انتخابات ریاست‌جمهوری فرانسه به مراحل حساسی رسیده است. بیشتر تحلیلگران پیش‌بینی می‌کنند که همان ماجرای سال ۲۰۱۷ تکرار شود. امانوئل مکرون، رئیس‌جمهوری کنونی و مارین لوپن، رهبر راست افراطی، محتمل‌ترین نامزدها برای صعود به دور دوم انتخاباتی هستند که در اواخر این ماه برگزار می‌شود.
به غیر از مکرون و لوپن، در انتخابات دور اول سه نامزد دیگر نیز حضور دارند که در نظرسنجی‌ها از حمایت بخشی از مردم برخوردارند؛ اما با توجه به اینکه پیش‌بینی می‌شود کسی نتواند در دور اول ۵۰ درصد آرا را کسب کند، احتمالا انتخابات به دور دوم می‌رود.
پیش از انتخابات، هاآرتص از کارشناسان و تحلیلگران فرانسوی و اسرائیلی خواست تا در مورد مواضع نامزدهای پیشرو در مورد اسرائیل، ایران و خاورمیانه نظر دهند. از آن‌ها پرسیده شد که سیاست هر یک از نامزدها در قبال منطقه - از مذاکرات صلح اسرائیل و فلسطین گرفته تا توافق هسته‌ای ایران چگونه خواهد بود؟
مکرون: تکرار گذشته
دانیل شک، سفیر سابق اسرائیل در پاریس و سخنگوی سابق وزارت خارجه اسرائیل می‌گوید که روابط بین اورشلیم و پاریس در دوران رئیس‌جمهوری کنونی فرانسه رونق یافته است. او به همکاری‌ها در زمینه‌های علمی، آموزشی، پزشکی و فرهنگی اشاره می‌کند که از زمان به قدرت رسیدن ماکرون در سال ۲۰۱۷ گسترش یافته است.
در مورد مسئله اسرائیل و فلسطین، پاریس و اورشلیم همچنان اختلاف نظر دارند. ماکرون، مانند همه روسای جمهوری فرانسه در دهه‌های اخیر، از راه‌حل دو کشوری حمایت می‌کند و با شهرک‌سازی‌های اسرائیل مخالف است.
دانیل شک به موضع، رئیس‌جمهوری فرانسه در اوایل سال جاری علیه گزارش عفو بین‌الملل اشاره می‌کند و می‌گوید که ماکرون علیه این گزارش که اسرائیل را «دولت آپارتاید» می‌نامید، موضع گرفت.
در مورد ایران، مکرون - حداقل به‌صورت شفاهی - موضع سخت‌تری نسبت به ایالات متحده در مورد برخی از موضوعاتی که در حال حاضر در مذاکرات هسته‌ای وین در حال مذاکره هستند، ارائه کرده است. به‌طوری‌که ژان ایو لودریان، وزیر امور خارجه فرانسه در ژانویه از اینکه سرعت مذاکرات «بیش از حد کند» بود، شکایت کرد و وزارت خارجه ایران حتی فرانسه را «پلیس بد» مذاکرات هسته‌ای نامید.
باوجود این رویکرد به‌ظاهر سخت، دانیل شک معتقد است که اگر درنهایت توافقی حاصل شود، فرانسه باید خود را با مواضع ایالات متحده و اتحادیه اروپا هماهنگ کند، حتی اگر با همه بندهای توافق همسو نباشد.
جورج مالبرونوت، تحلیلگر روزنامه فیگارو، سیاست ماکرون در خاورمیانه را «بیش‌فعال و درعین‌حال عقیم» توصیف می‌کند. به نظر او، مکرون بیش از حد کم‌طاقت است و هرگز به حرف کسی گوش نمی‌دهد.
امانوئل مکرون در جریان یک سفر رسمی به لبنان در سال ۲۰۲۰، مالبرونوت را به دلیل مقاله‌ای که در آن این روزنامه‌نگار از سیاست‌های مکرون در منطقه انتقاد کرده بود، سرزنش کرد.
