دفتر هماهنگ‌کننده امور بشردوستانه سازمان ملل متحد (اوچا) روز دوشنبه ۱۴ آبان در گزارشی، اعلام کرد که افغانستان پس از بازگشت طالبان به قدرت، شش میلیارد و ۷۰۰ میلیون دلار کمک دریافت کرده است.

در گزارش اوچا آمده است که این کمک‌ها پس از آن به افغانستان سرازیر شد که بازگشت طالبان به قدرت، در زمینه فروپاشی نظام درمانی، ورشکست شدن بانک‌ها، فقر و بیکاری گسترده و تداوم خشکسالی بی‌سابقه ۳۰ سال اخیر در افغانستان نگرانی‌هایی را برانگیخت. 

آمار اوچا از میزان کمک‌های ارائه‌شده به افغانستان تحت سلطه طالبان با آنچه رزا اوتنبایوا، رئیس هیئت نمایندگی سازمان ملل متحد در امور افغانستان (یوناما)، یک سال پیش در نشست شورای امنیت ارائه کرد، در تضاد است.

اوتنبایوا ۱۷ اسفند ۱۴۰۲ گفته بود حدود هشت میلیارد دلار به افغانستان تحت سلطه طالبان کمک شده است. او در آن سخنرانی از دولت‌های جهان خواست که به ارسال کمک‌ به افغانستان ادامه دهند و در این مدت، بسیاری از دولت‌ها از جمله ایالات متحده مبالغ هنگفتی به کابل فرستادند.

پیش از این، اداره بازرس ویژه آمریکا در امور بازسازی افغانستان (سی‌گار)، هم گزارش داده بود که ایالات متحده از مرداد ۱۴۰۰ که طالبان به قدرت بازگشتند تا تیر ۱۴۰۳، حدود ۲۰ میلیارد و ۷۱۰ میلیون دلار در این خصوص هزینه کرده است. بر اساس گزارش سی‌گار، از این مبلغ، دو میلیارد و ۹۷۰ میلیون دلار به‌عنوان کمک‌های بشردوستانه و به شکل پول نقد به کابل فرستاده و بقیه برای اسکان مجدد مهاجران افغان، عمران و توسعه و مسائل امنیتی هزینه شده است.

اوچا به نتایج کمک‌های بشردوستانه ارائه‌شده به افغانستان خوش‌بین است و اعلام کرده که در این مدت، «نه تنها از به وجود آمدن قحطی جلوگیری شده، بلکه تعداد افرادی هم که در شرایط  اضطراری زندگی می‌کنند، به میزان قابل‌توجهی کاهش یافته است».

در گزارش اوچا اشاره شده که بیکاری و فقر در افغانستان همچنان فراوان است و فرمان‌های طالبان محدودیت‌هایی را برای توزیع کمک‌‌های نهادهای بین‌المللی ایجاد کرده است. اوچا با اشاره به امضا و صدور قانون امر به معروف و نهی از منکر طالبان که اواخر مردادماه منتشر شد، اعلام کرد: «افزایش محدودیت‌ها بر زنان و دختران، همان‌طور که در قانون اخیر وزارت امر به معروف و نهی از منکر مشاهده می‌شود، شدت بحران حفاظت در افغانستان را بیش از پیش برجسته می‌کند.»

اوچا می‌افزاید که ۷۱ فرمان صادرشده در سه سال سلطه طالبان بر افغانستان مستقیما عملیات امدادرسانی به نیازمندان در این کشور را هدف گرفته و بر روند کار زنان در سازما‌ن‌های بین‌المللی تاثیر گذاشته است.

 پیش از این مقام‌های سازمان ملل متحد به طالبان هشدار داده بودند که صدور فرمان‌های محدودکننده زنان، به‌ویژه فرمان‌هایی که به عملیات بشردوستانه آسیب بزند، به کاهش کمک‌ها منجر خواهد شد، اما ملا هبت‌الله آخندزاده در پاسخ به این فشارها، در سخنرانی‌هایش تاکید کرد که «روزی‌دهنده خداوند است» و تسلیم هیچ یک از فشارها نخواهد شد.

بر اساس فرمان‌های ملا هبت‌الله، زنان افغان نمی‌توانند در دفاتر سازمان ملل متحد و دیگر سازمان‌های بین‌المللی در افغانستان کار کنند. این فرمان‌ها همچنین زنان را از تنها سوار شدن در تاکسی منع می‌کند و در صورتی که زنی در مراکز درمانی کار می‌کند، هنگام رفت‌وآمد به محل کار، باید یک مرد محرم او را همراهی کند.

دفتر هماهنگ‌کننده امور بشردوستانه سازمان ملل متحد بار دیگر از افزایش محدودیت‌های وضع‌شده و تاثیر منفی آن‌ها بر فعالیت‌های بشردوستانه در افغانستان ابراز نگرانی کرد و هشدار داد که تداوم محدودیت‌های وضع‌شده به کاهش کمک‌ها به افغانستان منجر می‌شود. در گزارش این نهاد آمده است: «در صورت کاهش بودجه، دستاوردهای بشردوستانه سال‌های اخیر به‌سرعت معکوس خواهند شد و جمعیت‌های آسیب‌پذیر بار دیگر در معرض رنج و آسیب بیشتر قرار خواهند گرفت.»