روز دوشنبه، ۲۰ تیر ۱۴۰۱ (۱۱ ژوییه ۲۰۲۲)، یک پژوهشگر بخش حقوق افراد مبتلا به نارسایی‌های جسمی در سازمان دیده‌بان حقوق بشر، گزارش داد که در روند کمک‌رسانی به زلزله‌زدگان در استان‌های پکتیکا و خوست در شرق افغانستان، این گونه افراد نادیده گرفته‌ می‌شوند.

در گزارش سازمان دیده‌بان حقوق بشر آمده است: «پس از زلزله اخیر که در ۲۲ ژوئن در شرق افغانستان رخ داد و دستکم  هزار نفر را کشت و منجر به فاجعه‌ای انسانی شد، افراد دارای نارسایی‌های جسمی [در روند کمک‌رسانی] نادیده گرفته می‌شوند.»

دیده‌بان حقوق بشر افزود که افغانستان مستعد وقوع زلزله است و تخمین زده می‌شود که در دو دهه گذشته، بیش از هفت هزار نفر در اثر زلزله‌های متعدد در این کشور کشته شده‌اند. این گزارش می‌افزاید که افراد دارای نارسایی‌های جسمی در افغانستان، اغلب با موانعی برای دسترسی به حمایت‌های بشردوستانه، مانند غذا، خدمات بهداشتی، و کمک‌های پزشکی روبه‌رو می‌شوند. 

دیده‌بان حقوق بشر تصریح کرد که در افغانستان، داده‌هایی از  نیازهای افراد دارای نارسایی‌های جسمی پس از زلزله اخیر، وجود ندارد و در روند توزیع کمک‌ها، بسیاری از این افراد نادیده گرفته شده‌اند. این سازمان به نقل از یک زن افغان که یک نهاد حامی افراد مبتلا به نارسایی‌های جسمی را هدایت می‌کند و با سلطه طالبان بر افغانستان، از آن کشور گریخته است، نوشت: «فکر می‌کنم افراد مبتلا به نارسایی‌های جسمی، در روند برنامه‌های کمک و نجات کنار گذاشته شده‌اند، زیرا هیچ‌کس تلاش نکرد که افراد دارای نارسایی‌های جسمی را در میان افراد آسیب‌دیده تشخیص دهد.»

وقوع زلزله در خوست و پکتیکا، بیش از ۱۵۰۰ نفر را زخمی کرد که بخشی از آنان افراد مبتلا به نارسایی‌های جسمی‌اند. هیچ آمار و ارقامی از این گونه افراد که در زلزله اخیر آسیب دیده‌اند، وجود ندارد، اما در کنار آنان، بقیه آسیب‌دیدگان و مجروحان این حادثه نیز به حمایت‌های فوری، از جمله دارو و خدمات پزشکی، و نیز سرپناه و مواد غذایی نیاز دارند. به گزارش دیده‌بان حقوق بشر، دسترسی به خدمات توانبخشی، از فوری‌ترین نیازهای افراد دارای نارسایی‌های جسمی است که توجهی به آنان نشده است.

در گزارش دیده‌بان حقوق بشر با اشاره به افزایش نقض حقوق بشر و ادامه محرومیت زنان و دختران از حق آموزش  و کار در افغانستان، آمده است که کمک‌های بشردوستانه باید از مسایل سیاسی دور باشند، وگرنه افراد مبتلا به نارسایی‌های جسمی، زنان، دختران، و قربانیان جنگ و حوادث طبیعی، آسیب بیشتری خواهند دید.

این سازمان از نهادهای امدادی که در افغانستان فعالیت می‌‎کنند، خواست که به سرعت ارزیابی‌هایی در مورد نیازهای افراد مبتلا به نارسایی‌های جسمی انجام دهند تا اطمینان حاصل شود که کمک‌های بشردوستانه، بدون تبعیض، به همه می‌رسد.