مردی که با اجاره خود برای «کار نکردن» امرار معاش می‌کند، هزاران مشتری را به خود جلب کرده است.

در ازای ۱۰ هزار ین (معادل ۷۰ پوند) به علاوه هزینه‌های سفر و غذا، هرکسی می‌تواند شوجی موریموتو ۳۷ ساله از توکیو را استخدام کند. اما او جز «غذا خوردن‌، نوشیدن و پاسخ ساده» کاری نخواهد کرد.

موریموتو اولین بار پس از ارسال توییتی در ژوئن ۲۰۱۸ خدمات خود را ارائه داد. در آن توییت آمده بود: «من خودم را به عنوان کسی که هیچ کاری انجام نمی‌دهد، اجاره می‌دهم. آیا تنها به خرید رفتن برای‌ شما سخت است؟ آیا می‌خواهید یک بازی گروهی بکنید و یک یار کم دارید؟ آیا نیاز دارید که کسی جایی برای شما در صف بایستد؟ من کارهایی شبیه این‌ها انجام می‌دهم. هر کاری که آسان باشد.»

اگرچه موریموتو در ابتدا خدمات خود را به صورت رایگان ارائه می‌داد، اما اکنون برای کاهش تقاضا و جلوگیری از وقت‌کشی، برای خدمات خود قیمت گذاشته است، و هر روز سه یا چهار مشتری می‌بیند. از زمان شروع به این کار تا کنون، او ۳۰۰۰ مشتری دیده است.

وی می‌گوید که مردم او را به دلایل مختلف استخدام می‌کنند؛ بسیاری از آنها افسرده یا تنها هستند و می‌خواهند کسی به آنها گوش کند.

او تا کنون از جمله برای صرف ناهار، ژست گرفتن در عکس اینستاگرام، همراهی با شخصی در دادگاه که درخواست طلاق کرده بود، گرفتن پروانه در پارک، و گوش دادن به حرف دل مددکاران اجتماعی، استخدام شده است.

یک نفر او را برای توصیف قتلی که مرتکب شده بود استخدام کرد. کس دیگری به موریموتو پول داد تا او را تا بیمارستان همراهی کند، و کسی دیگر از او خواست تا او را برای مراجعت به مکانی که قبلاً در آن قصد خودکشی داشت، همراهی کند.

موریموتو که متاهل و دارای مدرک تحصیلات تکمیلی در رشته فیزیک از دانشگاه اوزاکا است، به روزنامه ماینیچی گفت: «من دوست یا آشنای کسی نیستم. آن چیزهای آزاردهنده‌ای که در روابط با دوستان و آشنایان هست، در رابطه با من نیست. من می‌توانم احساس تنهایی مردم را تسکین دهم.»

«من شخصاً دوست ندارم کسی به من روحیه بدهد. وقتی کسی مرا دعوت به استقامت می‌کند، این کار مرا آزار می‌دهد. فکر می‌کنم به جای روحیه دادن به دیگران، بهتر این است که صرفاً در کنار آنها باشیم.»

موریموتو قبلاً در یک انتشاراتی کار می‌کرد. اما سه سال است که آن کار را رها کرده است و تمام وقت مشغول «کار نکردن» است. او کتاب‌هایی نیز درباره شغل خود منتشر کرده است. یک نمایش تلویزیونی هم از روایت او الهام گرفته است. وی اینک حدود ۲۷۰ هزار دنبال‌کننده در حساب توییترش دارد.

یکی از مشتری‌های او در توییتر نوشت: «خوشحالم که در عین حفظ فاصله با او قدم زدم، در حالی که می‌توانستم با او حرف بزنم، یا نزنم.»

دیگری نوشت: «من نمی‌توانستم به تنهایی به بیمارستان بروم. او مرا همراهی کرد.»