وقتی کاملا هریس، سناتور ایالت کالیفرنیا، خاطرات سیاسی خود را در سال ۲۰۱۹ منتشر کرد، بررسی‌کنندگان کتاب روی یک نکته توافق داشتند: دادستان پیشین و سناتور بلندپرواز، خود را برای رفتن به کاخ سفید آماده می‌کند. به گفته دیوید اسمیت از روزنامه گاردین، «او خاطرات خود را بیشتر برای رای‌دهندگان نوشته است تا خوانندگان.»
برخی می‌گفتند که کاملا هریس همانند باراک اوباما می‌خواهد به عنوان نخستین زن سیاهپوست به کاخ سفید برود. اما او در انتخابات درون‌حزبی دموکرات‌ها رقابت را به جو بایدن واگذارکرد. البته، تیم بایدن هم وی را به عنوان معاون نامزد ریاست جمهوری انتخاب کرد تا در میان رای‌دهندگان سیاهپوست و زن، جایی برای آقای بایدن باز کند که برخی سخنان ناسنجیده او در این اواخر، سیاهپوستان را آزرده است.
باید اعتراف کرد که تیم بایدن با گزینش هریس انتخاب درستی کرده است و با توجه به استقبال رای‌دهندگان «مترقی»، انرژی خوبی به کارزار انتخاباتی آقای بایدن بخشیده است. هریس نمونه‌ای از آمریکایی است که دموکرات‌ها به مردم، به ویژه اقلیت‌های قومی و فرهنگی وعده می‌دهند: کشوری برای پیشرفت و دست یافتن به مناصب بزرگ. هریس حقوق را در دانشگاه‌های براون و کالیفرنیا تمام کرد و دو بار به عنوان دادستان کل ایالت کالیفرنیا انتخاب شد و سپس نیز به مجلس سنا راه یافت.
کاملا هریس دختر پدری جاماییکایی و مادری هندی است که در دانشگاه برکلی آشنا شدند و خیلی زود از هم جدا شدند. مادر و پدرش در زمره مهاجرانی بودند که به امید تحصیل بهتر به آمریکا آمدند و در آنجا ماندند. پدرش دکترای اقتصاد را از دانشگاه برکلی به دست آورد و تا پایان عمر در دانشگاه استنفورد تدریس کرد. مادرش به عنوان محقق حوزه سرطان پستان در آمریکا و کانادا کار کرد. به همین خاطر، هریس یکی از دموکرات‌های دو آتشه مدافع مهاجران است و با نهادهای حامی حقوق مهاجران همکاری کرده است. آمریکا سال‌هاست که درگیر حل مسئله اعطای شهروندی به مهاجرانی است که در کودکی همراه با والدین خود، غیرقانونی یا بدون سند رسمی اقامت به این کشور آمده‌اند، و وطن دیگری جز این سرزمین نمی‌شناسند. جمهوری‌خواهان برمبنای اصول خود خواهان اخراج این قبیل مهاجران هستند، اما دموکرات‌هایی چون اوباما و هریس می‌خواهند راه بر اعطای شهروندی به آنان بگشایند.
خانم هریس با اشاره به شرکت‌های موفق و پولساز آمریکایی مانند گوگل ومایکروسافت که توسط فرزندان مهاجران تاسیس شده‌اند یا اداره می‌شوند، یادآوری می‌کند که «کشور ما با دستان مردمان مختلف از بخش‌های گوناگون جهان ساخته شده است. مهاجران در طول چند قرن ماشین اقتصاد کشور را به حرکت در آورده‌اند و در پس شرکت‌ها و نام‌های تجاری موفق بوده‌اند.» او می‌گوید که امروز سهم مهاجران از اقتصاد آمریکا بیش از ۴۰۰ میلیارد دلار است.
