یک مطالعه جدید نشان داد که در تولید لوازم بسته‌بندی مواد غذایی و ظروف پلاستیکی نزدیک به ۲۰۰ ماده شیمیایی مرتبط با سرطان پستان استفاده می‌شود و ده‌ها مورد از این موارد سرطان‌زا می‌توانند از این طریق به بدن انسان منتقل شوند.
جین مونکه، یکی از نویسندگان این مطالعه و مدیرعامل و مدیر علمی انجمن بسته‌بندی مواد غذایی (یک بنیاد غیرانتفاعی مستقر در سوییس)، می‌گوید: «شواهد قوی وجود دارد که نشان می‌دهد در تولید بسته‌بندی‌های غذاها و ظروف پلاستیکی که مستقیما با خوراکی‌ها در تماس‌اند، از ۷۶ ماده سرطان‌زا شناخته‌شده یا بالقوه سرطان‌زا استفاده می‌شود.
او تاکید می‌‌کند که خلاص شدن از شر این مواد سرطان‌زای شناخته‌شده یا مشکوک در زنجیره غذایی فرصتی بزرگ برای پیشگیری از سرطان است.
طبق این مطالعه، ۴۰ مورد از مواد شیمیایی که به‌تازگی در بسته‌بندی غذاها شناسایی شده‌اند، از نظر نهادهای نظارتی سراسر جهان در گروه مواد خطرناک طبقه‌بندی شده‌اند.
به گفته جنی کی، دانشمند موسسه سایلنت اسپرینگ (Silent Spring)، سازمان تحقیقاتی که بر ارتباط بین مواد شیمیایی، سلامتی زنان و سرطان پستان متمرکز است، بسیاری از این مواد شیمیایی قبلا هم به‌عنوان مواد خطرناک برای سلامتی انسان طبقه‌بندی شده بودند، اما همچنان در بسته‌بندی غذاها به کار می‌روند و به غذاهایی که می‌خوریم، منتقل می‌شوند.
به گزارش سی‌ان‌ان، نرخ سرطان پستان در زنان زیر ۵۰ سال در حال افزایش است و کارشناسان می‌گویند که این روند را نمی‌توان تنها به ژنتیک نسبت داد. آنها به عواملی مانند چاقی، الکل، بی‌تحرکی و عوامل محیطی اشاره می‌کنند اما به باور آنها برای پی بردن به اینکه کدام‌یک بیشترین تاثیر را دارند، زمان زیادی لازم است.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
عوامل محیطی احتمالی در ابتلا به سرطان پستان
موسسه سایلنت اسپرینگ در سال ۲۰۰۷ فهرستی از ۲۱۶ ماده شیمیایی را که می‌توانند عامل تومور در پستان جوندگان شوند، منتشر کرد که به گفته محققان، روش کلیدی برای تعیین سمی بودن مواد است.
این فهرست سال ۲۰۲۴ به‌روزرسانی شد و ۹۲۱ ماده شیمیایی احتمالا سرطان‌زا را برشمرد که ۶۴۲ مورد آنها ممکن است تولید استروژن یا پروژسترون را تحریک کنند که خود یکی از عوامل خطر شناخته‌شده برای سرطان پستان است.
محققان می‌گویند این واقعیت که این مقدار ماده شیمیایی بالقوه سرطان‌زا در بسته‌بندی غذاها وجود دارد و می‌تواند به غذایی که می‌خوریم منتقل شود، تنها یک نمونه از مواجهه ناخواسته و روزانه ما با مواد شیمیایی خطرناک است.
مواد سرطان‌زا در پلاستیک، کاغذ و مقوا
مطالعه جدیدی که در مجله «مرزهای سم‌شناسی» (Frontiers in Toxicology) منتشر شد، فهرست موسسه سایلنت اسپرینگ از سرطان‌زاهای شناخته‌شده را با مواد شیمیایی در تماس با غذا که وارد شیر مادر، خون، ادرار و بافت‌های انسانی شده‌اند و پایگاه داده FCChumon جمع‌آوری کرده است، مقایسه کرده است.
این مطالعه موادی شیمیایی مانند بنزن را که جزو مواد سرطان‌زای شناخته‌شده مرتبط با سرطان پستان در انسان‌ها و حیوانات است، شناسایی کرد. همچنین «۴،۴ متیلن‌بیس» (4,4’-Methylenebis) که به‌عنوان یک سرطان‌زای احتمالی مرتبط با سرطان مثانه شناخته می‌شود، «۲،۴- تولوئن دی‌آمین» (2,4-Toluenediamine)، که باعث ایجاد سرطان پستان و سایر سرطان‌ها در حیوانات می‌شود و همچنین «۳،۳ــ دی متیل بنزیدین» (3,3-Dimethylbenzidine) و «او‌ــ تولوئیدین» (o-Toluidine) که رنگ‌دانه‌هایی برای رنگ‌آمیزی پلاستیک و کاغذند.
