به صورت معمول طالبان در فصل زمستان جنگ را کاهش می‌دهند و بیشتر به پاکستان می‌روند تا خود را برای بهار سال بعد و جنگ‌های شدید‌تر آماده کنند. از سویی، خانه بخش عمده‌ای از طالبان در پاکستان است و آنان زمستان را در کنار خانواده‌های خود سپری می‌کنند. اما گفته می‌شود امسال طالبان از جنگجویان خود خواسته‌اند تا در زمستان نیز به پاکستان نروند و همچنان سنگر‌های جنگ را داغ نگه دارند. 

مسعود اندرابی وزیر امور داخله (کشور) افغانستان که از سوی مجلس نمایندگان به صحن علنی مجلس فراخوانده شده بود، در نشست با اعضای مجلس گفت: «طالبان برای یک جنگ تمام‌عیار در سال آینده آمادگی می‌گیرند و با این که گفت‌وگو‌ها دوباره در قطر شروع شده است اما طالبان هیچ اراده‌ای برای کاهش جنگ ندارند.»

وزیر داخله همچنین افزود، نیرو‌های امنیتی افغان نیز خود را برای دفاع در سال آینده کاملا آماده ساخته‌اند و تمام حملات طالبان را دفع خواهند کرد. او گفت: «طالبان امسال به جنگجویان خود گفته‌اند که زمستان را در سنگر‌ها بمانند و به پاکستان و نزد خانواد‌های خود نروند.»

در همین حال احمد ضیا سراج رئیس عمومی امنیت ملی افغانستان که همراه با آقای اندرابی به مجلس فراخوانده شده بود، گفت که در میان گروه طالبان، هیچ‌گونه تصمیمی برای کاهش جنگ وجود ندارد. او گفت: «طالبان منتظر‌ند تا در ماه مه سال جاری میلادی، نیرو‌های آمریکایی براساس توافق‌نامه صلح با طالبان، افغانستان را به صورت کامل ترک کنند. به همین دلیل بهانه‌جویی‌های مختلفی را برای تاخیر مذاکرات تا ماه مه به دست می‌گیرند.» 

به گفته آقای سراج طالبان در تلاش‌اند تا رهبری این گروه و کمیسیون‌های خود را به داخل خاک افغانستان انتقال دهند. رئیس امنیت ملی گفت که طالبان بیشتر استان ننگرهار در شرق افغانستان را برای این منظور در نظر گرفته‌اند. اما تا هنوز موفقیتی به دست نیاورده‌اند. او گفت طالبان از این که از شهر‌های کراچی و اسلام آباد پاکستان به قطر پرواز می‌کنند، دچار عذاب وجدان شده‌اند.

نگرانی از آغاز جنگ تمام‌عیار در سال آینده در حالی در میان مردم افزایش می‌یابد که مردم انتظار داشتند تا در فصل زمستان خشونت‌ها کاهش بیابد. هرچند در زمینه جنگ‌های متعارف تا حدی کاهش صورت گرفته است اما طالبان با استفاده از شیوه جنگ نامتعارف، نیرو‌های امنیتی افغان را سردرگم کرده‌اند. طالبان با روی آوردن به حملات کوچک و ترور و استفاده از مینهای مغناطیسی، عملا خشونت را در شهر‌های بزرگ و نسبتا امن افغانستان، افزایش داده‌اند. به گفته اندرابی، افرادی که در رابطه با نصب بمب‌های مغناطیسی بازداشت شده‌اند، اعتراف کردند که طالبان در پس پرده ترور‌ها و نصب بمب‌های مغناطیسی حضور دارند. همین مساله تا حدی دولت افغانستان را نگران کرده است. زیرا دولت با تمام دستاورد‌هایش هنوز نتوانسته حملات از طریق بمب‌های مغناطیسی وترور‌ها را کاهش بدهد. 

با این حال دولت نسبت به جنگ‌های متعارف طالبان در آغاز بهار سال آینده نگرانی چندانی ندارد. تقریبا می‌شود گفت که در اکثریت جنگ‌های رودر روی طالبان علیه دولت افغانستان، برد از آن نیرو‌های امنیتی دولت بوده است. زیرا در اغلب موارد به دلیل مدیریت بهتر جنگ و امکانات بهتر تسلیحاتی سربازان افغانستان دشمنان خود را شکست داده‌اند. تنها در مواردی که طالبان به پاسگاه‌های پلیس و ارتش با کمیت زیاد حمله کرده‌اند، توانستند موفقیت به دست بیاورند. جنگ قندهار که در حال حاضر نیز جریان دارد، بهترین شاهد پیروزی دولت افغانستان است. طالبان در این جنگ تلفات زیادی را متحمل شده‌اند، تا جایی که بر نیرو‌های آمریکایی فشار وارد کرده‌اند که جنگ قندهار باید خاموش ساخته شود. آنان به نیرو‌های آمریکایی هشدار داده‌اند که حملات هوایی خود را علیه طالبان ختم کنند وگرنه آنان نیز اقدام بالمثل خواهند کرد. با این حال فرماندهان ناتو در کابل گفته‌اند که مسؤولیت آنان حمایت از نیرو‌های امنیتی افغان است و هر زمانی که این نیرو‌ها مورد حمله قرار بگیرند، آنان برای دفاع از نیرو‌های افغان آماده‌اند. 

به نظر می‌رسد برخلاف خوش‌بینی‌ها برای رسیدن به آتش‌بس دائمی، طالبان هنوز هیچ گونه اراده‌ای برای کاهش خشونت‌ها ندارند و می‌خواهند در سال ۱۴۰۰ با افزایش خشونت‌ها حداقل بخش‌هایی از افغانستان را به تصرف خود دربیاورند.