وزارت کار و امور اجتماعی رژیم طالبان برای نخستین‌بار پس از بازگشت این گروه به قدرت، نشستی دوروزه با عنوان «کنفرانس ملی کار» برگزار کرد و مقام‌های کلیدی و اعضای کابینه این رژیم در مورد مسائل مختلف از جمله وضعیت کار و اقتصاد در افغانستان سخنرانی کردند.
این نشست روز سه‌شنبه دوم مرداد در قصر سلام‌خانه ارگ شاهی که دفتر نخست‌وزیر طالبان آنجا قرار دارد، آغاز شد و هرچند عنوان این نشست «کنفرانس ملی کار» بود، مسئولان نهادهای امنیتی و سیاسی طالبان که در این نشست سخنرانی کردند، اغلب در مورد برنامه‌ها و اهدافشان، اوضاع سیاسی افغانستان و نگاه طالبان به تعامل با دولت‌های جهان سخن گفتند.
سراج‌الدین حقانی، رهبر شبکه حقانی و وزیر داخله (کشور) طالبان، در این نشست ادعا کرد که امنیت در افغانستان برقرار شده است و مشابه آن در هیچ جای دنیا وجود ندارد. او همچنین ادعا کرد که در میان طالبان، وحدت و هماهنگی وجود دارد و همه از رهبر این گروه اطاعت می‌کنند و افغانستان که در ۴۰ سال گذشته عرصه تاخت‌وتاز قدرت‌های جهان بود، اکنون با سلطه طالبان، به «استقلال» دست یافته است.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
حقانی در حالی سلطه این گروه را عامل استقلال افغانستان خواند که مخالفان طالبان و به‌ویژه جبهه مقاومت و جبهه آزادی، طالبان را «اشغالگر» خطاب می‌کنند.
ملا عبدالغنی برادر، معاون نخست‌وزیر طالبان، هم در این نشست ادعا کرد که با ساخت کانال آب قوش‌تپه در شمال افغانستان و احداث سد در شماری دیگر از مناطق از جمله هرات و فراه، برای هزاران نفر فرصت شغلی فراهم شده است.
ملا برادر که از چهره‌های قدرتمند طالبان است، افزود که رژیم این گروه برای مهار بیکاری و ایجاد فرصت‌های شغلی تلاش می‌کند اما تحریم‌های وضع‌شده بر نظام بانکی و سران طالبان بیکاری در این کشور را گسترش داده است.
با این حال عبدالسلام حنفی، معاون امور اداری نخست‌وزیر طالبان، در این نشست اشاره کرد که نمی‌تواند بیکاری گسترده و مشکلات اقتصادی را نادیده بگیرد، اما در سه سال گذشته دستاوردهایی نیز در این زمینه حاصل شده است.
البته حنفی مشخص نکرد رژیم طالبان در زمینه کار و اقتصاد چه دستاوردهایی داشته است. او تنها مدعی شد که مقام‌های این گروه همواره در تلاش‌اند بحران بیکاری را حل کنند.
شماری از اعضای کابینه طالبان که در کنفرانس ملی کار سخنرانی کردند-رسانه‌های اجتماعی
ملا یعقوب، وزیر دفاع طالبان، نیز در این نشست سخنرانی کرد، اما به موضوع کار و اقتصاد که محور اصلی نشست بود، نپرداخت.
ملا ندامحمد ندیم، وزیر تحصیلات عالی رژیم طالبان، هم گفت که در محتوای آموزشی دانشگاه‌ها بازنگری شده است تا برای افرادی که در دانشگاه‌ها تحصیل می‌کنند، زمینه کار فراهم شود و زودتر جذب بازار کار شوند.
طالبان محتوای کتب آموزشی مدارس را نیز بازبینی کرده و در این روند، مطالب آموزشی درباره موضوع‌هایی مانند حقوق بشر، حقوق زنان، موسیقی، هنر و تاریخ را حذف و مباحث اسلامی را جایگزین کرده‌اند.
با وجودی که کنفرانس ملی کار در ارگ شاهی که دفتر نخست‌وزیر طالبان است، برگزار شد، ملا محمدحسن آخند برای این نشست تنها پیام فرستاد و در آن شرکت نکرد. در پیام نخست‌وزیر منزوی طالبان آمده که «بیکاری از مهم‌ترین مشکلات جامعه افغانستان» است، اما این مشکل از دولت‌های پیشین به طالبان ارث رسیده است.
ملا محمدحسن آخند ۷۹ ساله هر دو هفته یک بار نشست کابینه رژیم طالبان را برگزار می‌کند اما در اغلب موارد، اعضای قدرتمند کابینه به‌ویژه سراج‌الدین حقانی و ملا یعقوب، وزرای داخله و دفاع، در آن شرکت نمی‌کنند.
دفتر نخست‌وزیر طالبان فاقد قدرت تصمیم‌گیری است، چون ملا هبت‌الله آخندزاده در قندهار به‌تنهایی درباره مسائل مهم تصمیم‌گیری می‌کند. در گزارش اخیر دبیرکل سازمان ملل متحد در مورد وضعیت افغانستان که اوایل ژوئن منتشر شد، هم آمده بود که تصمیم‌هایی که در دفتر نخست‌وزیر طالبان اتخاذ می‌شوند، در بیشتر موارد جنبه اجرایی ندارند، چون ملا هبت‌الله آخندزاده به دیگر رهبران این گروه اختیار تصمیم‌گیری نمی‌دهد.
در کنفرانس ملی کار طالبان تصویر روشنی از وضعیت کار و اقتصاد در افغانستان ارائه نشد و هیچ زنی هم در این نشست حضور نداشت.
بر اساس یک گزارش سازمان بین‌المللی کار، با سلطه طالبان بر افغانستان، بیش از نیم میلیون شغل در این کشور از بین رفت و بسیاری از افرادی که در صنایع کارآفرین فعالیت می‌کردند، این کشور را ترک کردند. در هفته‌های نخست روی کار آمدن طالبان، تمامی مسئولان نهادهای دولتی افغانستان هم اخراج و افراد طالبان که بیشترشان فاقد دانش و تجربه کاری بودند، جایگزین آن‌ها شدند.
رهبر طالبان همچنین تحصیل و اشتغال زنان را ممنوع کرد و باعث شد بسیاری از خانواده‌هایی که زنان سرپرست آن‌ها بودند، به جمع نیازمندان به کمک‌های بشردوستانه اضافه شوند.
در کنفرانس ملی کار طالبان از انبوه بیکارانی که برای تامین نیاز خانواده‌هایشان روزانه به کشورهای ایران و پاکستان پناه می‌برند، هم اشاره‌ای نشد و از هزاران زن شاغل در نهادهای دولتی و خصوصی که در سه سال گذشته در خانه‌ها حبس شدهاند، نیز سخنی به میان نیامد.
