قدیمی‌ترین بیمار مبتلا به کووید-۱۹ در بریتانیا که در بیمارستان بستری بود بعد از انصراف داوطلبانه از درمان درگذشت چون «دیگر نمی‌توانست این‌گونه زندگی کند».

جیسون کلک، ۴۹ ساله، بعد از پذیرش در بیمارستان سنت جیمز در لیدز در ماه مارس ۲۰۲۰ تمام ۱۴.۵ ماه گذشته را تحت درمان بود.

او به درمانگاه سنت جما منتقل شد تا ساعات پایانی زندگی خود را با خانواده‌اش بگذراند.

سو کلک، همسر او در فیس‌بوک نوشت: «با قلبی سنگین باید این خبر بد را به شما بدهم که جیسون در آرامش در درمانگاه سنت جما در ساعت ۱۲:۴۰ ظهر امروز درگذشت.»

خانم کلک گفت دلیل اینکه شوهرش تصمیم گرفت از درمان بیماری انصراف دهد این بود که مبارزه او علیه ویروس بسیار سخت شده بود.

او به اسکای نیوز گفت: «او نیمه گمشده من بود. ما دو روی متفاوت یک سکه بودیم، متفاوت ولی به‌هم پیوسته.»

روز پنجشنبه، ۱۷ ژوئن، خانم کلک در صفحه گوفاندمی که برای تامین منابع مالی درمان همسرش ساخته بودند، نوشت: «قلب من جریحه‌دار می‌شود که این خبر را به شما بدهم ولی جیسون با مانعی جدی مواجه شده است. در مدت ۶-۸ هفته پیش امیدوار بودم او بتواند علیه بیماری مبارزه کرده و من دوباره بشنوم که جیسون حالش بهتر شده و به خانه خواهد آمد، اما متاسفانه قرار نیست این‌طور شود.»

آقای کلک که به بیماری‌های دیابت نوع ۲ و آسم هم مبتلا بود روز ۳۱ مارس سال گذشته (۲۰۲۰) به دلیل ابتلا به کووید-۱۹ در بیمارستان پذیرش شد و سه روز بعد به واحد مراقبت‌های ویژه منتقل شد.

بعد از حمله ویروس به ریه‌ها و کلیه‌هایش، او آنجا ماند و به مبارزه برای زندگی ادامه داد.

آقای کلک به مشکلاتی وخیم در معده نیز دچار شد و به این معنا بود که باید از طریق تزریق در رگ‌های وریدی تغذیه شود.

چند لحظه امیدوارکننده در این مدت وجود داشت، از جمله وقتی که در ماه فوریه توانست چند قدم بردارد و در ماه مارس بیش از یک هفته را بدون دستگاه تنفس مصنوعی سپری کرد.

اما وضعیت او در اوایل ماه مه رو به وخامت گذاشت و باید دوباره از دستگاه تنفس مصنوعی استفاده می‌کرد و بعدتر دو عفونت جدید نیز در بدن او پیدا شد.

او سه هفته پیش به نفس کشیدن دائم با دستگاه تنفس مصنوعی نیاز پیدا کرد. خانم کلک می‌گوید همان موقع بود که تصمیم گرفت دیگر نمی‌خواهد درمان را ادامه دهد.

بعد از درگذشت او، همسرش به نشریه یورکشایر ایونینگ پست گفت: «برایش بسیار مهم بود که این کار را باب میل خود انجام دهد. اما افراد بی‌شماری را در سوگ و فقدان خود رها کرد. شاید مردم فکر کنند او شجاع نبوده است ولی خدای من او فردی شجاع بود.»

او در ادامه گفت: «واقعا به نظرم شجاع بود و فکر می‌کنم این شجاعانه‌ترین کاری است که فردی می‌تواند انجام دهد، اینکه واقعا بگوید: "دیگر نمی‌خواهم این‌گونه زندگی کنم."»