سازمان فضانوردی آمریکا (ناسا)، روز چهارشنبه نخستین تصاویر کاوشگر «استقامت» (perseverance) تهیه شده با دوربین سنگ‌شناسی‌ این کاوشگر موسوم به «سوپرکَم» را که از اشعه پرقدرت لیزر استفاده می‌کند، به نمایش گذاشت.

استقامت با دارا بودن دو میکروفن، نوع پیشرفته نمونه قبلی خود، یعنی کاوشگر «کیوراسیتی» محسوب می شود. هرچند «کیوراسیتی» نمونه‌های سنگ و خاک مریخ را در محل آزمایش می‌کرد، استقامت نمونه هسته سنگ‌ها را جمع‌آوری و برای مطالعات احتمالی بعدی دانشمندان ذخیره می‌کند.

ناسا در بیانیه‌ خود خطاب به رسانه‌ها اعلام کرده است که صدای ۳۰ مورد برخورد اشعه لیرز استقامت با سنگ‌های مریخ شنیده می‌شود که برخی بلندتر از دیگری است. «سوپرکَم» که به یک میکروفن مجهز است، از اشعه لیزر برای تشخیص ترکیب سنگ‌ها در مریخ استفاده می‌کند. تغییرات در امواج صوتی که استقامت مخابره کرده است، به دانشمندان کمک می‌کند ساختار فیزیکی سنگ‌ها را که ترکیباتی کلیدی برای یافتن نشانه‌های زندگی‌های گذشته در مریخ به شمار می‌رود، درک کنند.

ناسا می‌گوید: «تفاوت‌هایی که در صدای برخورد اشعه لیزر به سنگ‌ها شنیده می‌شود، حاوی اطلاعات مرتبط با ساختار فیزیکی سنگ‌های موردنظر از جمله سختی نسبی یا لایه های بیرونی آن‌ها است.

نائومی مرداک، کارشناس انستیتوی عالی هوانوردی فرانسه در شهر تولوز، می‌گوید: «اگر روی سطح سخت سنگ ضربه بزنیم، همان صدایی را نخواهیم شنید که از ضربه به قلب سنگ خواهیم شنید. برای نمونه، یک تکه گچ و یک تکه مرمر را مجسم کنید. این دو جسم ترکیبات شیمیایی مشابه (کربنات کلسیم) دارند اما از نظر فیزیکی کاملا متفاوت هستند.»

ماموریت کاوشگر استقامت که روز هجدهم ماه فوریه روی سطح مریخ فرود آمد، تلاش برای یافتن نشانه‌های زندگی‌های گذشته در دهانه «جزرو» و جمع‌آوری نمونه‌هایی از سنگ و خاک مریخ در بازگشت به کره زمین است.

راجر ویِنز از آزمایشگاه ملی «لس آلاموس» در نیومکزیکو، در توضیح ماموریت اصلی استقامت می‌گوید: «ما در پی (مختصات) زمانی هستیم که مریخ دارای آب فراوان و احتمالا زندگی بوده است. «سوپرکم» می‌تواند به یافتن بهترین نمونه‌ها برای آوردن به کره زمین و ثبت کامل محل یافتن آن‌ها، کمک کند.»

آقای وینز در یک کنفرانس مطبوعاتی گفت که «سوپرکم» با اشعه لیزر به هدفی موسوم به «ماز» که به زبان سرخپوستان آمریکا به معنی مریخ است، شلیک کرده است. این عمل از فاصله سه متری انجام شده و از خود ابری از سنگ تبخیر شده برجا گذاشته است. در ادامه،‌ ترکیبات شیمیایی ‌این ابر با کمک دوربین و دستگاه طیف‌سنج استقامت، آزمایش شده است.

آقای وینز ادامه داد: تجزیه ‌و تحلیل شیمیایی‌ ابر نشان داد که «ماز» ترکیبات بازالت دارد. بازالت، سنگی آتش‌زا است که از سرد شدن سریع مواد سیال آتشفشانی حاصل می‌شود و مملو از عناصر منیزیم و آهن است.

آقای وینز افزود: «بازالت نوعی سنگ آتش‌زای معمول در عمق  اقیانوس‌ها یا مناطق اقیانوسی کره زمین است. این سنگ در مریخ هم به فراوانی یافت می‌شود.»

اما به گفته آقای وینز، دانشمندان در این مرحله نمی‌دانند سنگی که هدف اشعه لیزر پرسویرنس قرار گرفته قابل احتراق هست یا نه، به این معنا که آیا از سرد و منجمد شدن مواد آتشفشانی تشکیل شده است یا خیر. او افزود که هنوز با اطمینان نمی‌توان گفت که این سنگ، یک سنگ رسوبی متشکل از مواد آتش‌زا است که پیش‌تر در یک دریاچه بوده است.

گذشته از یافتن نشانه‌های زندگی در مریخ، یکی دیگر از اهداف استقامت، آزمایش تولید اکسیژن از اتمسفر مریخ برای تدارک ماموریت‌های فرود انسان در این سیاره است.