اندکی پس از حمله موشکی و پهپادی جمهوری اسلامی به اسرائیل، رئیسجمهوری آمریکا با نخستوزیر اسرائیل تلفنی صحبت کرد. نتانیاهو مایل بود پاسخی شدید به تهران بدهد، اما بایدن او را منصرف کرد. این رویکرد بایدن به اجتناب از تشدید تنش و بروز جنگ منطقهای تعبیر شد. اما جاشوا موراوچیک، استاد موسسه سیاست جهان، در مقالهای که در والاستریت ژورنال منتشر شده است، میپرسد سوال اساسی این است که آیا بایدن قادر است بهشکل واضح و قاعدهمند به منافع ملی آمریکا فکر کند؟
او در ادامه با اشاره به ضرورت حلوفصل دوستانه اختلافنظر با کشورهای دوستــ بهعنوان مثال، با اروپاییها بر سر هزینههای دفاعی، با کشورهای آمریکای لاتین درباره مسئله مهاجرت، با کاناداییها بر سر تجارت، یا با اسرائیل در مورد تاکتیکهای نظامیــ میافزاید: «اما مقابل دشمنان متخاصم باید مبارزه کرد یا قدرت بازدارنده داشت، نه اینکه از آنها دلجویی شود.»
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
موراوچیک در ادامه مینویسد بریتانیا و فرانسه در دهه ۱۹۳۰ چنین رویکرد دلجویانهای اتخاذ کرده بودند که با انزواطلبی آمریکا تقویت شد و به وقوع جنگ جهانی دوم منجر شد.
به عقیده نویسنده، اولویت دادن به اجتناب از تشدید تنش میتواند برای اسرائیل بهمنزله خودکشی باشد. این کشور شاید با خطرناکترین تهدید موجودیتی از جنگ ۱۹۴۸ به این سو مواجه باشد. جمهوری اسلامی آشکارا خواستار محو اسرائیل از روی نقشه است و هدف نهایی تهران رهبری جهان اسلام است که میکوشد با رهبری جنگی اسلامی علیه اسرائیل تحقق پیدا کند. این آرمان مشترک به کشوری شیعه امکان میدهد در جهان اسلام عمدتا سنی از انزوا خارج شود.
جمهوری اسلامی دههها است که با اسرائیل درگیر جنگی سرد است. هرچند این درگیری گاهی خشونتآمیز شده، بیشتر از طریق عملیات اطلاعاتی و مانور سیاسی بوده است. اما این درگیری در پی حمله ۷ اکتبر حماس به اسرائیل و حملات سایر گروههای شبهنظامی تحت حمایت جمهوری اسلامی، نزدیکتر شد.
موراوچیک با اشاره به تلاش بایدن برای منصرف کردن اسرائیل از پاسخ به حمله مستقیم تهران، مینویسد این راهبرد بایدن با تعهد «آهنین» آمریکا به امنیت اسرائیل در تضاد است و تلاش جمهوری اسلامی برای دستیابی به تسلیحات هستهای مسئله را پیچیدهتر میکند.
بایدن گفته است اجازه نمیدهد ایران هستهای شودــ اما از شدت تحریمها علیه جمهوری اسلامی کاسته و در احیای برجام ناموفق بوده است. نویسنده در ادامه میپرسد بایدن چگونه میخواهد مانع جمهوری اسلامی شود؟ با اقدام نظامی؟ بدون شعلهور شدن جنگ در خاورمیانه؟ بدون تحریک جمهوری اسلامی به تلافیجویی؟ هیچکدام اینها منطقی به نظر نمیرسد.
موراوچیک معتقد است اسرائیل میتواند شریکی بدقلق باشد، و دولت فعلیاش مشکلساز است. اما تنها گذاشتن اسرائیل مقابل تهدید جمهوری اسلامی برای منافع آمریکا فاجعهبار خواهد بود، و منطقه به سمت محور ضدآمریکایی به رهبری روسیه، چین، ایران و کره جنوبی متمایل خواهد شد. او در ادامه میپرسد اگر آمریکا متحد دیرینه و بزرگترین دریافتکننده کمکهای نظامیاش را رها کند، دیگر چه کسی به قول واشینگتن اعتماد خواهد کرد؟
نویسنده مقاله در پایان مینویسد شاید بایدن آنطور که دستیارانش به نشریه تایمز گفتند، مقابل اسرائیل موضعی «آمرانه» داشته است، اما مهم نیست که چقدر قاطعانه صحبت کرده بود، رفتار بایدن نشاندهنده رویکردی نامنسجم و منفعتطلبانه به مسائل جهان است.