شب گذشته در جلسه‌ای در کلاب‌هاوس، شماری از اعضای خانواده کشته‌شدگان اعتراض‌های آبان ۹۸، سرنگونی هواپیمای اوکراینی و همچنین، نزدیکان و بستگان اعدام‌شدگان دهه ۶۰ و از جمله تابستان ۶۷ از راه‌اندازی کارزار «رای بی رای» برای فراخواندن مردم ایران به تحریم انتخابات ریاست جمهوری پیش رو خبر دادند.
به گفته آنان، جنبش دادخواهی با پرداختن به مسائل انتخابات پیش رو، بر رای ندادن و عدم مشارکت در انتخاباتی غیر آزاد و نمایشی به عنوان روشی درست و موثر در «نه» گفتن به ظلم حکومت از آغاز تا امروز تاکید می‌کند.
کمپین رای بی رای را مسیح علینژاد، روزنامه‌نگار، در همکاری با اعضای جنبش دادخواهی راه انداخته است.
در این جلسه، سعید افکاری، برادر نوید افکاری، به رای ندادن با عنوان مسیری که برابر ظلم باید رفت اشاره کرد و بخشی از دادخواهی مردم برای خون‌های ریخته‌شده به‌دست نظام و عدم پاسخگویی برابر این جنایت را در صورتی تحقق‌پذیر دانست که با مشارکت در انتخابات مشروعیت برای نظام ایجاد نشود.
شبی که دادگاه عالی اونتاریو در کانادا در حکمی اعلام کرد سرنگونی هواپیمای اوکراینی با شلیک موشک سپاه پاسداران اقدامی «عامدانه» و «تروریستی» بوده است، اهورا اژدری، برادر غنیمت اژدری از کشته‌شدگان این واقعه، گفت: «من دادخواه هستم، می‌خواهم از رای‌دهندگان بپرسم آیا با تغییر رئیس‌جمهوری تغییری دیده‌اید، چرا باید به قاتلان عزیزانمان رای دهیم.»
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
همچنین محبوبه رمضانی، مادر پژمان قلی‌پور، از کشته‌شدگان اعتراض‌های آبان ۹۸ نیز که در سن ۱۸ سالگی و در سومین روز اعتراض‌ها، با شلیک گلوله جان خود را از دست داد، تاکید کرد: «این آقایان در این ۱۸ ماه کجا بودند، از چه چیز بچه‌های آبان می‌ترسید. من دادخواه حقم هستم، جوان ۱۸ ساله من را کشتید، چرا خشمگین نباشم؟ صدایمان به هیچ جا نمی‌رسد.»
فرزانه انصاری‌فر، از بازداشت‌شدگان اعتراض‌های آبان ۹۸ و خواهر فرزاد انصاری‌فر که در جریان این اعتراض‌ها در بهبهان کشته شد، نیز ضمن شرح وضعیت خود و خانواده‌اش، در دادخواهی آنچه بر آنها گذشته است، گفت: «پدرم پیگیر کشته شدن برادرم شد اما کسی پاسخ نداد و ما را اغتشاشگر نامیدند، می‌گویند برای آرامش به پای صندوق رای بروید، ما وقتی در کشور خودمان حق اعتراض نداریم، چرا باید پای صندوق رای برویم؟ ما وقتی حق انتخاب نداریم، یعنی حق رای هم نداریم.»
خواهر بیژن بازرگان، از زندانیان سیاسی اعدام‌شده در سال ۶۷، نیز به عنوان شخصی که خود و خانواده‌اش در سه دهه گذشته پیگیر اجرای عدالت و دادخواهی در مورد کشته شدن برادرش بوده‌اند، در نشست «دادخواهی و نمایش انتخابات؛ کمپین رای بی‌رای» گفت که پس از گذشت تمام این سال‌ها، «ما دنبال خون‌خواهی نیستیم، دنبال اجرای عدالت هستیم، نمی‌خواهیم آنچه بر سر ما آمده بر سر نسل جدید بیاید.»
در ماه‌های گذشته، گروه‌های مختلف مردم، فعالان و کنشگران سیاسی و خانواده‌های کشته‌شدگان با پیوستن به کارزار عدم مشارکت در انتخابات ریاست‌جمهوری پیش رو، در فضای مجازی با برگزاری چالش‌ها و جلسات متعدد، مردم را به عدم حضور در انتخابات و مشروعیت‌بخشی به نظام جمهوری اسلامی ایران دعوت کرده‌اند.
