حمله و ترور فاطمه خلیل، فعال جوان حقوق بشر در کابل، واکنشهای گسترده مردمی و بینالمللی را برانگیخته است. سفیران آمریکا، بریتانیا، اتحادیه اروپا و نمایندگان ناتو و سازمان ملل متحد از جمله دهها نفری هستند که بمبگذاری در ماشین خانم خلیل را محکوم کردهاند.
افراد مسلح دیروز در حالی که خودروی حامل فاطمه خلیل و احمد جاوید فولاد راننده او به طرف دفتر کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان در حرکت بودند، بمب مغاطیسی جاسازی کرده بودند که منفجر شد.
این بمبگذاری در ناحیه دوازدهم شهر کابل صورت گرفت و جان هر دو سرنشین را گرفت.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
فاطمه خلیل ۲۴ ساله بود و کار خود را به عنوان همکار فنی و هماهنگکننده تمویلکنندگان کمیسیون مستقل حقوق بشر از سپتامبر ۲۰۱۹ آغاز کرده بود. او در رشته انسانشناسی و حقوق بشر از دانشگاه آمریکایی آسیای میانه در شهر بیشکک قرقیزستان مدرک کارشناسی داشت.
احمدجاوید فولاد هم ۴۱ سال داشت و از سال ۲۰۰۳ به عنوان راننده در کمیسیون مستقل حقوق بشر کار کرده بود. از او همسر و سه فرزند به جا مانده است.
کمیسیون حقوق بشر افغانستان میگوید: «با تأسف این حملات علیه یک نهاد ملی حقوق بشری که حمایت قانون اساسی را با خود دارد صورت میگیرد و تحملناپذیر است. ترور مدافعان حقوق بشر در جریان منازعات مسلحانه، جنایت جنگی است. کمیسیون حقوق بشر افغانستان به همه هموطنان اطمینان میدهد که در ترویج حقوق بشر و حمایت از آن در افغانستان، همچنان متعهد باقی خواهد ماند.»
تاکنون هیچ گروهی مسئولیت این حمله را برعهده نگرفته است و عاملان این ترور نیز شناسایی نشدهاند.
کمیسیون حقوق بشر از دولت میخواهد که در مورد این بمبگذاری تحقیق و عاملان آن را شناسایی و به جرم ارتکاب این جنایت هولناک محاکمه کند.
اما این نخستین بار نیست که کارمندان کمیسیون هدف قرار گرفته و قربانی شدهاند. در ماه سپتامبر سال گذشته، عبدالصمد امیری، سرپرست دفتر کمیسیون در استان غور در شاهراه کابل-غور ربوده شد و دو روز بعد با شلیک گلوله به قتل رسید.
پیشتر هم حمیده برمکی، کمیسر سابق کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان، در یک حمله تروریستی قربانی شد؛ انصاری بلوچ، رئیس سابق دفتر استان غور؛ عمران عزیز، معاون بخش حقوق کودکان و آقای شفیقالله ناصری، مسئول پذیرش دفتر ساحوی استان ننگرهار نیز قربانی خشونت شدهاند.
ریاست جمهوری افغانستان نیز این انفجار را نکوهش و آن را «جنایت ضدبشری» خوانده است. در خبرنامه ارگ آمده است که رئیس جمهور تداوم خشونتهای اخیر را خلاف روحیۀ تعهد به صلح دانسته و خواهان بررسی این رویداد شده است.
با این حال، اخیرا حملات به فعالان حقوق بشر، فرهنگیان و روحانیون افغان شدت گرفته است که نگرانیهای زیادی را در آستانه مذاکرات صلح با طالبان به وجود آورده است.
زلمی خلیلزاد، فرستاده ویژه آمریکا برای صلح افغانستان، میگوید: «قتل هدفمند فاطمه خلیل و جاوید فولاد، دو شهروند متعهد به حقوق بنیادین بشری اقدام غیرانسانی است. ما با شدیدترین الفاظ آن را محکوم میکنیم. آنانی که مخالف صلحاند، آتش افروختهاند و امیدوارند دامنه آن را گسترده و دایمیکنند. ما حامی خواسته اکثریت مردم افغانستان هستیم که میخواهند بر این ناهنجاری غلبه کنند. به سوی صلح دایمیو با وقار در افغانستان بشتابیم تا حقوق همه تامین شود.»
لیمه احمد، خواهر فاطمه خلیل با بازنشر عکس انفجار اندوهش را در توئیتی چنین بیان میدارد: «خواهر کوچکم، بچه هم در این موتر از من گرفته شد. من به او گفته بودم که دوباره به افغانستان برگردد. به او گفته بودم که این کشور به او نیاز دارد. من چگونه خودم را ببخشم؟ مطمئنم که درد نکشید. امیدوارم درد انفجار را حس نکرده باشد.»