. به همین جهت به اعتقاد بسیاری دیگر، در آینده نزدیک با ورود شرکتها و تولیدات از کشور آمریکا شرایط داخلی این کشور بسیار تغییر خواهد کرد. تغییراتی که شاید از نظر عرضه محصولات با کاهش قیمت روبرو باشد اما مشخص نیست تا چه اندازه به موضوع کیفیت کالا هم اهمیت داده شود. در نهایت، بریتانیا بسیار تلاش کرد تا دوباره اختیار مرزهای خودش را به دست بیاورد اما این روزها که همه مردم دنیا با وحشت ویروس کرونا طرف هستند مشخص نیست تا چه اندازه در کنترل مرزهایش در مقابل با این ویروس موفق خواهد شد. شاید همین ترس و نگرانی از شیوع این بیماری یکی از دلایلی باشد که فعلا بر خوشحالی طرفداران برگزیت سایه انداخته است و تمام افکار عمومی را به سمت موضوع مهمتری سوق داده است.