شماری از شهروندان افغان در گفت‌وگو با خبرگزاری ایندپندنت فارسی، مخالفت خود را با طرح و ایجاد هر نوع نظام تحت عنوان حکومت موقت در افغانستان، ابراز داشتند و گفتند: «افغانستان تجربه‌ حکومت موقت را دارد و این مرحله را سپری کرده است. مردم افغانستان نمی‌خواهد بار دیگر یک نظام موقت را شاهد باشند. اکنون مردم به مرحله‌ای رسیده‌اند که باید به‌سوی پیشرفت و ترقی گام بردارند، نه این که به عقب بازگردند و همه دستاوردهایشان را نادیده بگیرند و نابود کنند.»

آنان خطاب به دولت افغانستان و هیئت مذاکره‌کننده‌ افغانی که در حال حاضر سرگرم گفت‌وگوهای صلح با هیئت طالبان در دوحه هستند، تاکید کردند: «رهبری کنونی دولت ما نباید هیچ‌گاه به ایجاد حکومت موقت رضایت دهد و در برابر آن خاموش بماند. این که هیئت مذاکره‌کننده افغانی روی مواردی که بر مبنای منافع ملی است با طالبان توافق کنند مشکلی نیست اما نباید به ایجاد حکومت موقت رضایت دهند چون نظام موقت از دستاوردهای افغانستان و آبادی کشور حفاظت نمی‌کند بلکه دسیسه‌ای است که همه داشته‌های ما را از بین می‌برد و تلاش می‌کند دوباره ما به نقطه صفر بازگرداند و راهی بیراهه است.»

محمد عمر نور، اهل استان قندوز است اما به دلیل بالاگرفتن جنگ و ناامنی به کابل کوچ کرده است. او می‌گوید: «هیچ انسان عاقلی جنگ و ویرانی را دوست ندارد و انتخاب نمی‌کند جز کسانی که وجدان‌هایشان به خواب رفته یا آن را فروخته باشند. امریکا، جامعه جهانی، طالبان و حامیانشان بدانند که ما صلح و آرامش در افغانستان را به قیمت ایجاد حکومت موقت نمی‌پذیریم و طرفدارش هم نیستیم چون نظام موقت خواست خارجی‌ها است و دستاوردهای ما را از ریشه نابود می‌کند و ملت ما را از هم جدا خواهد کرد. ایجاد حکومت موقت برای ملت‌هایی است که دولت، نظام، ملت واحد و دستاوردی نداشته باشند که نظام موقت بتواند برایشان ‌کاری کند اما برای ما مانند زهری است که نمی‌خواهیم آن را بنوشیم.»

سیر خواجه‌زاده، جوانی افغان است که از اروپا برگشته است. او می‌گوید: «افغانستان و مردمش یک‌بار نظام موقت را دیدند و تجربه کردند. آنان تلاش کردند که خود را امروز تا به اینجا برسانند و نظام، دولت و دستاوردهای بی‌شماری به دست آورند و به‌سوی پیشرفت و ترقی گام بردارند. همه افغان‎ها مانند من، مخالف این هستند که نظام موقت دوباره ایجاد شود و افغانستان را به عثب برگرداند. من از هیئت افغانی و طالبان می‌خواهم برای ختم جنگ، تامین صلح و حفظ دستاوردهای افغانستان و نه ایجاد نظام موقت، به توافق برسند و تلاش کنند.»

مردم افغانستان از ایجاد حکومت موقت هراس دارند. آن‌ها از بازگشت به گذشته می‌ترسند و هنوز هم خاطرات تلخ آن زمان را فراموش نکرده‌اند. پس از سال ۲۰۰۲ و باز شدن صفحه‌ای تازه در تاریخ افغانستان، این کشور حکومتی موقت به رهبری حامد کرزی، رئیس‌جمهور پیشین را تجربه کرد. مردم و دولت افغانستان در آن زمان تلاش کردند تا از آن وضعیت عبور کنند و به‌سوی پیشرفت و ترقی گام بردارند و بتوانند در آینده صاحب نظامی باشند که بر مبنای اراده‌ مردم شکل گرفته باشد. نظامی که در انتخاب رهبران آن، مردم مستقیما سهم داشته باشند که موفق هم شدند.

امروز مردم افغانستان بر مبنای قانون، آزادی بیان، آزادی ایجاد احزاب و سازمان‌ها و...  را دارند. می‌توانند در انتخابات خود را نامزد کنند و یا رای دهند. آنان به‌هیچ‌وجه طرفدار نظام موقت نیستند و تاکید دارند که «نظام موقت همه دستاوردهایی را که با هزاران قربانی به دست آمده است، بر باد خواهد داد.»

این مخالفت مردم افغانستان با ایجاد حکومت موقت در حالی صورت می‌گیرد که در این اواخر زمزمه‌های ایجاد این گونه نظام از سوی طالبان و سیاستمداران مخالف دولت بارها به گوش می‌رسد اما دولت افغانستان بر این موضوع تاکید کرده است که ایجاد حکومت موقت به سود افغانستان نیست و هیچ شهروندی از آن حمایت نمی‌کند.

وحید عمر، مشاور ارشد  امور روابط عامه و استراتژیک و شاه حسین مرتضوی، مشاور ارشد فرهنگی رئیس‌جمهور افغانستان نیز در پیام‌های جداگانه در واکنش به ایجاد حکومت موقت، مخالف تند خود را ابراز کردند. آقای عمر در توییترش نوشت: «بعد از ۲۰ سال نظام سازی، بحث ایجاد حکومت موقت مثل این است که شما خانه بتنی خود را که تنها به ترمیم و تحکیم نیاز دارد از پای‌بست ویران کنید و روی زمین آن خیمه پلاستیکی برپا کنید.»

آقای مرتضوی نیز نوشت: «کسانی که از حکومت موقت دم می‌زنند حتی در حد یک صفحه هم طرح عملی و مشخصی برای آن ندارند.»

رئیس‌جمهور افغانستان نیز در تازه‌ترین مصاحبه خود با شبکه «سی‌ان‌ان»  گفت: «یگانه هدف من این است که قدرت را بر اساس اراده‌ مردم که عبارت از انتخابات است، به جانشین منتخب خود بسپارم.»