نوید میهن‌دوست، کارگردان و فیلمنامه‌نویس، که او را به نام رضا میهن‌دوست نیز می‌شناسند، مدتی است که درگیر یک پرونده‌ قضایی شده و بر اساس حکم صادره شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی محمدرضا عموزاد، که به تازگی به وکیل مدافع وی ابلاغ شد، به اتهام اقدام علیه امنیت ملی از طریق عضویت و همکاری با گروه‌های مخالف نظام به قصد براندازی، به سه سال حبس تعزیری و به اتهام فعالیت تبلیغی علیه نظام جمهوری اسلامی ایران از طریق شعارنویسی، به شش ماه حبس تعزیری محکوم شده است. این حکم در دادگاه تجدیدنظر و بدون حضور وکیل و متهم، عینا به تایید رسیده است.

ماجرا از تاریخ ۲۸ آبان ۹۸ شروع شد؛ وقتی که ماموران حراست باغ کتاب تهران متوجه شدند نوید روبان‌های سفید رنگی به همراه دارد که روی آن‌ها نوشته شده: «جمهوری اسلامی انتخاب ما نیست». او پس از چند ساعت بازداشت، آزاد شد اما چند روز بعد و در روز چهارشنبه، ۱۳ آذر همان سال، به صورت تلفنی برای ادای پاره‌ای توضیحات به وزارت اطلاعات احضار و سپس بازداشت شد. او پس از بازداشت به بند ۲۰۹ وزارت اطلاعات در زندان اوین منتقل شد و در نهایت با پایان بازجویی‌ها، پس از دو ماه در تاریخ ۱۴ بهمن ماه همان سال با سپردن وثیقه ۸۵۰ میلیون تومانی به صورت موقت و تا پایان مراحل دادرسی، از زندان آزاد شد.

نوید میهن‌دوست متولد سال ۱۳۵۱ است. او که دانش‌آموخته کاردانی شیمی از دانشگاه صنعتی شریف است، مانند عموی خود اسماعیل میهن‌دوست، کارگردان و منتقد سینمایی شناخته شده، به کارهای هنری روی آورد و اولین کاری که ساخت، مجموعه تلویزیونی «رد پای نسیم» بود که در سال ۱۳۷۹ از تلویزیون پخش شد. پس از آن در تدارک ساخت مجموعه تلویزیونی دیگری به نام «این راهش نیست» بود که سه سال بعد یعنی ۱۳۸۲ از شبکه سوم صداوسیما پخش شد. در این مجموعه تلویزیونی بازیگران سرشناسی مانند ثریا قاسمی، رضا بابک، اشکان خطیبی و نگار جواهریان و ... بازی کرده‌اند و بارها از شبکه آی‌فیلم، بازپخش شده است.

نوید میهن‌دوست چند اپیزود از مجموعه تلویزیونی «شاید برای شما هم اتفاق بیفتد» را هم که از شبکه‌ پنج پخش می‌شد، کارگردانی کرده است.

او در سال ۱۳۸۹ فیلم سینمایی «هرچی خدا بخواد» را ساخت. در این فیلم بازیگران مشهوری چون ترانه علیدوستی، رضا عطاران، حامد کمیلی، سعید آقاخانی، پوریا پورسرخ، ارژنگ امیرفضلی و بهاره رهنما بازی کردند و فیلم به خوبی مورد استقبال قرار گرفت.

اما چرا باید نوید میهن‌دوست، با این سابقه کاری، دچار مشکل شود؟ پاسخ این پرسش تنها به ساخت مستندی به نام «تاج خار» که در رابطه با زندگی و فعالیت‌های مطبوعاتی مسیح علینژاد در ایران است بازمی‌گردد. این مستند در سال ۱۳۸۷ ساخته شده است؛ یعنی زمانی که خانم علینژاد به صورت قانونی در ایران فعالیت می‌کرد. او تا سال ۸۸ هم به صورت قانونی در ایران حضور داشت اما شاید به دلیل اتفاقات سال ۸۸، این فیلم هیچ وقت پخش نشد و اکنون پس از سال‌ها، به عنوان مدرک جرم به آن استناد می‌شود؛ در صورتی که نوید میهن‌دوست تنها به رسالت فیلمسازی مستند خود عمل کرده و یک فیلم مستند قانونی ساخته است.

حالا طبق گفته خانم ندا میهن‌دوست، خواهر نوید، اتهام‌های واهی دیگری هم به آن اضافه کرده‌اند: «اقدام در راستای تهیه فیلم از خانواده کشته‌شدگان سال ۸۸» و «ساخت مستند دختران انقلاب» در صورتی که این فیلم‌ها نه ساخته شده و نه هیچ اقدامی برای ساخته شدنشان انجام گرفته است.

موضوع ساده است؛ نوید میهن‌دوست در سال ۱۳۷۸ فیلم مستندی می‌سازد و طی آن با علی علینژاد، دوست می‌شود و این دوستی تداوم پیدا می‌کند. حالا علی علینژاد به جرم برادریِ مسیح علینژاد در زندان است زیرا حاضر نشده علیه خواهر خود و رابطه خواهر برادری‌شان شهادت دهد؛ هر چند قبلا گفته بود که با عملکرد او لزوما موافق نیست و تنها به رابطه خواهر و برادری پایبند است و برای نوید میهن‌دوست هم پرونده‌سازی می‌شود زیرا دوست علی علینژاد است و برای آزادی‌ او تلاش کرده است.

برای انتقام از مسیح علینژاد چند نفر باید قربانی بشوند و چرا باید این همه هیاهو به پا شود؟ نوید میهن‌دوست مانند هر شهروند دیگری حق دارد نسبت به سرنوشت خود حساس باشد و بگوید که «جمهوری اسلامی انتخاب من نیست». این مدنی‌ترین نوع ابراز عقیده است؛ بدون هیچ توهین و خشونتی. تا وقتی که او طبق قوانین کشور فعالیت می‌کند و حتی برای صداوسیما هم سریال می‌سازد، نمی‌توان به او اتهام وارد کرد و شرایطی را به وجود آورد که نتواند کار بکند و سال‌های خلاق عمر خود را بلاتکلیف در زندان سپری کند.

حالا هر لحظه ممکن است که حکم نوید اجرایی شود و در این شرایط سخت زندگی، به زندان بیفتد؛ در حالی که او باید اکنون به کار و فعالیت فیلمسازی خود بپردازد و از پدر و مادر ۷۶ ساله و ۷۷ ساله‌ خود مراقبت کند؛ نه این‌که به زندان برود و بار جرم نکرده را بر دوش کشد. تنها امیدی که می‌توان داشت این است که فعالیت و حمایت «خانه سینما» و بازیگران مشهوری که در آثار نوید میهن‌دوست بازی کرده‌اند مانع اجرای این حکم شوند و وضعیتی فراهم شود تا او بتواند به فعالیت‌های خود در زمینه فیلمسازی ادامه دهد. اتفاقی که بعید است پیش بیاید و تنها می‌توان آن را آرزو کرد.