مشاهده اشیای ناشناس پرنده در اطراف تاسیسات نظامی ایالات متحده چنان عادی شده که در عرض تقریبا یک سال، موارد اعلامی مندرج در بانک اطلاعاتی مربوط به چنین مشاهداتی از ۱۴۳ مورد به حدود ۴۰۰ مورد افزایش یافته است.
این آمار را مقامهای اطلاعاتی ارتش ایالات متحده روز سهشنبه در نخستین جلسه استماع کنگره در مورد اشیای ناشناس پرنده در بیش از ۵۰ سال گذشته، به قانونگذاران اطلاع دادند.
اسکات بری، قائممقام سازمان اطلاعات نیروی دریایی ایالات متحده، روز سهشنبه به اعضای زیرگروه ضدتروریسم، ضداطلاعات و مقابله با تکثیر جنگافزار کارگروه اطلاعات کنگره گفت: «از اوایل دهه ۲۰۰۰، افزایش تعداد هواپیماها یا اشیای غیرمجاز یا ناشناس در مناطق آموزش کنترل نظامی را شاهد بودهایم. گزارش مشاهدات مکرر و ادامهدارند.»
دفتر مدیریت اطلاعات ملی در ژوئن ۲۰۲۱ در مورد اشیا ناشناس پرنده (UFO-Unidentified Flying Object)- یا پدیدههای ناشناس هوایی (UAP-Unidentified Aerial Phenomenon) که عنوانی جدید در نامگذاریهای مصوب پنتاگون است- گزارشی منتشر و خاطرنشان کرد که از سال ۲۰۰۴ تاکنون، برای ۱۴۳ مورد مشاهدهشده همچنان توضیحی وجود ندارد.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
بری روز سهشنبه افزایش سریع تعداد موارد را تا حدی به حسگرهای نظامی بهتر و همچنین به کاهش احساس خفت از گزارش کردن مشاهده اشیا ناشناس پرنده یا پدیدههای ناشناس هوایی نسبت داد.
کنگره ایالات متحده در پی گزارش سال ۲۰۲۱ مجوز اعتبارات مالی برای تشکیل گروهی جدید در پنتاگون به نام گروه هماهنگی مدیریت و شناسایی اشیا هوایی «ایاوآیاماسجی» (AOIMSG) را صادر کرد که وظیفه آن تحقیق درباره اشیا ناشناس پرنده/پدیدههای ناشناس هوایی است. رونالد مولتری، معاون اطلاعات و امنیت وزارت دفاع ایالات متحده که ریاست این گروه را به عهده دارد، به قانونگذاران گفت که هدف از این برنامه آن است که اشیا ناشناس پرنده/پدیدههای ناشناس هوایی مشاهدهشده را به عنوان مسائل جدی امنیت ملی در نظر بگیرند و نظامیان را هم متقاعد کنند که چنین نگاهی داشته باشند.
مولتری گفت: «هدف ما این است که کارکنان و اپراتورهای ما کاملا در فرآیندی استاندارد برای جمعآوری دادهها قرار گیرند تا خبر دادن چنین مشاهداتی ننگ نباشد. بر این باوریم اجباری شدن گزارش مشاهده پدیدههای ناشناس هوایی در ماموریتها در حصول به موفقیت نقشی تعیینکننده دارد.»
هر دو این مقامهای اطلاعاتی با سایر نتیجهگیریهای گزارش سال ۲۰۲۱ موافق بودند؛ اینکه شواهد کافی وجود ندارد تا بر اساس آن بتوان گفت اشیا ناشناس پرنده/پدیدههای ناشناس هوایی فناوریهای فرازمینی یا خارجیاند؛ اما معتقدند آنها اشیای فیزیکیاند نه خطای ادراک. به این ترتیب، آنها باید به عنوان خطرات بالقوه جدی گرفته شوند.
مولتری میگوید: «با توجه به آنکه پدیدههای ناشناس هوایی برای ایمنی پرواز و امنیت کلی خطرات بالقوهای دارند، ما به تمرکز تلاشها برای تعیین منشا آنها متعهدیم.»
© The Independent