ملا هبتالله آخوندزاده، رهبر گروه طالبان، در پیامی به مناسب عید فطر اعلام کرد: «افغانستان در آستانه آزادی و استقلال کامل قرار دارد و جنگ ۲۰ ساله طالبان در حال به ثمر رسیدن است.»
این پیام در حالی منتشر میشود که نیروهای آمریکایی در آستانه خروج کامل از افغانستان هستند و خشونتهای ناشی از حملات طالبان علیه مردم افغانستان، افزایش یافته است.
ملا آخوندزاده در پیامش مینویسد: «اینکه آمریکا و دیگر کشورهای خارجی تمام نیروهای خود را از افغانستان خارج میکنند، آن را گام خوبی میدانیم و مطالبه جدی ما این است که تمام بخشهای «پیمان دوحه» عملی شود. متاسفانه، آمریکاییها تاکنون بارها از توافق امضاشده سرپیچی و مردم غیرنظامی ما را با تلفات سنگین جانی و مالی مواجه کردهاند.»
براساس این توافقنامه، طالبان میباید سطح خشونت در شهرها را به میزان چشمگیری کاهش میداد، رابطه خود با القاعده را قطع میکرد و به گفتوگوهای سازنده با دولت افغانستان وارد میشد، اما این گروه در هیچ مورد، اقدامات قابل سنجشی انجام نداده و گفتوگوهای صلح هم به دلیل شرکت نکردن طالبان در نشست صلح استانبول به بنبست خورده است.
رهبر طالبان از این ناراحت است که چرا زندانیان این گروه ظرف سه ماه پس از توافقنامه صلح دوحه آزاد نشدهاند و رهبران گروه طالبان همچنان در فهرست تحریمهای سازمان ملل متحد قرار دارند.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
رهبر طالبان در این مورد میگوید: «مذاکرات و تفاهم نزد ما اولویت دارد. از همین سبب ما تیم قوی مذاکراتی را موظف کردیم تا مذاکرات بینالافغانی را با طرفهای مقابل پیش ببرند. اما در مقابل، دولت کابل بارها از طرق مختلف تلاش کرد و هنوز هم تلاش میکند در روند سیاسی جاری، کارشکنی کند.»
او تلویحا، خودداری طالبان از شرکت در نشست صلح استانبول مورد حمایت سازمان ملل متحد را نیز توضیح میدهد: «امارت اسلامی، طرف مهم قضیه است. ما را نباید با کسانی که در جای دیگری برای آنها تصمیم گرفته و فقط به آنها ابلاغ میشود، مقایسه کنید. اگر برای روند سیاسی در مورد حل مسئله افغانستان، از امارت اسلامی امید و توقع اشتراک میرود، امارت اسلامی باید از پیش در جریان جزئیات باشد تا آن را بر اساس ارزشهای دینی و منافع والای ملی خود ارزیابی و در مورد آن تصمیم لازم را اتخاذ کند؛ زیرا برای ما آن اهداف والای ملتمان که برای آن قربانیهای بزرگی دادهاند، اهمیت دارد.»
این در حالی است که درباره نوع رابطه و بستگی طالبان به پاکستان پرسشهای جدی مطرح است و بر اساس منابع اطلاعاتی افغانستان و ناتو، هیچ تصمیم بزرگ طالبان بدون مشورت و اجازه سرویس اطلاعاتی ارتش پاکستان اتخاذ نمیشود.
ملا هبتالله آخوندزاده در ادامه بیانیه خود، از طرف مقابل میخواهد تسلیم طالبان شود: «بر افغانهای ایستاده در جانب مقابل یکبار دیگر صدا میکنم که دیگر هیچگونه تلاشی برای دوام جنگ نکنند، این کشور خانه مشترک همه افغانهاست، ما و شما باید بر احکام اسلامی گردهم آمده و از اختلافات و هر گونه تعصبات خودداری نمائیم. آغوش امارت اسلامی به روی همه افغانها باز است؛ به روی آنانی که در گذشته در صف مخالف ما بودند دست عفو و همدلی را دراز و آنها را به همراهی در راه حق دعوت میکنیم. از زورگویی، عقدهگشایی و دشمنی چیزی ساخته نمیشود، اما برعکس، ملتها از تحمل، شکیبایی و حقیقتپذیری صاحب عزت و افتخار میشوند.»
در ۲۰ سال گذشته، رهبران طالبان هرساله در آستانه اعیاد مسلمانان بیانیه داده و همواره علیه دولت مورد حمایت سازمان ملل متحد در کابل، بر طبل جنگ کوبیدهاند. در بیانیه اخیر نیز هرچند از ادامه مذاکرات سخن به میان آورده میشود، اما همچنان تاکید بر استقرار حکومت طالبان در کابل است که این خود به معنای ادامه جنگ با دولت این کشور است.
طارق فرهادی، مشاور پیشین رئیس جمهوری افغانستان درباره پیام رهبر طالبان به ایندیپندنت فارسی میگوید: «پیام ملا هبتالله مذاکرات جاری صلح را محکوم به حبس ابد کرده است. او ارزشهای جهانی را برای افغانستان مناسب نمیداند. از رهبران فعلی افغانستان و سران احزاب خواسته است به طالبان تسلیم شوند و هشدار میدهد علیه کسانی که در حکومت فعلی هستند، جنگ را ادامه خواهد داد. او تصامیم راجع به افغانستان را که برای شان پیشنهاد شده، رد میکند. به نظر میرسد بخش اول ماموریت آقای خلیلزاد که خروج مصئون نیروهای خارجی است، موفق میشود اما بخش دیگر آن که مذاکرات صلح است، ناکام خواهد شد. متاسفانه خارجیها از افغانستان میروند و جنگ ادامه مییابد.»