جدی شدن بحث ایجاد حکومت موقت، تلاش‌های دولت افغانستان را برای ایجاد اجماع ضد حکومت موقت نیز بیشتر ساخته است. رئیس‌جمهور غنی در روزهای گذشته دیدارهای متعددی با سیاست‌مداران منتقد حکومت داشته است. در این دیدارها بیشتر روی اثرات سوء ایجاد حکومت موقت و احتمال از بین رفتن نظام و دستاوردهای فعلی نظام صحبت شده است.

رسانه‌ها نوشته‌اند که تعدادی از سیاست‌مداران منتقد رئیس‌جمهور غنی دوباره به وی نزدیک شده و عده‌ای نیز در حال اتحاد با رئیس‌جمهوری‌اند.

هرچند تلاش شده تا این اجماع نام ائتلاف به خود نگیرد، اما زمزمه‌های شنیده می‌شود که رئیس‌جمهوری می‌خواهد با دادن امتیاز به این سیاست‌مداران، آنان را دوباره به گرد خود جمع کند.

با نزدیک شدن به فصل بهار و بالا رفتن دمای هوا، نگرانی از شدت گرفتن جنگ در افکار عامه بالا گرفته است. دولت نیز این بار با قاطعیت گفته است که دیگر در وضعیت دفاع فعال باقی نخواهد ماند و حملات خود به طالبان را افزایش می‌دهد.

همین حالا هم جنگ در بعضی از مناطق افغانستان به‌شدت جریان دارد. دولت می‌گوید شدیدترین حملاتش به طالبان را در استان قندهار انجام داده و در این حملات ده‌ها طالب کشته شده‌اند.

همچنین گزارش شده که نیروهای دولتی در استان قندوز در شمال افغانستان نیز حملات گسترده‌ای را سامان داده‌اند.

در بعد سیاسی، رئیس‌جمهوری در تلاش است تا در کنار ایجاد اجماع سیاسی داخلی برای مخالفت با حکومت موقت، جامعه جهانی را نیز متوجه وخامت وضعیت افغانستان در صورت سقوط نظام فعلی بسازد.

رئیس‌جمهوری غنی، روز سه شنبه در مراسم امضای قرارداد ساخت بند شاه توت، گفت که اگر جهان درک درستی از روند صلح افغانستان پیدا نکند و افغانستان با وضعیت ناروشنی روبه‌رو گردد، پیامدهای آن دامن جهان را نیز خواهد گرفت.

منظور آقای غنی این است که برگشت طالبان به راس قدرت در افغانستان می‌تواند این کشور را دوباره به سمت نیمه دوم دهه ۹۰ میلادی بکشاند؛ زمانی که القاعده از این کشور تروریسم را به جهان صادر می‌کرد.

از دید رئیس‌جمهوری، حکومت موقت هم چیزی کمتر از قدرت گرفتن طالبان نیست. تلاش اساسی طالبان این است که به هر نحو ممکن، غنی را از قدرت دور سازند، زیرا به باور طالبان، تنها نیرویی که حاضر نیست به طالبان باج دهد، رئیس جمهوری غنی است.

از دید طالبان، می‌توان با دیگر سیاست‌مداران افغانستان و رهبران گروه های جهادی، به نحوی، به تفاهم رسید و با شریک ساختن آنان در بدنه قدرت، اقناع آنان را فراهم ساخت. اما رهبری حکومت فعلی نمی گذارد تا طالبان در راس قدرت بنشیند.

به همین دلیل موضع‌گیری طالبان، از ایجاد یک حکومت جدید به کنار گذاشتن آقای غنی تغییر کرده است.

آمریکا و جامعه جهانی به‌خصوص اروپا به‌خوبی می‌دانند که پیامد شکل‌گیری حکومت موقت، رفتن به سوی یک نظام افراطی مذهبی خواهد بود؛ به‌همین دلیل تا حال، به جز پاکستان هیچ کشور دیگری از ایجاد حکومت موقت حمایت نکرده است. رئیس‌جمهوری نیز در سخنانش بدون نام بردن از پاکستان، از جامعه جهانی خواست تا از مداخله کشورهای دیگر در امور داخلی افغانستان جلوگیری کنند.

در حال حاضر برای رئیس‌جمهوری، جنبه داخلی مقابله با حکومت موقت مهم است. رئیس جمهوری توانسته است تا دکتر عبدالله عبدالله ، محمد محقق ، ژنرال دوستم و تعداد دیگر از سیاست‌مداران مهم را با خود در عرصه مخالفت با حکومت موقت همراه سازد، اما هنوز گروه‌های سیاسی دیگری نیز وجود دارند که برای کنار گذاشتن غنی و تیم رهبری حکومت افغانستان از گردونه قدرت ، حکومت موقت را تنها راه شکست بن‌بست افغانستان می‌دانند؛ گرچه هیچ کدام از این سیاست‌مداران نگفته‌اند که حکومت موقت باید توسط چه کسی رهبری شود.