مالبرونوت می‌گوید که به طور کلی، مسئله اسرائیل و فلسطین نسبت به دهه‌های گذشته برای فرانسه اولویت کمتری دارد. او بر این باور است که امواج وحشتی که در طول سال‌ها به فرانسه رسیده است، افکار عمومی فرانسه را تغییر داده است و اکنون بیشتر این تمایل وجود دارد که با اسرائیلی‌ها همدلی شود.
افزایش تروریسم در فرانسه همچنین به همکاری گسترده‌تر بین سرویس‌های امنیتی و اطلاعاتی اسرائیل و فرانسه منجر شده است.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
اگر مکرون دوباره انتخاب شود، احتمالاً این روندها ادامه و گسترش می‌یابد، حتی اگر هر از گاهی درگیری‌های سیاسی بین دو طرف رخ دهد.
لوپن: حامی اسرائیل
به نوشته هاآرتص، اگر نظرسنجی‌ها درست باشد، مارین لوپن نه‌تنها به دور دوم راه می‌یابد، بلکه شانس بیشتری نسبت به قبل برای پیروزی و تبدیل‌شدن به رئیس‌جمهوری بعدی فرانسه دارد.
این کاندیدای راست افراطی معتقد است که فرانسه باید تا حد امکان از مداخله در درگیری‌های خارجی خودداری کند و اگر او رئیس‌جمهوری شود، این کشور احتمالا از ائتلاف نظامی ناتو خارج خواهد شد.
کارنامه لوپن در خاورمیانه بحث‌برانگیز است. او بشار اسد، حاکم خودکامه سوریه را که در کشتار صدها هزار شهروند خود دست داشته است، به دلیل مبارزه با تروریسم اسلام‌گرا تمجید کرد.
در مورد ایران، او ابتدا از تهران حمایت و از حق این کشور برای پیگیری برنامه هسته‌ای غیرنظامی دفاع کرد. برخلاف ارزیابی‌های واشنگتن و اورشلیم، او معتقد است هدف جاه‌طلبی‌های هسته‌ای رژیم تهران غیرنظامی است.
با این حال، لوپن در مصاحبه اخیر خود در تلویزیون فرانسه، نسبت به تلاش‌های تهران برای «دور زدن محدودیت‌های مربوط به برنامه هسته‌ای خود» ابراز نگرانی کرد.
لوپن در سال‌های اخیر برای جلب حمایت جامعه یهودی تلاش زیادی کرده است و سعی کرده بر تاریخ تاریک یهودی‌ستیزی حزب ملی‌گرا و خانواده‌اش غلبه کند.
پدرش، ژان ماری لوپن، یکی از برجسته‌ترین سیاستمداران یهودستیز در اروپای پس از جنگ بود. او در تلاش برای فاصله گرفتن از او، نام حزب را تغییر داد و برای جلب نظر رأی‌دهندگان یهودی فرانسوی، سخنرانی‌های بسیاری کرد. این امر همچنین باعث شده که او از اسرائیل حمایت بیشتری کند.
علی‌رغم چندین بار تلاش برای دریافت دعوت‌نامه رسمی از سوی دولت اسرائیل برای بازدید از این کشور، اورشلیم هرگز این پیشنهاد را نپذیرفت؛ زیرا بر اساس تاریخچه یهودستیز حزبش و این واقعیت که بسیاری از اعضای آن هنوز همچنین فکر می‌کنند، ظاهراً همچنان به او با سوءظن نگریسته می‌شود.
شک می‌گوید که اگر لوپن رئیس‌جمهوری شود، از او انتظار دارد که به موضع سنتی فرانسه در مورد راه‌حل «دو کشور در یک سرزمین» برای مناقشه اسرائیل و فلسطین پایبند باشد. او معتقد است در مواضع هیچ‌یک از نامزدها در مورد مسئله اسرائیل و فلسطین تفاوت اساسی وجود ندارد.
