امروز، یک بار دیگر، در فرودگاه‌های بریتانیا هرج و مرج برقرار است. صفحات تلویزیون‌هامان پوشیده از چهره‌های خسته، گیج و مایوس خانواده‌هاست.
بپذیرید که مسافرت با هواپیما تجربه‌ای وحشتناک است. حتی وقتی همه چیز به خوبی پیش می‌رود، باید با استفاده از این فرصت، درباره مسافرت، تعطیلات، و این که چگونه می‌توان چنین مقولاتی را برای کره زمین و ساکنانش بهتر کرد، فکر کنیم.
و البته پیامد کاملا ناپایدار آن بر محیط زیست، به معنای آن است که باید جایگزین‌های بهتری برای مسافرت مردم ایجاد کرد، و از فشارهایی که موجب احساس نیاز مردم به بیرون زدن از خانه‌هاشان و سفر می‌شود، کاست.
اما در عوض، دولت به‌رغم اعلام وضعیت اضطراری برای محیط زیست، در حال عملی کردن طرح گسترش فرودگاه‌هاست، که به فرودگاه «هیث‌رو» هم ختم نمی‌شود.
پروژه‌هایی برای گسترش ۵۹ درصدی گنجایش فرودگاه‌های کشور در دست است که سخت با شرایط حفظ محیط زیست مغایر است. اگر این پروژه‌ها عملی شود، به شلوغی بیشتر آسمان، کارآیی کمتر سیستم‌ها، و رنج فزاینده‌تر مردم خواهد انجامید.
اروپا در مجموع قاره کوچکی است که برای سفر با قطار ایده‌آل است.
با وجود این، دهه‌ها تصمیمات سیاسی نادرست، استفاده از هواپیما را به ارزانترین راه تردد میان شهرهای اروپا، و متاسفانه میان شهرهای هر کشور، بدل کرده است.
به شرکت‌های هواپیمایی اجازه داده شد تا با معافیت از پرداخت مالیات سوخت یا مالیات افزوده بر بلیط‌ها، آن‌ها را بسیار ارزان عرضه کنند.
این یارانه‌ها که زمانی داده شد که هواپیمای مسافربری یک صنعت نوپا بود، آن را به آلاینده‌ترین و درعین حال ارزانترین وسیله نقلیه بدل کرد و به محبوبیت آن به عنوان راهی برای گذراندن یک آخر هفته یا تعطیلات در نقطه‌ای دیگر، انجامید.
همزمان با افزایش تقاضا برای گزینه‌های دیگر سفر، عمدتا قطار، تسهیلات و خدمات مربوط به آن پس‌رفت می‌کنند.
شرکت‌های راه‌آهن بریتانیا، امروز اعلام کردند که از شبکه خط آهن اروپا خارج می‌شوند. این شبکه، ده‌ها سال بود که به ویژه جوانان اروپا را به هم نزدیک می‌کرد.
حال دیگر بلیط‌های قطار ارزان به آلمان و اتریش از ایستگاه «سِینت پانکراس» لندن، به فروش نمی‌رسد.
اعضای جوان حزب «سبز» در چند ماه گذشته با سازماندهی اعتراض‌هایی خواستار آن شدند که مسافرت با قطار میان اروپا و لندن آسان‌تر و ارزان‌تر شود.
بار دیگر، تنها از طریق فعال بودن و اهمیت دادن به صلاح عمومی است که می‌توانیم در نوع مسافرت‌های خود تغییراتی اساسی و دایمی ایجاد کنیم.
با تحت فشار گذاشتن رهبران‌مان است که می‌توانیم آن‌ها را به تغییر الگوی نحوه تردد واداریم، و استفاده از قطار را برای سفر به اروپا به گزینه اصلی بدل کنیم.
البته، گاه اوضاع در قطارها هم برهم می‌ریزد، اما در سطحی انسانی‌تر و قابل کنترل‌تر، و در شرایط متعارف، وسیله‌ای عالی برای مسافرت است. می‌توانید از خود راه به اندازه مقصد لذت ببرید.
می‌توانیم از اقدامات دیگر کشورها، از جمله سوئد، الگو برداریم و از (ایجاد) قطارهای تختخواب‌دار شبانه حمایت کنیم.
اما باید همچنین به این بیندیشیم که چرا زندگی‌مان تا این حد تحت فشار است، چرا ساعات کارمان این‌قدر طولانی است، و گذشته از تعطیلات طولانی تابستان، چرا بسیاری از مردم به استراحت‌های کوتاه‌مدت مکرر نیاز دارند.
چهار روز کار در هفته که حزب «سبز» پیشنهاد کرده است، گامی بزرگ در جهت کاهش این فشار است.
ما همچنین باید به بهبود وضع ترابری در داخل بریتانیا و نواحی خودمان از جمله نقاط بسیاری خارج از لندن و جنوب شرقی فکر کنیم که سخت نیازمند سرمایه‌گذاری هستند.
کنفرانس حزب سبز که در بهار امسال در «اِسکاربورو» برگزار شد، به‌روشنی نشان داد که خطوط قطار به مقصد این شهر ساحلی زیبا در «یورکشایر» با قلعه‌ها، خط ساحلی باشکوه و باغ‌هایش، تا چه حد اسفبار است.
کارهای بسیاری برای بازگرداندن تعادل به اقتصاد بریتانیا می‌توانیم انجام دهیم که خروج پول به خارج توسط گردشگران‌مان را متوقف کند، به شرایط اضطراری در اوضاع آب وهوایی بپردازد، و در عین حال، زندگی‌مان را بهتر کند.
آمیلیا وُمک، معاون حزب سبز بریتانیاست.
© The Independent
