از مدتی بدین سو، حسن روحانی، رئیس جمهور ایران و سایر چهره های برجسته اصلاح طلب پیوسته اصرار بر حفظ آزادی ها و ارزش های ملی دارند و تأکید می کنند که بایستی هیچ جهتی در صدد سیطره جویی و تأثیر گذاری در روند انتخابات مجلس نباشد تا مردم بتوانند در فضای آزاد به نمایندگان مورد نظر خود رای دهند. اما به نظر می رسد که جناح محافظه کار فرصتی برای گوش دادن به این سفارش ها و هشدارها ندارد و در تلاش است تا انتخابات پیش رو به گونه ای برگزار شود که محافظه کاران می خواهند.

هرچند روحانی، در کنفرانس مطبوعاتی اخیر با رسانه های داخلی و خارجی در تهران، بار دیگر بر اهمیت آزادی در انتخابات تأکید کرده و علاوه کرد که باید همه ای احزاب و جناح ها در مسئله ای انتخابات، از تنگنای حزبی بیرون آیند و مصلحت ملت و کشور را بر سایر پیوندها ترجیح دهند، اما دیده می شود که این سخنان نمی تواند تغییری در اراده محافظه کاران ایجاد کند.

مشکل این جا است که عمده ترین گفتمان و برنامه انتخاباتی رهبران و نامزدان محافظه کار، در چارچوب انتقاد از عملکرد دولت در عرصه های سیاسی، اقتصادی و اجتماعی محدود می شود، در حالی که این منتقدان، هیچ برنامه جایگزینی برای رفع چالش های که یاد می کنند، ندارند. در واقع، تمام تلاش های منتقدان محافظه کار برای سیطره جویی بر مراکز تصمیم گیری و قدرت است و سعی دارند مردم بدون هیچ مخالفت و اعتراضی سر تسلیم فرو گذارند و وفاداری بی قید و شرط خود را به دولتی که زمام امور آن در دست محافظه کاران باشد، اعلام کنند.

اکنون از آن جا که جریان محافظه کار نمی خواهد به هشدارها و سفارش های که در مورد اهمیت حفظ حقوق مؤلفه های  مختلف سیاسی، فرهنگی و فکری در جامعه ایران می شود، توجهی کند، به نظر می رسد که هواداران احزاب سیاسی اصلاح طلب و میانه رو و برخی از شخصیت های که به دلیل مواضع انتقادی خود از سوی جریان محافظه کار سلب اعتماد شده اند، بدون راه اندازی هیاهو برای تحریم انتخابات، از مشارکت در رای دهی خودداری کنند. افزون بر آن، این گروه ها قصد دارند برای این که اقدام آن ها نمایانگر تحریم کلی انتخابات نباشد و برای جانب مقابل پرسش برانگیز شود، در سطح بسیار محدودی در انتخابات شرکت کنند، اما مشارکت آن ها طوری باشد ک به سود نامزدان محافظه کار منتهی نشود.

البته طبق نظر سنجی ها در مورد میزان مشارکت مردم در انتخابات در تهران، انتظار می رود حدود 24 درصد از مردم پایتخت به پای صندوق های رای بروند اما 75 درصد دیگر ترجیح می دهند بنا به مخالفت های که با رژیم دارند، از شرکت در انتخابات خودداری کنند. شمار بیشتری از مردم بدین باورند که حتی رای دادن به نامزدان اصلاح طلب نمی تواند تغییر مثبتی را در دولت ایجاد کند، زیرا محافظه کاران آن چنان امور قانونگذاری را در اختیار گرفته اند که حضور نامزد اصلاح طلب در مجلس تفاوتی با حضور نامزد محافظه کار نخواهد داشت و به همین دلیل، اغلب شهروندان ترجیح می دهند بدون این که اعلام موضع گیری کنند، از شرکت در رای دهی خودداری کنند.

با توجه به همین نگرانی ها و احتمال کاهش شمار رای دهندگان در پایتخت و شهرهای بزرگ، جریان محافظه کار در تلاش است تا توجهی بیشتری به روستاها و مناطق دور دست مبذول بدارد، زیرا مناطق یاد شده شاهد همگرایی بیشتری نسبت به پایتخت و شهرهای بزرگ است و همین امر می تواند در نتایج انتخابات، تأثیر گذاری قابل ملاحظه ای داشته و به سود جریان محافظه کار تمام شود.

از سوی دیگر، مسئله کاهش شمار رای دهندگان در پایتخت و در شهرهای بزرگ، هر دو جناح اصلاح طلب و محافظه کار را وادار به تشویق مردم برای مشارکت در انتخابات می کند، زیرا افزایش مشارکت مردم در شهرهای بزرگ، اغلب به سود اصلاح طلبان است. در مقابل، کاهش شمار رای دهندگان در شهرهای بزرگ و افزایش رای دهندگان در روستاها و اطراف کشور می تواند بیشتر به سود جریان محافظه کار باشد، البته این مسئله، در انتخابات های گذشته بارها همین گونه نتیجه داده است.

جریان محافظه کار، که حضور پر شور مردم را در راهپیمایی تشییع جنازه قاسم سلیمانی و در مراسم بزرگداشت چهل و یکمین سالگرد انقلاب اسلامی به عنوان حمایت از مشروعیت خود قلمداد می کند، اکنون سعی دارد با کسب آرای مردم، مهر تأیید دیگری بر مشروعیت نظام بزند و در نتیجه، اقتدار خود را بر تمام عرصه های ممکن گسترش دهد.

شاید بتوان گفت که مبارزه جریان محافظه کار، این بار تفاوت بسیاری با مبارزات آن در انتخابات های گذشته دارد و مبارزه کنونی بیشتر از آن که برای رقابت با احزاب اصلاح طلب باشد، کشمکش میان جناح های محافظه کار است. این کشمکش روز افزون، جریان محافظه کار را به دو دسته تقسیم کرده است جناح تندرو به رهبری مصباح یزدی و شمار زیادی از هواداران محمود احمدی نژاد، رئیس جمهور پیشین و جناح اصولگرا وابسته به رهبر ایران و نزدیک به سپاه پاسداران و نهادهای دولتی.

بدین ترتیب، هر دو جناح محافظه کار سعی در گسترش نفوذ خود در مجلس دارند و برای ایفای نقش گسترده تری در عرصه قانونگذاری و نظارت بر کار کردهای دولت، رقابت میان آن ها به شدت ادامه دارد، افزون بر این که دو جناح یاد شده با احزاب اصلاح طلب نیز در تقابل و رویارویی هستند.

https://www.independentarabia.com