سراجالدین حقانی، وزیر داخله طالبان و رهبر شبکه حقانی، جناح قدرتمندی متشکل از مهاجمان انتحاری، پس از نزدیک به پنج ماه به محل کارش در وزارت داخله طالبان بازگشت و در نخستین حضور علنی، با ضمیر کابلوف، فرستاده ویژه ولادیمیر پوتین، رئیسجمهوری روسیه در امور افغانستان، ملاقات کرد.
در عکسی که روز چهارشنبه سوم اردیبهشت، از محل ملاقات سراجالدین حقانی با هیئت روسی منتشر شد، گیاهی خشکیده با برگهای زرد (احتمالا از نوع دراسنا فراگرنس) دیده میشود که نشان میدهد در نزدیک به پنج ماه غیبت حقانی از محل کارش در وزارت داخله، کسی اجازه نداشته است به محل ملاقاتهای او وارد شود تا به این گیاه تزیینی آب دهد.
سراجالدین حقانی در ملاقات با هیئت روسی-abdulmateenqani/Xپس از کشته شدن خلیلالرحمان حقانی، وزیر امور مهاجرین رژیم طالبان و عموی سراجالدین، تدابیر امنیتی شدیدی برای سران طالبان و بهویژه سران شبکه حقانی برقرار شد. خلیلالرحمان حقانی یازدهم دسامبر ۲۰۲۴، در محل کارش در ساختمان وزارت امور مهاجرین به دست مهاجم انتحاری داعش به قتل رسید. کشته شدن این فرد که از بزرگان خاندان حقانی بود، زنگ خطر را برای سراجالدین حقانی به صدا درآورد و باعث دوری پنج ماهه او از محل کارش و عمیقتر شدن نارضایتیاش از عملکرد رهبر این گروه شد.
سراجالدین حقانی در این مدت به امارات متحده عربی و عربستان سعودی سفر کرد اما در ملاعام ظاهر نشد و از سخنرانی در تجمعهای مردمی پرهیز کرد.
حقانی که به گفته خود در جریان جنگ طالبان با دولتهای پیشین افغانستان و نیروهای ناتو، دستکم یکهزار و ۵۰ نفر انتحاری را به عملیات فرستاده است، در میان هوادارانش با لقب «خلیفه» شناخته میشود؛ لقبی که در ادبیات دینی به جانشین امیر مسلمانان اطلاق میشود.
ملا هبتالله آخندزاده، رهبر طالبان، که خود را «امیرالمومنین» میداند، از زمان رسیدن به مسند رهبری طالبان، از سران این گروه، روحانیون و استادان دانشگاههای افغانستان بیعت گرفته است.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
طالبان رسانههای دولتی و خصوصی را در افغانستان وادار کردهاند که هنگام ذکر نام ملا هبتالله او را امیرالمومنین خطاب کنند. شبکه حقانی نیز به تقلید از زیردستان ملا هبتالله به رسانهها دستور داده است که هنگام نام بردن از سراجالدین حقانی از او با لقب خلیفه یاد کنند. در ماههای اخیر، همه رسانههای داخلی افغانستان، نام این دو رهبر طالبان را با القابشان ذکر میکنند، چون خودداری از این کار ممکن است دشمنی با طالبان تلقی شود.
سراجالدین حقانی بهصورت علنی درباره علاقهمندی به عهدهدار شدن رهبری طالبان صحبت نکرده و بر اطاعت از فرمانهای ملا هبتالله آخندزاده تاکید کرده است، اما آگاهان نحوه عملکرد او را مصداق یک جانشین در حال انتظار میدانند که انحصار قدرت در دست آخندزاده و جناح قندهار کاسه صبرش را لبریز کرده است.
سراجالدین حقانی در میان هوادارانش-Haqqanisab60/Xرون مککامن، سرهنگ بازنشسته نیروهای ویژه ارتش آمریکا و دیپلمات پیشین که در افغانستان کار کرده است، در مطلبی در مجله هیل نوشت که «حقانیها دیگر در پسزمینه صرفا تماشاگر نیستند و اکنون برای نقشآفرینی آمادهاند».
مککامن معتقد است که پس از خروج آمریکا از افغانستان، طالبان به گروهی یکپارچه تبدیل نشدند، بلکه به دو جناح حقانی و قندهار تقسیم شدند. او مینویسد: «قدرت، بیسروصدا میان دو جناح رقیب تقسیم شد: قندهاریها که سختگیر، ایدئولوژیک و از نظر اجتماعی بستهاند و شبکه حقانی، گروهی عملگرا که به دلیل ارتباطات اطلاعاتی، شم سیاسی و گذشته طولانی شناخته میشود.»
این سرهنگ بازنشسته آمریکایی میافزاید که جناح قندهار به رهبری هبتالله آخندزاده با سیاستهای انزواگرایانه، محدودیتهای اجتماعی و مقاومت در برابر تعامل با خارجیها، عملا افغانستان را به سمت بنبست کشاندهاند، اما حقانیها رویکرد متفاوتی دارند. مککامن گفت: «حقانیها در پسزمینه ماندند، تماشا کردند، صبر کردند، اتحاد ساختند و گذاشتند جناح دیگر خشم و نارضایتی عمومی را جذب کند. اما به نظر میرسد دوران این رویکرد 'صبر و تماشا' به پایان رسیده است.»
مککامن با اشاره به برخی سخنرانیها و مصاحبههای سراجالدین حقانی که در آنها از سیاستهای هبتالله آخندزاده تلویحا انتقاد شده است، نوشت: «این تغییر لحن هرچند به معنای تحول کامل در حکومت طالبان نیست، نشانهای از شکاف داخلی و تلاش برای ارسال پیام متفاوت به جامعه جهانی است.»
او در ادامه هشدار میدهد که حقانیها اصلاحطلب یا متحد غربی نیستند، با این حال واقعگرا و اهل معاملهاند و میدانند که اقتصاد افغانستان در آستانه فروپاشی است.
این سرهنگ بازنشسته آمریکایی تصریح کرد: «حقانیها اصلاحطلب به آن معنای غربی یا متحد ما نیستند، اما بازیگران قدرتمندیاند که معنای اهرم قدرت را میفهمند و میدانند اقتصاد افغانستان هنوز در وضعیت بحرانی است.» او تاکید میکند که آمریکا نباید میدان را به رقبایی چون چین، ایران و روسیه واگذار کند، چرا که این کشورها به منافع انسانی افغانستان توجهی نخواهند داشت و فقط منابع آن را تصاحب خواهند کرد.
البته هیچیک از حکومتها رژیم طالبان را به رسمیت نشناختهاند، اما روابط این گروه با روسیه، چین، ایران، قطر، امارات متحده عربی و شماری دیگر از کشورهای جهان در سطوح اقتصادی و سیاسی گسترش یافته است و سفارتخانههای افغانستان در این کشورها در اختیار طالبان قرار دارند.
پس از سفر هیئت آمریکایی به رهبری آدم بوئلر، نماینده رئیسجمهوری آمریکا در امور زندانیان و با حضور زلمی خلیلزاد، امیدواری طالبان به گسترش روابط با ایالات متحده و تصاحب سفارت افغانستان در واشینگتن افزایش یافت. پس از این سفر، نام سراجالدین حقانی و دو تن دیگر از سران این شبکه از فهرست افراد تحت تعقیب پلیس فدرال آمریکا حذف و پاداشهای پنج تا ۱۰ میلیون دلاری هم که برای آنان گذاشته شده بود، لغو شد.