در بخشی از پژوهشی درمورد پیوند بافت از یک ربات انسان‌نما برای کمک به رشد بافت تاندون انسان استفاده شد.

دانشمندان دانشگاه آکسفورد در کنار مهندسانی از آلمان و سوییس بافت‌های مهندسی‌شده را روی مفصل شانه روباتی رشد دادند.

حرکت این شانه که داخل یک راکتورزیستی انعطاف‌پذیر قرار دارد، به تحریک رشد و بهبود عملکرد بافت تاندون انسان کمک کرد.

پیر موتویی از موسسه بوتنار دانشگاه آکسفورد گفت: «آنچه مدت‌ها پژوهشگران نشان داده‌اند این است که تحریک مکانیکی خارجی برای تکامل مناسب بافت و اینکه سلول‌ها نوع مناسبی از ژن‌ها را بیان کنند واقعا مهم است.»

این یافته‌ها کارکرد دوگانه بهبود تولید و کیفیت پیوندهای بافتی برای بیماران را دارد و نیز از توسعه روبات‌های انسان‌نما واقعی‌تر و پیشرفته‌تر حمایت می‌کند.

رافائل هاستتلر فناوری روباتیکی را که در این آزمایش‌ها از آن‌ها استفاده شد توسعه داد، که هدف نهایی‌اش ساخت بدن‌های رباتیک انسان‌نما با الهام از موجود زنده است که روزی عملکردی دقیقا مشابه انسان خواهد داشت.

هاستتلر گفت: «سعی می‌کنیم از نحوه عملکرد بدن انسان تقلید کنیم و این کار را به این دلیل انجام می‌دهیم که معتقدیم کمکمان می‌کند ربات‌هایی بسازیم که بتوانند مثل بدن انسان راحت و طبیعی حرکت کنند.»

«این روبات‌ها در پژوهش، علوم اعصاب، مکانیک زیستی، و غیره به کار می‌روند اما در نهایت ممکن است برای ساخت پروتزهای بهتر و آزمایش ایمپلنت‌های جدید هم استفاده شوند.»

بعد از آزمایش موفقیت‌آمیز رشد بافت انسانی با استفاده از این سیستم، گام بعدی این است که ببینیم آیا از این روش روباتیک می‌توان برای رشد تاندون‌های بهتر در پیوندهایی استفاده کرد که به‌صورت بالینی از آن‌ها استفاده می‌شود.   

پروفسور موتی گفت: «[رسیدن به] این سال‌ها کار برده است و اکنون که نشان داده‌ایم استفاده از این رویکرد امکان‌پذیر است، فکر می‌کنم قسمت جالبش تازه شروع شده است.»

«می‌توانیم احتمال‌های مختلفی را که برایمان امکان‌پذیر است بررسی کنیم و ببینیم آیا واقعا ایجاد این تنش‌های مکانیکی مرتبط‌‌‌‌‌‌تر به لحاظ فیزیولوژیکی به بهبود کیفیت پیوندها کمک می‌کند یا خیر.»