کاملا هریس در کتاب خاطرات خود کمتر از زندگی شخصی‌اش می‌گوید و بیشتر روی ایده‌ها، برنامه‌ها و فعالیت‌هایش به عنوان دادستان و سپس سناتور تمرکز دارد تا رای‌دهندگان با عقاید و مواضع وی به عنوان یک «دموکرات تیپیک عملگرا» آشنا شوند. او در این کتاب به مسایل و مشکلات مختلف آمریکا، از خشونت پلیس علیه سیاهان تا نظام درمانی ناعادلانه و نابرابری‌های نژادی و اقتصادی می‌پردازد و راه‌حل‌های مورد نظر خود را ارایه می‌دهد. او برای مشکلات آمریکا مانند هزینه‌های بالا و کمرشکن نظام درمانی، راه حل‌های رادیکال ارایه نمی‌دهد و می‌کوشد تا در چارچوب نظام موجود، با تصویب قوانین و افزایش بودجه عمومی، مسایل را حل کند. نمونه‌وار، برای کاهش قیمت دارو از چانه‌زنی با شرکت‌های دارو سازی سخن می‌گوید. به همین خاطر، هریس را باید متعلق به جناح میانه حزب دموکرات دانست که به خوبی با جو بایدن سازگار است.
کتاب نثری جذاب دارد و برخی از فصول آن تلخ و غم‌انگیزند. او در فصل سوم نشان می‌دهد که چطور بانک‌ها و شرکت‌های مالی بزرگ با روش‌های سودجویانه و خلافکارانه بحران مسکن را (در دهه نخست ۲۰۰۰) به وجود آوردند و بسیاری از مردم خانه‌های خود را از دست دادند. او دلیل بحران در بازار مسکن را مقررات‌زدایی، اعطای وام‌های پرخطر به خریداران، و حرص و آز گسترده بانک‌ها و شرکت‌های مالی می‌داند. پس از آن بحران، او در جایگاه مدعی‌العموم موفق شد که بانک‌های بزرگ را به خاطر سهم‌شان در ایجاد بحران بازار مسکن به پرداخت نزدیک به ۲۰ میلیارد دلار جریمه و پرداخت غرامت وادارد.
هریس باور دارد که طبقه متوسط آمریکایی به دلیل افزایش سرسام‌آور هزینه‌های زندگی، به‌خصوص هزینه‌های درمانی، زیر فشار شدید قرار دارد، و دلایل این وضعیت، علاوه بر جهانی شدن، فرار ثروتمندان از پرداخت مالیات و افزایش نیافتن دستمزد کارگران و کارمندان آمریکایی نیز هست. او بر این باورست که نظام اقتصادی آمریکا، فقرا را فقیرتر و ثروتمندان را متمول‌تر کرده است. از این نظر، کاملا هریس همان مواضع و خطوط ایدیولوژیک آشنای حزب دموکرات را تعقیب می‌کند و سخنانش تازگی ندارد.
هریس از خود چهره «دادستان مردمی»ای ترسیم می‌کند که در نظام قضایی جویای عدالت برای فرودستان و رنگین‌پوستان بود و به زمینه‌های افزایش جرایم در مناطق فقیر توجه می‌کرد. این رویکرد وی برای فعالان جنبش «جان سیاهپوستان مهم است» و کنشگران حوزه اصلاحات قضایی در آمریکا قاعدتاً باید جالب باشد. اما، منتقدانش می‌گویند که هریس می‌خواهد تصویری متفاوت ازکارنامه خود به دست دهد. از جمله، نرخ دستگیری و محکومیت افراد در زمان دادستانی او در سانفرانسیسکو بین سال‌های ۲۰۰۳ الی ۲۰۰۶ میلادی، از ۵۲ درصد به ۶۷ درصد افزایش یافت. آنها می‌گویند که هریس کمکی به کاهش تعداد زندانیان نکرده است و این در حالی‌ست که نظام قضایی آمریکا سیاهپوستان و لاتین‌تبارها را بیشتر از سفید پوستان به زندان می‌اندازد.
البته هریس اهل تغییرات بزرگ نیست و فاصله خود را با چهره‌های رادیکال حزب دموکرات مانند برنی سندرز و الکساندریا اوکاسیو کورتز حفظ کرده است. دلیلش همان چیزی است که در طول کتاب خود می‌گوید: «در سیاست اغلب حرف‌های بزرگ جای کارهایی را می‌گیرد که با مشقت و دقت بسیار باید انجام شود.»
مشخصات کتاب:
کاملا هریس/ اصولی که به آن وفاداریم: یک سفر آمریکایی/ انتشارات پنگوئن/۳۳۶ ص/۲۰۱۹
