سرمربی تیم پیکان که جام قهرمانی لیگ فوتسال زنان ایران را بالای سر برد، یکی از مهم‌ترین چهره‌های فوتبال و فوتسال زنان ایران طی دو دهه اخیر است. او وقتی فوتسال بازی می‌کرد، ۵ بار قهرمان لیگ برتر شد و حالا قهرمانی‌هایش در نقش مربی را آغاز کرده است. او که سخت‌گیرانه برای بهبود کیفیت زیرساخت‌های فوتبال و فوتسال زنان فعالیت کرده است، همیشه منتقد سیاست‌هایی است که فوتبال و فوتسال را برای دختران ایرانی دشوار کرده است. خودش با عجیب‌ترین رفتارهای تبعیض‌آمیز مواجه شده است و این تجربه‌ها او را بیشتر در گشودن راه برای نسل‌های تازه به کار دعوت می‌کند.
نیلوفر اردلان، مربی ۳۶ ساله، توانست پیکان را در بدو تاسیس تیم فوتسال زنان به قهرمانی برساند. نیلوفر بهترین مربی فصل ۱۴۰۱-۱۴۰۰ در فوتسال زنان بود و درخشش او در مربی‌گری شاید از جذاب‌ترین ماجراهای لیگ فوتسال زنان باشد.
نیلوفر اردلان پس از قهرمانی پیکان در لیگ فوتسال، از حسرتش گفت: «واقعا جای پسرم رادان اینجا خالی است، ای کاش می‌گذاشتند که او هم در سالن باشد.»
اردلان از اینکه صداوسیما بازی‌های لیگ فوتسال را پخش نمی‌کند، انتقاد کرد. زنان در لیگ فوتسال با حجاب اجباری بازی می‌کنند، اما صداوسیما بازی آن‌ها را پخش نمی‌کند. نیلوفر اردلان گفت: «امیدوارم روزی برسد که این مسابقات را پخش زنده کنند. واقعا حیف است که والیبال و بسکتبال پخش زنده دارند و اسپانسرها می‌آیند، اما فوتسال با این هیجان بالا، با این همه ابهتی که دارد، پخش زنده نداشته باشد و همه علاقه‌مندان فوتسال و خانواده‌های ما از این لحظه‌های شاد محروم شوند.»
محرومیت بسیاری از ورزش‌های زنان از پخش تلویزیونی باعث می‌شود که اسپانسرها رغبتی به تبلیغات در تیم‌های ورزشی زنان نداشته باشند و این به اقتصاد ورزش زنان آسیب‌های بسیاری وارد کرده است. بسیاری از بازیکنان فوتبال و فوتسال زنان ایران نمی‌توانند با درآمد ورزشی خود زندگی حرفه‌ای داشته باشند و مجبورند در مشاغل دیگری فعالیت کنند. نیلوفر اردلان پیش‌تر نیز دراین‌باره گفته بود: «شما ببینید اکثر تیم‌های فوتبال و فوتسال بانوان اگر اسپانسر دولتی نداشته باشند، هیچ نهاد خصوصی حاضر به حمایت از آن‌ها نیست. چرا؟ چون دیده نمی‌شویم. نه مسابقات‌مان دیده می‌شوند، نه خودمان. در حالی که همواره با کمترین امکانات بهترین نتایج را برای کشورمان به دست آورده‌ایم، اما عقب‌ماندگی ورزش بانوان به دلیل دیده نشدن است.»
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
نیلوفر اردلان دختر اسماعیل اردلان است، دروازه‌بان شناخته‌شده دهه ۵۰ و ۶۰ که در تیم اکباتان بازی می‌کرد و پیش از آن در نوجوانی از شاگردان علی دانایی‌فرد بود و در باشگاه تاج پرورش یافت. اسماعیل اردلان در دهه ۸۰ و ۹۰ مربی و مربی دروازه‌بان‌های تیم‌های پیکان، سپاهان، راه‌آهن، و ... بود. اسماعیل اردلان برای نیلوفر پدری بود که درهای ورزش حرفه‌ای را باز کرد و دخترش آنچنان بازیکن بااستعدادی بود که هم در فوتبال و هم در فوتسال بازیکن تیم ملی شد و به کاپیتانی تیم ملی رسید. حالا اسماعیل اردلان رویای بزرگ‌تری برای دخترش دارد: «من از گذشته نه توصیه‌پذیر بودم و نه توصیه‌ای به کسی می‌کردم. اینکه نیلوفر به تیم ملی برود، بستگی به نظر مدیران فدراسیون فوتبال دارد. البته او در گذشته سرمربی تیم ملی امید بوده و فکر می‌کنم لیاقتش را دارد. قطعا نیلوفر استحقاق حضور در تیم‌های ملی را دارد. نه فقط از دختر من، بلکه از هر کسی که در کارش تبحر دارد، در راس کار استفاده کنند و امیدوارم روزی برسد که نیلوفر من هم بتواند به عنوان مربی برای کشورمان افتخار بیافریند.»
نیلوفر اردلان درباره احتمال مربی‌گری‌اش در تیم ملی فوتسال ایران می‌گوید: «این تیم دو دوره قهرمان آسیا بوده و برای هت‌تریک، کار بسیار سختی را در پیش دارد، با توجه به اینکه میانگین سنی تیم ما نسبت به دیگر تیم‌ها به شدت بالاست و بچه‌های ما ۳۶-۳۵ ساله هستند. هر کسی که سرمربی تیم ملی می‌شود، موفق باشد.»
شهره موسوی، نایب‌رئیس بانوان فدراسیون فوتبال، به اتهام کلاهبرداری بازداشت شده و فدراسیون هنوز با فروزان سلیمانی که به عنوان سرمربی فوتسال زنان ایران انتخاب شده بود، قراردادی امضا نکرده است. روشن نیست که درباره تیم‌های زنان فوتبال و فوتسال چه کسی در فدراسیون تصمیم می‌گیرد.
نیلوفر اردلان در منطقه ۱۶ تهران یک مرکز آموزش فوتبال راه‌اندازی کرده بود، اما شهرداری به‌تازگی زمین تمرین را از او گرفته و آن زمین ورزشی بدون استفاده مانده است. مرکزی که نیلوفر راه‌اندازی کرد، اولین مرکز خصوصی آموزش فوتبال زنان بود.