با وجود آنکه این مطالعه بیشتر بر مواجهه با مواد سرطان‌زا از طریق پلاستیک‌های بسته‌بندی مواد غذایی تمرکز داشت، ۸۹ ماده مشکوک سرطان‌زا هم در ظروف کاغذی و مقوایی یافت. مونکه توضیح داد: ««کاغذ مواد افزودنی مانند امولسیفایر و چسب دارد؛ مثلا زمانی که کاغذها را با چسب به هم می‌چسبانند، یا زمانی که لایه پلاستیکی روی کاغذ چسبانده شود.»
برخی مواد شیمیایی شناسایی‌شده در این مطالعه شامل بیسفنول‌ها، فتالات‌ها و پیافایاسها (PFAS) یا مواد پرفلوئوروآلکیل و پلی فلوروآلکیل مواد شیمیایی نگران‌کننده‌ای‌اند که به بسیاری از مشکلات سلامتی مرتبط شده‌اند.
پیافایاسها که به مواد شیمیایی تجزیه‌ناپذیر و به اصطلاح «مادام‌العمر» معروف‌اند، در بسته‌بندی مواد غذایی برای جلوگیری از نفوذ چربی و آب به داخل بسته‌ها و نیز لیوان‌های نوشیدنی استفاده می‌شوند و در جوهر چاپ لوگوها و دستورالعمل‌ها روی ظروف غذایی نیز یافت می‌شود. طبق گزارشی از آکادمی ملی علوم، مهندسی و پزشکی، مواد شیمیایی خانواده پی‌اف‌‌ای‌اس با کلسترول بالا، سرطان و بیماری‌های مزمن مختلف مرتبطند و می‌توانند در بزرگسالان و کودکان واکنش‌های آنتی‌بادی محدود به واکسن ایجاد کنند.
فتالات‌ها به چاقی در کودکان، آسم، مشکلات قلبی‌عروقی، سرطان و مرگ زودرس در افراد ۵۵ تا ۶۴ ساله مرتبط شده‌اند.
بیسفنول ای یا بی‌پی‌ای (BPA) یک مختل‌کننده غدد درون‌ریز است که به ناهنجاری‌های جنینی، وزن کم هنگام تولد و اختلالات مغزی و رفتاری در نوزادان و کودکان ارتباط دارد. در بزرگسالان، این ماده شیمیایی به دیابت، بیماری قلبی، اختلال نعوظ، سرطان و افزایش ۴۹ درصدی خطر مرگ زودرس در عرض ۱۰ سال مرتبط شده است.
اقدام‌های لازم برای کاهش مواجهه
برای کاهش خطر قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی سمی و سرطان‌زا، می‌توان اقدام‌های زیر را انجام داد:
ــ پختن گوشت در دماهای بالا یا روی آتش می‌تواند مواد شیمیایی آسیب‌زننده به دی‌ان‌ای تولید کند. به جای آن، از دماهای پخت پایین‌تر استفاده کنید.
ــ با استفاده از هود یا باز کردن پنجره، تهویه مناسب هوا را فراهم کنید تا قرارگیری در معرض مواد شیمیایی که هنگام پخت‌وپز آزاد می‌شوند، کاهش یابد
ــ مصرف غذاهای فراوری و بسته‌بندی‌شده را کاهش دهید، زیرا این غذاها ممکن است حاوی مواد شیمیایی مضر در بسته‌بندی باشند
ــ آلاینده‌هایی مانند پلی‌کلرینه بی‌فنیل‌ها (PCBs) در چربی جمع می‌شوند، بنابراین قبل از پختن، چربی و پوست گوشت و ماهی را جدا کنید
ــ در مورد غذاهای دریایی، انواع کوچک‌تر و جوان‌تر را انتخاب کنید که نسبت به موجودات بزرگ‌تر و پیرتر، کمتر حاوی جیوه و سایر سموم‌اند
ــ در نهایت سعی کنید محصولات غذایی ارگانیک را انتخاب کنید، زیرا این مواد در معرض سموم کمتری قرار گرفته‌اند. ظروف پلاستیکی را هم دور بیندازید و به جای آن، غذاها را در ظروف شیشه‌ای نگهداری کنید. از ماهی‌تابه‌های نچسب استفاده نکنید و بطری‌های پلاستیکی آب یا قهوه را با نوع شیشه‌ای یا استیل ضدزنگ جایگزین کنید
