بر اساس مطالعهای جدید، اکسیژندرمانی میتواند [سرعت پیشرفت] بیماری آلزایمر را کُند یا حتی آن را معکوس کند.
محققان میگویند این روش درمانی عملکرد مغز انسان را تقویت میکند و در حیوانات نشان داده شده است که با تجمع پلاکهای مغزی مرتبط با بیماری آلزایمر مبارزه میکند.
تیمی از محققان در دانشگاه تلآویو شش فرد بالای ۶۰ سال را که علائم افت شناخت در آنها بروز کرده بود، زیر نظر گرفتند. محققان پس از ۶۰ جلسه اکسیژندرمانی با فشار بالا در طول ۹۰ روز، مشاهده کردند که جریان خون در مغز این افراد به طور متوسط ۲۰ درصد بهبود یافته است. نتایج آزمایش حافظه نیز نشان داد که به طور متوسط قدرت حافظه آنها ۱۶.۵ درصد بهتر شده است.
دانشمندان معتقدند با قرار گرفتن بیماران در محفظههای اکسیژن تحت فشار، اکسیژن بیشتری میتواند در بافتها حل شود. این امر بازآفرینی حالت هیپوکسی است که آنطور که شناخته شده اثرات بازسازیکننده [بافتهای فرسوده] دارد.
در آزمایشی جداگانه روی ۱۵موش اصلاحژنتیکشده که انحطاط ناشی از آلزایمر در آنها شبیهسازی شده بود، محققان گزارش دادند که اکسیژندرمانی از تشکیل پلاکهای آمیلوئید در مغز جلوگیری و برخی از پلاکهای آمیلوئید موجود را هم حذف میکند.
تصور میشود که آمیلوئیدها با انحطاط شدید بافتها که در بیماریهایی نظیر آلزایمر اتفاق میافتد، ارتباط دارند.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
پروفسور یوری اشری، نویسنده اصلی این مطالعه، به روزنامه تایمز آو اسرائیل، گفت: «گمان نمیکنم این روش بتواند آلزایمر را در انسان «درمان» کند، اما ممکن است بتواند پیشرفت و شدت آن را به میزان قابل توجهی کُند کند. مطالعات بیشتری باید انجام شود؛ اما ممکن است در چند سال آینده مزایای این روش درمانی در اختیار عامه مردم قرار گیرد.»
این مطالعه که در مجله «ایجینگ» منتشر شد، به این نتیجه رسید که اکسیژندرمانی در فشار بالا که در انگلیسی به اختصار HBOT نامیده میشود، در بیماری آلزایمر دارای «اثرات محافظتی عصبی چندوجهی» است و عملکرد مغز و قوه شناخت در انسان را بهبود میبخشد.
در این مقاله پیشنهاد شده است که این روش «به عنوان رویکردی درمانی برای کُند کردن آهنگ پیشرفت یا حتی بهبود پاتوفیزیولوژی که مسبب این بیماری است» در نظر گرفته شود.
این روش درمانی هنوز روی بیماران مبتلا به آلزایمر آزمایش نشده است و آزمون آن به اجرای آزمایشهای بزرگتری نیاز دارد. همچنین تعداد کمی از بیمارستانها میتوانند اکسیژندرمانی با فشار بالا را ارائه کنند.
تام دنینگ، استاد تحقیقات زوال عقل در دانشگاه ناتینگهام، به دیلی تلگراف گفت: «برای کسب نتایج مطلوب احتمالا باید این روش درمان را به طور نامحدود ادامه داد. از این رو، بیمار باید انگیزه بسیار بالایی داشته باشد و امکانات حملونقل خوب با مرکز درمانی هم در اختیار داشته باشد. از آنجا که تعداد افراد مبتلا به زوال عقل در انگلستان به یک میلیون نفر نزدیک میشود، تصور اینکه بتوان اکسیژن درمانی با فشار بالا را در این مقیاس در دسترس عموم قرار داد، دشوار است. به طور خلاصه، ایده جالبی است اما با معیارهای معمول برای تبدیل شدن به یک درمان استاندارد فاصله زیادی دارد.»
یکی دیگر از متخصصان اسرائیلی آلزایمر، دکتر دبورا توایبر از دانشگاه بن گوریون در شهر نِگِو، گفته است که او شک دارد که کاهش پلاک روی مغز در مبارزه با آلزایمر آنچنان مهم باشد. او به تایمز اسرائیل گفت: «من فکر میکنم موضوع پلاکها [برای تحقیقات] در حکم بنبست است.» وی گفت که شواهد درباره اینکه حذف یا کاهش پلاکها به طور قابل توجهی از آلزایمر جلوگیری یا شدت آن را کاهش دهد، ناکافی است.
© The Independent