بنا به گزارش منتشر شده در روزنامه «بیلد» آلمان، میشائیل کلوربرشتولد، سفیر این کشور در ایران، پیش از پایان دوره ماموریت خود، سمت خود را ترک خواهد کرد.

پیش از هر چیز، نگاهی به کارنامه میشائیل کلوربرشتولد بیندازیم. با توجه به اطلاعاتی که سفارت آلمان در تهران منتشر کرده است، همکاری آقای کلوربرشتولد با وزارت خارجه آلمان، از سال ۱۹۹۰ آغاز شد. او در سمت‌های مختلفی از جمله معاونت بخش سیاسی در بن و برلین، و ریاست دفتر قائم مقام وزیر در وزارت امور خارجه را برعهده داشته است.

او همچنین به عنوان نماینده وزارت امورخارجه در امور بحران و رئیس ستاد بحران دولت فدرال در سطح سفیر و ریاست بخش همکاری‌های اقتصادی در اتیوپی (آدیس آبابا) خدمت کرده است، و نیز رئیس بخش امور حقوقی و کنسولی سفارت آلمان در اسرائیل (تل‌آویو)، رئیس دفتر دبیرکل سازمان امنیت و همکاری اروپا (OSZE) در وین، و سفیر تام الاختیار جمهوری فدرال آلمان در یمن (صنعا) بوده است. آقای  برشتولد که از سال ۲۰۱۶ تا امروز سکان‌دار نمایندگی دولت آلمان در تهران بوده است، پس از دریافت پیشنهاد شغلی بهتر، قرار است به آلمان باز گردد.

پس از آن که میگوئل برگر به عنوان معاون وزیر خارجه آلمان معرفی شد، قرار است آقای کلور برشتولد به عنوان مدیر اقتصادی وزارت خارجه به فعالیت خود در دولت آلمان ادامه دهد. او پیشتر نیز به عنوان معاون در سیستم اطلاعاتی فدرال فعالیت می‌کرد. بنابراین، به نظر می‌رسد که آقای برشتولد پس از مراجعت به آلمان، دیگر به تهران باز نخواهد گشت. دوران فعالیت میشائیل کلوربرشتولد در تهران، با حواشی بسیاری همراه بود. او از آن دسته سفرایی بود که سعی می‌کرد تا با فرهنگ و ساختار اجتماعی ایران بیشتر آشنا شود. از این رو سفرهای بسیاری به نقاط مختلف ایران داشت و با مردم عادی به گفت‌وگو می‌پرداخت.

عکس‌هایی از وی در حال موتورسواری یا در هنگام پخت نذری، در فضای مجازی منتشر شده است. همچنین او مدتی را در کنار عشایر بختیاری و دماوند گذراند. 

در صفحه توییتر آقای سفیر به وضوح مشخص است که او طی ۳ سال فعالیت خود در تهران، با زبان فارسی نیز آشنا شده است. 

آقای کلوربرشتولد طی دوران فعالیت خود در تهران، با تهاجم شدید رسانه‌های اصولگرا نیز مواجه بود. برای نمونه، روزنامه کیهان که زیر نظر حسین شریعتمداری فعالیت می‌کند، پس از طرح موضوع انتقال موقت برخی از آثار تاریخی «موزه هنرهای معاصر تهران» به آلمان، این موضوع را غیرقابل پذیرش دانست. اگرچه این قبیل جابه‌جایی‌ها در عرف هنری جهان به وفور صورت می‌گیرد و بسیاری از کشورها آثار هنری و تاریخی خود را جهت بازدید، به شکل متقابل به یکدیگر قرض می‌دهند، اما کیهان به دلیل آن که برخی نشریات آلمانی این مجموعه را «گنجینه هنری فرح پهلوی» نامیدند، نسبت به تبادل آثار، موضع سرسختی گرفت. در آن زمان آقای سفیر گفته بود: «ما حاضریم برای ارسال آثار موزه هنرهای معاصر به آلمان برخی از آثار فرهنگی و هنری‌مان را در تهران و به ‌طور همزمان به نمایش بگذاریم.»  

همچنین، بارها فعالان سیاسی تندرو نزدیک به حکومت، به دلیل سوابق اطلاعاتی کلور برشتولد، وی را جاسوس خطاب کردند و از وزارت خارجه ایران درخواست اخراج او را داشتند. این مواضع زمانی شدت گرفت که آلمان حزب‌الله لبنان را در فهرست گروه‌های تروریستی قرار داد. در همین راستا، روزنامه «وطن ‌امروز»  با انتشار گزارشی از سوابق سفیر آلمان در تهران, او را نزدیک به اسرائیل دانست و سفرهای بسیار او به سراسر ایران را در راستای جمع‌آوری اطلاعات تحلیل کرد. در آن زمان، وزارت خارجه آلمان با حمایت از سفیر خود، اتهامات وارده را بی‌اساس خواند.

جز این موارد، سفیر آلمان و سفیر فرانسه در اقدامی مشترک جایزه‌ای را به نسرین ستوده، فعال سیاسی اجتماعی در بند، اهدا کردند. این قبیل اقدامات، بیش از پیش تندروها را خشمگین می‌کرد.

رسانه‌های تندرو و اصولگرا با مقایسه اقدامات و مواضع سیاسی سفیر آلمان با دخالت‌های سفرای انگلستان و آمریکا در کودتای ۲۸ مرداد، او را عامل بی ثباتی می‌دانستند و از دولت روحانی و وزارت خارجه درخواست اقدام متقابل در برابر آلمان داشتند. به نظر می‌رسد که جز اضافه کردن نام حزب‌الله لبنان در فهرست نیروهای تروریستی، استرداد دیپلمات ایرانی از آلمان به بلژیک نیز در به جریان اقتادن این حملات بی‌تاثیر نبوده است. در نهایت، وزارت خارجه ایران نیز آقای سفیر را به وزارت خارجه فراخواند. 

به هر روی، به نظر می‌رسد که با توجه به افزایش فشارهای سیاسی بین‌المللی بر ایران و انحصار بیشتر قدرت در دست جناح تندرو اصولگرا، بدگمانی و فشار بر روی دفاتر سیاسی کشورهای اروپایی در تهران، افزایش یابد. از این رو، فعالیت آن‌ها بیش از پیش با مشکل مواجه خواهد شد. نگاه غرب‌ستیز رهبر جمهوری اسلامی ایران که با هم‌صدایی مجلس جدید و سپاه همراه شده است، حتی اگر سفیری جدید به جای آقای کلوربرشتولد به تهران بیاید، قطعا امکان مراودات سیاسی با آلمان را نیز تحت‌الشعاع قرار خواهد داد.