شوهر نازنین زاغری-رتکلیف، کارمند سازمان خیریه تامسون رویترز که در ایران محبوس است، هشدار داده که همسرش در «لبه پرتگاه» قرار گرفته و در خطر خودکشی است. خانم زاغری تصمیم گرفته با محروم کردن خود از دیدارهای هفتگی با دختر کوچکش، او را برای تحصیل به لندن بفرستد.

در صورت بازگشت گابریلا، دختر پنج ساله خانم زاغری-رتکلیف به لندن، تماس مادر و دختر به مکالمات تلفنی پنج دقیقه ای محدود می شود که تعداد آن هم منوط به اجازه نگهبانان زندان است.  گابریلا بیست و دو ماهه بود که در آوریل سال ۲۰۱۶، مادرش نازنین که اکنون ۴۰ سال دارد در پایان دیدار با خانواده اش و هنگام بازگشت به بریتانیا در فرودگاه تهران توسط پاسداران انقلاب بازداشت شد.

با صدور حکم پنج سال حبس برای خانم زاغری-رتکلیف، گابریلا در تهران ماند و در طول چند سال گذشته، هفته ای یکبار با مادرش در زندان دیدار کرده است. نازنین که دارای تابعیت مضاعف ایرانی-بریتانیایی است، تاکنون چند بار دست به اعتصاب غذا زده است. او امیدوار بود بتواند همراه کودکش به بریتانیا بازگردد، اما با توجه به اینکه  شرایطش تغییر محسوسی به خود ندیده، ناگزیر شده این تصمیم دردناک را بگیرد که دخترش برای شروع مدرسه به لندن بازگردد.

خانم زاغری-رتکلیف، روز پنجشنبه،  ضمن صدور یک بیانیه پراحساس تقاضا کرد او را از بند آزاد کنند. او گفت: «من یک ‌مادردرد کشیده هستم که مانند تل خاکی فروخواهم ریخت». 

ریچارد رتکلیف، همسر نازنین، که همسر و دخترش را از بهار سال ۲۰۱۶ ندیده، گفت سخت نگران همسرش است چون گابریلا «جان» اوست.

آقای رتکلیف به ایندیپندنت گفت:«ما همه در لبه پرتگاه هستیم. سخت تیره و تاریک است. او نمی تواند بیشتر از این دوام بیاورد. امیدش را از دست می دهد. می ترسیم سرنوشت را در دست خود بگیرد. اگر شانس بیاوریم یک اعتصاب غذای سخت تر خواهد بود وگرنه ممکن است دست به خودکشی بزند».

او گفت نگران آن است که برای  گابریلا تطبیق با زندگی در بریتانیا مشکل باشد. گابریلا سال ها در ایران زندگی کرده و آقای رتکلیف نمی تواند بدون مترجم با دخترش حرف بزند. 

او افزود: «او (گابریلا) واقعا دیگر پدرش را نمی شناسد، واقعا لندن را نمی شناسد. نمی تواند انگلیسی حرف بزند. ما زمان زیادی از هم دور بوده ایم و من یک پدر "زنگ زده" هستم».

ریچارد رتکلیف ضمن تقاضا از دولت برای تسریع اقداماتش گفت: «وزارت خارجه باید در این موارد موضع سخت گیرانه تری در قبال ایران اتخاذ کند. باید بهایی برای گروگان گیری پرداخت شود».

خانم زاغری-رتکلیف که برای شاخه خیریه بنیاد تامسون رویترز کار می کرد، در پایان دیدار از والدینش در تهران، هنگام سوار شدن به هواپیما بازداشت شد. او برای ماه ها در حبس انفرادی نگه داشته و سرانجام به دنبال یک محاکمه کوتاه به پنج سال حبس محکوم شد. مدافعین حقوق بشر محاکمه خانم زاغری-رتکلیف را ناعادلانه خوانده اند. 

خانواده نازنین معتقدند از او به عنوان یک اهرم سیاسی در اختلافات میان دولت جهموری اسلام و بریتانیا استفاده می شود. در طول تابستان، خانم زاغری-رتکلیف در اعتراض به ادامه بازداشتش، دست به یک اعتصاب غذای دیگر زد.

در واکنش، مقامات ایران او را در بخش بیماران روانی با زنجیر به تخت بستند و برای مدت کوتاهی هرگونه تماس تلفنی میان او و شوهرش و دیدار با دخترش را ممنوع کردند. با ناامیدی از رهایی از زندان در آینده نزدیک، نازنین سرانجام تصمیم گرفت دخترش را به لندن بفرستد.

خانم زاغری-رتکلیف در نامه ای که مخفیانه از زندان به بیرون فرستاده، خطاب به «مادران ایرانی» گفته است جدایی از دخترش «دردناک ترین شکنجه ها» است. 

او افزود:«با رفتن کودکم هیچ امید و انگیزه ای ندارم. رنج مرا با هیچ معیاری نمی توان سنجید».

«چه تلخ است روزی که بفهمی در نهایت بی عدالتی در وطنت حبس شده ای و راهی برای آزادی پیش پایت نیست. من یک ‌مادرم که با رفتن دختر کوچکم مانند تل خاکی فروخواهم ریخت و از من جز مشتی خاک چیزی برجای نخواهد ماند».

خانم زاغری-رتکلیف یکی از چند شهروند دو تابعیتی است که در حال حاضر در زندان بدنام اوین محبوسند. در ماه اوت، مقامات قضایی ایران اعلام کردند که انوشه آشوری، شهروند ایرانی-بریتانیایی به اتهام جاسوسی به ده سال حبس محکوم شده است.

چند هفته بعد، ایران دو زن بریتانیایی-استرالیایی به نام های کایلی مور-گیلبرت، کارشناس سیاسی در امور خاورمیانه در دانشگاه ملبورن، و جُولی کینگ، بلاگر گردشگری را همراه با مارک فرانکلین شهروند استرالیایی، به اتهاماتی نامعلوم بازداشت کرد.

در ماه ژوئیه، بیش از ۲۰۰ نماینده پارلمان بریتانیا از بوریس جانسون، نخست وزیر، خواستند از قدرتش برای رهایی خانم زاغری-رتکلیف از ایران استفاده کند. او در سال ۲۰۱۷ ،  ناخواسته و با اشاره به این که نازنین در ایران «درس گزارشگری» می داده، پرونده او را به وخامت کشاند، و به همین خاطر برای رهایی او تحت فشار است. 

حکومت ایران از این گفته به عنوان «مدرک» در تایید اتهامات خانم زاغری-رتکلیف استفاده کرد. خانواده او تاکید می کنند که نازنین در هنگام بازداشت در تعطیلات بوده است. دولت، بعدا، خاطرنشان کرد که «بدون تردید» این واقعیت امر بوده است.

https://www.independent.co.uk